วันนี้ผมได้พาลูกชายและลูกสาวซึ่งเป็นนักกอล์ฟเยาวชนไปซ้อมที่สนามกอล์ฟค่ายอดิศร จ.สระบุรีครับ แต่เนื่องจากไม่ได้เช็คล่วงหน้าจึงไม่ทราบว่าวันนี้ทางสนามปิดเพื่อการแข่งขันในเวลา 11.30 น. ซึ่งตอนที่พวกเราไปถึงก็เวลาประมาณ 8.00 น. พอไปทางเจ้าหน้าที่ทราบว่าเป็นนักกอล์ฟเยาวชนจึงอนุญาตให้ออกรอบได้ โดยมีข้อแม้ว่าต้องใช้รถ และต้องจบ 18 หลุมก่อนเวลา 11.30 น. โดยอนุญาตเป็นพิเศษให้ใช้รถ 1 คันต่อนักกีฬา 2 คน (ปกติจะอนุญาตให้ใช้ได้ 1 คันต่อนักกีฬา 1 คน) ซึ่งผมต้องขอขอบคุณในความกรุณาครับ เราจึงรีบซ้อมโดยเริ่มจากหลุม 1 ไปเรื่อยๆ โดยมีภรรยาผมเป็นคนขับ ลูกผม 2 คนนั่งข้างๆ และมีแคดดี้ 2 คนยืนเกาะท้ายรถไป ส่วนตัวผมเดินตามดูห่างๆ และใช้วิธิเดินลัดหลุมต่อหลุมที่มีทิศทางสวนกัน ขณะนั้นไม่ค่อยมีนักกอล์ฟคนอื่นในหลุมใกล้เคียงเลย จะเห็นมีก็หลุมไกลๆ 2-3 ก๊วน
แค้ดดี้ที่ดูแลลูกผม 2 คนเป็นดังนี้
- คนที่ดูแลลูกชายผมยังอายุไม่มาก แต่จากที่พูดคุยกัน พอจะดูออกว่ามีความรู้เรื่องกอล์ฟดีมาก สามารถวิเคราะห์ ปัญหา แก้ไขลักษณะการเล่นของลูกๆของผมได้ดี และที่สำคัญภรรยาผมชื่นชมเธอมากจากเหตุการณ์ในวันนี้ ถ้าใครอยากได้แค้ดดี้เก่งๆ ของสนามนี้ผมแนะนำเธอคนนี้เลย ถ้าอยากรู้ว่าเบอร์อะไร รบกวนถามมาหลังไมค์นะครับ
- ส่วนคนที่ดูแลลูกสาวผมนั้น อายุมากแล้ว มีรูปร่างท้วม คุยเก่ง หยอกล้อกับลูกสาวผมได้ตลอด โดยเฉพาะเวลาที่ตีไม่ดี ลูกสาวผมจะหงุดหงิดง่าย แกจะคอยปลอบโยนให้อารมณ์ดีได้ ป้าแค้ดดี้คนนี้แหละคือประเด็นตามหัวข้อนี้
เนื่องจากลูกสาวยังไม่แม่นระยะเหล็กของตัวเองนัก และในถุงก็มีเหล็กไม่กี่อัน อีกทั้งเราต้องรีบเล่นให้เร็ว ป้าแค้ดดี้คนนี้จึงใช้วิธีดึงเหล็กทั้งหมดในถุงมาถือไว้ตั้งแต่ Driver จนถึง Putter เพื่อให้ลูกสาวเลือกใช้จะได้ไม่เสียเวลามาก เวลาแกเกาะท้ายรถกอล์ฟแกก็ใช้วิธีเอามือข้างหนึ่งถือเหล็กทั้งหมด 7-8 อัน ไว้ อีกข้างหนึ่งเกาะรถกอล์ฟไปด้วย
จนเราเล่นจบบนกรีนหลุม 14 ก็มีสตาร์ทเตอร์เดินมาบอกว่าใกล้ถึงเวลาแล้ว ขณะนั้นก็เวลา 11 นาฬิกาเศษ เขาก็คุยกันว่าจะลัดไปเล่นหลุม 17 เลยเพื่อจะจบหลุม 18 ให้ทันเวลา ภรรยาก็ตะโกนมาบอกผม ผมจึงโบกมือให้ไปกันก่อนเลย ส่วนผมจะเดินตามไปเอง
