เรากับสามีทำงานคนละจังหวัด (เราสองคนอายุเท่ากัน 32)
เราและลูกอยู่กับพ่อ แม่ของสามี ค่าใช้จ่ายในบ้านทุกอย่างเรารับผิดชอบ ค่าอะไรต่างๆ ของลูกเราก็รับผิดชอบ
(ลูกเราอายุยังไม่ถึงขวบ) เหมือนเราทำหน้าที่เป็นหัวหน้าครอบครัว เพราะแค่เงินเดือนสามีก็พอแค่ค่าใช้จ่ายของสามี (ผ่อนรถ +ค่ากิน+ค่าเลี้ยงลูกน้อง)
ซึ่งตลอดระยะเวลา เราก็อดทน มีบ้างที่ทะเลาะกัน แต่ก็ทนได้เพื่อครอบครัว เราไม่ใช้เงินฟุ่มเฟือย เพราะแต่ละเดือนมีกิน แต่ก็แทบไม่มีเก็บ
สามีก็รับรู้ และเขาก็ช่วยโดยการออกเงินออมให้ลูกเดือนละ 1,500 และเวลากลับบ้านวันเสาร์ - อาทิตย์ เค้าก็จะทำกับข้าวและดูแลลูกแทนเรา
แต่สิ่งที่เป็นปัญหาคือ เค้ากินเหล้าตลอด ไปกับลูกน้องบ้าง หัวหน้าบ้าง บ้างครั้งเมาจนกลับบริษัทไม่ได้ ไป-มายังไงก็ไม่รู้
เราทะเลาะกันบ่อยมาก เคยขอเค้าแล้วว่าเวลากลับบ้าน ไม่อยากให้มีกลิ่นเหล้าติดตัว เค้าก็ทำได้นะแต่ก็แค่ระยะเวลาสั้นๆ
แต่ทุกอย่างก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม 1 เดือนเค้ากลับบ้านแค่วันเสาร์ - อาทิตย์ (8 วัน) ถ้ากินเหล้ามา ความสุขในครอบครัวก็
ลดลงเพราะเราโกรธ เวลาเราโกรธเราก็ไม่อยากพูดเพราะเราให้อภัยเค้ามาบ่อยมาก เค้าก็ให้สัญญาแต่มันก็เหมือนเดิม
ณ ตอนนี้ เวลาเค้ากลับบ้านเราก็ไม่ยินดี เรากลับชอบเวลาที่เค้าไม่อยู่ เราเริ่มไม่โทรหา ไม่โทรตาม เริ่มวางเฉย และเริ่มเฉยชา
ถามว่ายังรักเค้าไม๊ รักนะ แต่มันอธิบายไม่ถูก(เราเคยพูดนะ เปิดใจคุยกันตรงๆ ว่าเหล้ากำลังจะมาแทรกกลางครอบครัวของเรา
เพราะเราไม่ชอบให้เค้ากินเหล้ามากขนาดนี้ เค้ามีหน้าที่ต้องดูแลเรากะลูก ถ้าเมามาแบบนี้บ่อยๆ เมียก็ไม่อยากคุยด้วย คุยกันน้อยลง
หัวเราะด้วยกันน้อยลง บ้านที่เคยเป็นบ้านมันก็จะไม่เป็น เพราะเมียไม่พูดด้วย ถ้าเป้ฯแ กลับมามีแต่ทะเลาะกัน มันผิดที่เมียหรือผิดที่ผัว
เรื่องแค่นี้ทำให้เราสบายใจหน่อยได้ไม๊ แต่เค้าก็เงียบ) หน้าที่อย่างอื่นเค้าก็รับผิดชอบได้ดี แต่เป็นแบบนี้เราควรแก้ปัญหายังไงดีค่ะ