คือผมไปแอบชอบผู้หญิงอยู่คนนึงครับ แต่พลาดโอกาสทำความรู้จักกับเธอไป ตอนนี้ผมก็ยังคิดถึงเธออยู่เรื่อยๆ
แล้วก็ค่อนข้างมั่นใจว่าเธอคงมีแฟนแล้ว (ก็เล่นน่ารักซะขนาดนั้น ผมหล่ะอิจฉาแฟนเธอเหลือเกิน)

ถึงผมจะรู้อยู่แก่ใจว่าเธอน่าจะมีแฟนแล้ว แต่ผมก็ยังอดที่จะตามหาเธอไม่ได้  (ถึงตอนนี้จะยังหาไม่เจอ แต่ปีหน้าผมน่าจะได้เจอเธออีกในงานเลี้ยงปลายปี ไม่ถือว่าหมดหวังที่จะได้เจอเธอซะทีเดียว)


ผมจินตนาการไปว่า ถ้าเกิดบังเอิญเจอเธอขึ้นมาอีกครั้งจริงๆ แล้วเธอบอกว่ามีแฟนแล้ว ผมจะทำยังไงให้เธอยอมคุยกับผมดีครับ
บอกเธอว่าแค่ขอคุยเป็นคนรู้จักจะน่าเกลียดไหม (แค่คิดก็เขินๆแล้ว แต่ถ้าเจอกันจริงๆ รอบนี้ผมพร้อม ตั้งใจจะจู่โจมนิ่มๆ
เดี๋ยวเธอกลัวซะก่อน ฮ่าๆ) บอกตามตรงนะครับ อยากจีบเธอคนนี้มากๆ ที่ผ่านมาผมไม่เคยสนใจใคร และก็ไม่มีความคิดอยากแย่งแฟนใครเลย แต่ตอนนี้อยากมากครับ คนถูกใจหาได้ง่ายๆที่ไหน ผมคิดเข้าข้างตัวเอง เขาเป็นแค่แฟนกัน ยังไม่ได้แต่งงานกันสักหน่อย
ถ้าผมแค่คุย ไม่ได้ไปสร้างความร้าวฉานให้เขา แค่คุยกับเขาเหมือนเพื่อนเหมือนพี่ชายไปเรื่อยๆก็คงไม่เลวร้ายมาก เกิดวันไหนเขาเลิกกัน ผมจะได้จีบ ดีกว่าปล่อยเธอไปเลย มันน่าเสียดายครับ ผู้ชายของเธอจะดีจะจริงใจกับเธอจริงหรือเปล่าก็ไม่รู้

ผมไม่เคยถูกใจใครเลยนอกจากคนนี้ ผมเลยอยากรอ ถ้าเกิดผมได้เป็นแฟนเธอ จะดีกับเธอมากๆ  ผมเองคงหลงเธอสุดๆเหมือนกัน
ผมจินตนาการไปถึงขั้นเซอร์ไพรส์ขอเธอแต่งงานแล้วครับ ถ้าได้คบเป็นแฟน คงดูใจกันพักนึงแล้วจะขอแต่งงานเลย เพราะอายุผมก็ควรจะมีครอบครัวแล้ว พ่อแม่ผมอยากอุ้มหลานแล้วด้วย อีกอย่างคบนานเดี๋ยวมีใครมาชอบเธอ มาจีบเธอเหมือนผม เธอลังเล ยุ่งเลย
ตัวเลือกเธอคงมีไม่น้อย...

ผมคิดว่าเธอน่าจะอายุประมาณ 23-24 ยังดูเด็กๆใสๆอยู่เลย ถ้ามีแฟนก็คงวัยใกล้ๆกัน เด็กวัยรุ่นผมเห็นเป็นแฟนกันแป๊บเดียวเลิกกันมีเยอะแยะ เผื่อผมจะฟลุ๊กได้คบกับเธอ

อันที่จริงแล้วผมไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเธอเลย แต่ก็ไม่สำคัญ ผมเคยเจอเธอแล้ว ผมมองออก เธอเป็นเด็กผู้หญิงที่ใช้ได้ทีเดียว อดีตเธอจะผ่านอะไรมา จะเคยมีใครมา ผมไม่แคร์ทั้งนั้น แต่อนาคตของเธอ อยากให้มีแค่ผมเท่านั้นครับ

ขอคำแนะนำจากทุกท่าน ช่วยเตือนสติให้ผมเลิกเพ้อเจ้อทีครับ ก็คิดถึงเธอแล้วมันมีความสุขนี่นา