ต่อไปนี้คือเหตุการณ์ที่ภรรยาผมเล่าให้ฟัง (ผมไม่เห็นเหตุการณ์)
พวกเขาขับรถย้อนกลับไปทางแท่นทีออฟหลุม 14 จนใกล้ถึงแท่นทีออฟ ก็มีแค้ดดีบอกว่า "หลุม 17 อีกไกลนะคะนาย กลับไปรับนายผู้ชายไปด้วยไหม"
ซึ่งภรรยาผมก็เห็นด้วยจึงเลี้ยวรถกลับจะมารับผม (ผมไม่แน่ใจว่าการหักเลี้ยวเร็วขนาดไหน แต่การมีคน 5 คนบนรถคงไม่เร็วมาก)
ขณะเลี้ยวรถ ก็ได้ยินเสียงป้าแค้ดดี้ร้อง โอ้ยๆๆ แล้วแกก็ร่วงลงไป ภรรยาผมบอกว่าหันไปเห็นศรีษะแกฟาดพื้นถนนเสียงดังมาก แล้วแกก็เงียบไปเลย เหตุการณ์เกิดขึ้นเร็วมาก ตัวภรรยาและลูกๆช็อกไปเลยทำอะไรไม่ถูก แต่แค้ดดี้ของลูกชายตั้งสติได้เร็วมาก รีบไปประคองเขย่าตัว เรียกชื่อแก
โชคดีว่ามีพลทหาร 2 คนกำลังตัดหญ้าอยู่แฟร์เวย์ข้างๆเห็นเหตุการณ์ก็รีบวิ่งมาช่วยทันทีโดยไม่ต้องเรียก (ขอชื่นชมครับ) ผมเริ่มเห็นก็ตอนพลทหารวิ่งมาเนี่ยแหละครับ
พลทหารทั้ง 2 คนรีบช่วยกันอุ้มป้าแกขึ้นรถกอล์ฟ แล้วขับพาแกกลับไปที่คลัปเฮาส์ ขณะขั้นแกยังไม่รู้สึกตัว ส่วนแค้ดดี้ของลูกชายรีบเดินไปที่ซุ้นไกล้ๆ ขอให้แม่ค้า(หรือแค้ดดี้ ไม่แน่ใจ) ขี่มอเตอร์ไซด์เอาภรรยาผมซ้อนท้ายเพื่อตามมาดูแล ส่วนผม(เพิ่งเดินมาถึง)กับแค้ดดี้ลูกชาย พาเด็กๆเดิมตามมาที่คลับเฮาส์
พอมาถึงที่คลับเฮาส์ ปรากฏว่ามีนักกอล์ฟที่มาแข่งเยอะมาก ทุกคนดูวุ่นวาย ผมจึงไม่ทราบว่าเขาเอาป้าแกไปปฐมพยาบาลที่ไหน ผมจึงเดินมาที่รถเพื่อดูแลการเก็บเหล็ก และเอาเด็กๆขึ้นรถ ตอนนั้นลูกสาวยังไม่หายตกใจเลยครับ สักพักภรรยาผมก็เดินมาที่รถและบอกว่าแกฟื้นแล้ว พูดคุยได้แล้ว และปฏิเสธที่จะไปโรงพยาบาล มีเพียงอาการหัวโน เธอจึงให้ค่าทำขวัญไปจำนวนหนึ่ง จากนั้นขอจึงพากลับกรุงเทพฯทันทีเพราะจิตใจยังไม่ปกติดี
จากที่คุยกับแค้ดดี้ของลูกชายวิเคราะห์สาเหตุกันว่า พอตัดสินใจว่าจะพากันมาเล่นต่อที่หลุม 17 ป้าแกจึงยังไม่เก็บไม้ โดยใช้มือข้างหนึ่งถือไว้ อีกข้างหนึ่งก็เกาะรถอยู่ พอภรรยาผมเลี้ยวรถ แกอาจจะไม่มีแรงพอที่จะยึดรถไว้จึงร่วงลงมา และโชคยังดีที่มีแค้ดดี้และพลทหาร ที่มีสติดีช่วยเหลือไว้ได้ทัน
ที่เล่ามานี้เพราะว่า เห็นแค้ดดี้มักจะเกาะท้ายรถนาย บ่อยๆ จึงอยากจะเตือนทั้งนายๆและแค้ดดี้ ให้ระมัดระวังกันด้วยนะครับ สำหรับภรรยาและลูกๆผมบอกเป็นเสียงเดียวกันว่า เข็ดแล้ว...
