เมื่อวาน (18/12/57) ประมาณหนึ่งทุ่ม อากาศหนาวๆรู้สึกครึ้มใจอยากกินขนมปังชื่อดังแถวเสาชิงช้า เลยลากสังขารขึ้นรถเมย์ฝ่ารถติดไปลงราชดำเนิน
ถ้าใครเคยเดินจากราชดำเนินไปร้านขนมปังจะนึกออกว่า จะมีร้านสุกี้รสชาติพอใช้ได้อยู่ร้านนึง
อากาศเย็นๆได้อะไรอุ่นๆเพิ่มอีกอย่างก็คงดี เลยสั่งไปหนึ่งอย่าง
แล้วเราก็เดินไปซื้อขนมปังตามด้วยโจ๊กที่อยู่ติดกัน ใช้เวลาไม่เกิน 5 นาที กำลังจะหันหลังไปเอาของที่สั่งที่ร้านสุกี้
ลูกชายเจ้าของร้านก็เอาอาหารที่สั่งมาส่งให้ เราก็ถามไปตามปกติว่าว่าราคาเท่าไหร
ดูเงินเศษในกระเป๋าแล้วไม่พอจ่ายค่าอาหารที่สั่งแน่ๆ เลยยื่นแบงค์ 1000 ไปหนึ่งใบ
ระหว่างรอเงินทอน ป้าที่นั่งติดกับเจ้าของร้านก็พูดเสียงดังว่า "โชคดีนะคะ โชคดีนะคะ โชคดีนะคะ เจอมนุษย์ที่เป็นสัตว์"
ฟังสามประโยคแรกใครก็คิดว่าเค้าอวยพรเราที่ซื้อของร้านเค้า แต่พอถึงประโยค "เจอมนุษย์ที่เป็นสัตว์" ทำให้เราอึ่งไปพักนึง
กว่าจะหายอึ่งก็เดินถึงถนนราชดำเนินแล้ว ที่อึ่งเพราะไม่คิดว่าเค้าจะอวยพรลูกค้าที่ซื้อของร้านเค้าแบบนี้
จะว่าเราเข้าใจผิดว่าเป็นคนอื่นก็ไม่น่าใช่ เพราะตรงนั้นมีแค่คนของร้านเค้ากับเรา

เราเลยอยากขอคำยืนยันคนที่อยู่แถวศาลาว่าการฯ หรือคนที่เคยผ่านไปแถวนั้นว่า
ปกติป้าเป็นแบบนั้นตลอดเหรอ คิดอยากจะอวยพรลูกค้าก็อวย จะได้กราบลาเลิกยุ่งเกี่ยวกันไป
ถ้าเป็นเรื่องเข้าใจผิด จขกท ก็จะกลับไปอุดหนุนต่อเพราะ service mind ลูกชายเจ้าของร้าน


ปล. ได้เงินทอนครบถ้วน
       ลูกชายเจ้าของร้าน เป็นคนรับออเดอร์ เอาอาหารมาส่ง และทอนเงิน พูดจาดี ยิ้มแย้มตอนรับลูกค้าตลอด
       ร้านนี้ราคาอาหารที่สั่งกับป้ายราคาบางทีจะไม่ตรงกัน เลยต้องถามทุกครั้งเพื่อความแน่ใจ
       ป้าจะมีกันสองคนผ่านไปทีไรจะเห็นป้าทั้งสองคนนั่งบนทางเท้าหน้าร้านทำฝันตลอด ป้าคนที่พูดเป็นคนที่ชอบนั่งติดเจ้าของร้าน

       จขกท ทราบว่าร้านค้าบางร้านไม่ชอบทอนเงินลูกค้า ค่าอาหารร้านนี้จานละร้อย ก็น่าจะมีเงินทอน แต่ไม่เห็นต้องอวยพรกันขนาดนี้
       ไม่มีก็บอกจะได้นับเหรียนมาจ่าย (ป้าแกได้อวยพรไม่หยุดแน่ๆ)