ฉันเป็นคนหนึ่งทีต้องอยู่ไกลจากแฟน นานๆจะได้เจอกันที แต่ดีนะที่โทคุยกันทุกวันแต่ฉันไม่รู้ว่ามันจะไปได้ไกลขนาดไหน ฉันอยากจะอยุ่กับเขาตลอดนะ
แต่เพราะเราต้องมาเรียน บางทีเห็นคู่อื่นเค้าได้ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยๆ ก้ออิจฉาบ้างง
แต่เราเลือกเองนะที่จะรักเขา เราก้อต้องยอมรับให้ได้แต่มันก้อดีนะในเวลาที่เราไม่เจอกัน ทำให้รู้ว่าเขาไม่เคยรักเราน้อยลงเรย โทมาหาเราตลอดที่เขาว่าง มีแต่เรานี่แหละที่ขี้เกลียดคุยนานๆ เวลาคุยกันเราก้อแบบบอกเขาว่าง่วงและ นอนก่อนนะ เขาก้อแบบน้อยๆใจ
แต่เรารักเขามากนะ แต่แค่ไม่อยากให้เขารู้ว่าเรารักเขามากเด๋วเขาจะได้ใจ ที่สำคันเราก้อกลัวเจ็บด้วยเพราะเวลาเรารักใครเราก้ออยากจะคบกับเขาไปตลอดยันแก่ไปด้วยกัน มันจะเป็นไปได้ไหมนะ
ถ้าเขาเจอคนดีดีเขาจะทิ้งเราไหม "แต่เราหยุดมองหาคนอื่นตั้งแต่เจอเขาแร้วล่ะ ไม่ว่าเจอใครที่ดีกว่าฉันก้อรักไม่ได้แล้วเว้ยยยยยย"
ความห่างไกลมันจะทำให้เราเลิกรักกันได้ไหม ฉันกลัวจัง