อุบัติเหตุเล็กน้อย แต่ผลของมันไม่เล็ก ในสนามกอล์ฟที่อยากเล่าใว้เป็นอุทาหรณ์ครับ
แค้ดดี้ที่ดูแลลูกผม 2 คนเป็นดังนี้
- คนที่ดูแลลูกชายผมยังอายุไม่มาก แต่จากที่พูดคุยกัน พอจะดูออกว่ามีความรู้เรื่องกอล์ฟดีมาก สามารถวิเคราะห์ ปัญหา แก้ไขลักษณะการเล่นของลูกๆของผมได้ดี และที่สำคัญภรรยาผมชื่นชมเธอมากจากเหตุการณ์ในวันนี้ ถ้าใครอยากได้แค้ดดี้เก่งๆ ของสนามนี้ผมแนะนำเธอคนนี้เลย ถ้าอยากรู้ว่าเบอร์อะไร รบกวนถามมาหลังไมค์นะครับ
- ส่วนคนที่ดูแลลูกสาวผมนั้น อายุมากแล้ว มีรูปร่างท้วม คุยเก่ง หยอกล้อกับลูกสาวผมได้ตลอด โดยเฉพาะเวลาที่ตีไม่ดี ลูกสาวผมจะหงุดหงิดง่าย แกจะคอยปลอบโยนให้อารมณ์ดีได้ ป้าแค้ดดี้คนนี้แหละคือประเด็นตามหัวข้อนี้
เนื่องจากลูกสาวยังไม่แม่นระยะเหล็กของตัวเองนัก และในถุงก็มีเหล็กไม่กี่อัน อีกทั้งเราต้องรีบเล่นให้เร็ว ป้าแค้ดดี้คนนี้จึงใช้วิธีดึงเหล็กทั้งหมดในถุงมาถือไว้ตั้งแต่ Driver จนถึง Putter เพื่อให้ลูกสาวเลือกใช้จะได้ไม่เสียเวลามาก เวลาแกเกาะท้ายรถกอล์ฟแกก็ใช้วิธีเอามือข้างหนึ่งถือเหล็กทั้งหมด 7-8 อัน ไว้ อีกข้างหนึ่งเกาะรถกอล์ฟไปด้วย
จนเราเล่นจบบนกรีนหลุม 14 ก็มีสตาร์ทเตอร์เดินมาบอกว่าใกล้ถึงเวลาแล้ว ขณะนั้นก็เวลา 11 นาฬิกาเศษ เขาก็คุยกันว่าจะลัดไปเล่นหลุม 17 เลยเพื่อจะจบหลุม 18 ให้ทันเวลา ภรรยาก็ตะโกนมาบอกผม ผมจึงโบกมือให้ไปกันก่อนเลย ส่วนผมจะเดินตามไปเอง
ต่อไปนี้คือเหตุการณ์ที่ภรรยาผมเล่าให้ฟัง (ผมไม่เห็นเหตุการณ์)
พวกเขาขับรถย้อนกลับไปทางแท่นทีออฟหลุม 14 จนใกล้ถึงแท่นทีออฟ ก็มีแค้ดดีบอกว่า "หลุม 17 อีกไกลนะคะนาย กลับไปรับนายผู้ชายไปด้วยไหม"
ซึ่งภรรยาผมก็เห็นด้วยจึงเลี้ยวรถกลับจะมารับผม (ผมไม่แน่ใจว่าการหักเลี้ยวเร็วขนาดไหน แต่การมีคน 5 คนบนรถคงไม่เร็วมาก)
ขณะเลี้ยวรถ ก็ได้ยินเสียงป้าแค้ดดี้ร้อง โอ้ยๆๆ แล้วแกก็ร่วงลงไป ภรรยาผมบอกว่าหันไปเห็นศรีษะแกฟาดพื้นถนนเสียงดังมาก แล้วแกก็เงียบไปเลย เหตุการณ์เกิดขึ้นเร็วมาก ตัวภรรยาและลูกๆช็อกไปเลยทำอะไรไม่ถูก แต่แค้ดดี้ของลูกชายตั้งสติได้เร็วมาก รีบไปประคองเขย่าตัว เรียกชื่อแก
โชคดีว่ามีพลทหาร 2 คนกำลังตัดหญ้าอยู่แฟร์เวย์ข้างๆเห็นเหตุการณ์ก็รีบวิ่งมาช่วยทันทีโดยไม่ต้องเรียก (ขอชื่นชมครับ) ผมเริ่มเห็นก็ตอนพลทหารวิ่งมาเนี่ยแหละครับ
พลทหารทั้ง 2 คนรีบช่วยกันอุ้มป้าแกขึ้นรถกอล์ฟ แล้วขับพาแกกลับไปที่คลัปเฮาส์ ขณะขั้นแกยังไม่รู้สึกตัว ส่วนแค้ดดี้ของลูกชายรีบเดินไปที่ซุ้นไกล้ๆ ขอให้แม่ค้า(หรือแค้ดดี้ ไม่แน่ใจ) ขี่มอเตอร์ไซด์เอาภรรยาผมซ้อนท้ายเพื่อตามมาดูแล ส่วนผม(เพิ่งเดินมาถึง)กับแค้ดดี้ลูกชาย พาเด็กๆเดิมตามมาที่คลับเฮาส์
พอมาถึงที่คลับเฮาส์ ปรากฏว่ามีนักกอล์ฟที่มาแข่งเยอะมาก ทุกคนดูวุ่นวาย ผมจึงไม่ทราบว่าเขาเอาป้าแกไปปฐมพยาบาลที่ไหน ผมจึงเดินมาที่รถเพื่อดูแลการเก็บเหล็ก และเอาเด็กๆขึ้นรถ ตอนนั้นลูกสาวยังไม่หายตกใจเลยครับ สักพักภรรยาผมก็เดินมาที่รถและบอกว่าแกฟื้นแล้ว พูดคุยได้แล้ว และปฏิเสธที่จะไปโรงพยาบาล มีเพียงอาการหัวโน เธอจึงให้ค่าทำขวัญไปจำนวนหนึ่ง จากนั้นขอจึงพากลับกรุงเทพฯทันทีเพราะจิตใจยังไม่ปกติดี
จากที่คุยกับแค้ดดี้ของลูกชายวิเคราะห์สาเหตุกันว่า พอตัดสินใจว่าจะพากันมาเล่นต่อที่หลุม 17 ป้าแกจึงยังไม่เก็บไม้ โดยใช้มือข้างหนึ่งถือไว้ อีกข้างหนึ่งก็เกาะรถอยู่ พอภรรยาผมเลี้ยวรถ แกอาจจะไม่มีแรงพอที่จะยึดรถไว้จึงร่วงลงมา และโชคยังดีที่มีแค้ดดี้และพลทหาร ที่มีสติดีช่วยเหลือไว้ได้ทัน
ที่เล่ามานี้เพราะว่า เห็นแค้ดดี้มักจะเกาะท้ายรถนาย บ่อยๆ จึงอยากจะเตือนทั้งนายๆและแค้ดดี้ ให้ระมัดระวังกันด้วยนะครับ สำหรับภรรยาและลูกๆผมบอกเป็นเสียงเดียวกันว่า เข็ดแล้ว...