ตั้งกระทู้ช้าไปหน่อยครับ มัวแต่หาตั๋วดูบอลวันนี้อยู่ แต่อยากเขียนสิ่งที่ผมสังเกตเห็นโดยรวม เผื่อจะเอามาพัฒนาแท็คติคได้ดีขึ้น

เมื่อวันอาทิตย์ที่ 14 ที่ผมไปดูบอลอุ่นเครื่องระหว่างทีมชาติชุด U22 ของไทย กับ U21 ญี่ปุ่นที่สนามราชมังคลา
ด้วยสภาพความพร้อมของทีมและจุดประสงค์ของการทดลองทีม เลยเดาสกอร์ก่อนเกมไม่น่าจะแพ้เกิน 0-3 สุดท้ายก็เกือบเป็นไปตามคาด

ขอตั้งข้อสังเกตดังนี้ครับ เท่าที่เห็นและจำได้ (มัวแต่ถ่ายรูปเซลฟี่กับเพื่อนๆและดูกองเชียร์งามๆ)
1) ทีมชาติไทยเน้นกัปตันปกรณ์ เบอร์ 7 เป็นตัวเดินเกมและตัดเกมริมเส้นฝั่งขวา อะไรๆก็กรณ์ ญี่ปุ่นเค้าจัดอย่างน้อย 2 คนมาประกบ ปิดล้อม เราเลยไม่ค่อยได้ขึ้นเกมเลยครับ
2) การวิ่งทำทางในเกมรุก ญี่ปุ่นมีวิ่งผลัด มีคนวิ่งทำทางหลายคน ผลัดกัน ทำให้ไทยประกบยาก แล้วได้ผลดีมาก จ่ายทะลุช่องงามๆหลายที ติดแค่จบไม่คม ส่วนของไทยเรายังมีน้อยไปนิด ทำให้เพื่อนต้องม้วนรอจังหวะ คิดว่าถ้าจัดซ้อมทีมชาติกันเป็นประจำ (ถ้าให้ดีสัปดาห์ละครั้ง) จะได้ประโยชน์มาก ในความเข้าใจทั้งเกมรับและรุก
3) ครั้นเราจะใช้บริการเชาว์วัฒน์ หรือคนอื่นในแดนกลาง จะพลิกจ่ายแต่ละที จะมีตัวประกบคนจ่ายบอลทุกครั้ง ทำให้เราออกบอลยาก เสียการครองบอลบ่อย เกมรุกเลยไม่ค่อยได้เดินหน้า ต้องอาศัยลูกโยนยาวแบบที่ภิญโญยิงได้ แต่ก็โดนยกธงล้ำหน้าไป แต่พอญี่ปุ่นจะบุก เรากลับไม่มีคนประกบติดคนออกบอล
4) ลูกกลางอากาศ เราไม่ได้เสียเปรียบเพราะเตี้ย แต่ต่างกันที่การเลือกจังหวะกระโดดแย่งโหม่ง ญี่ปุ่นมีเพื่อนวิ่งเข้ารับลูกโหม่งในตำแหน่งที่คนโหม่งส่งได้ถนัด
5) ความฟิต ไม่ค่อยเห็นความต่าง เพราะเราเปลี่ยนยกทีม แต่ทีมชาติไทยยุคใหม่ผมเชื่อว่าไม่มีหมดอยู่แล้ว
6) ทักษะส่วนตัวไม่ห่างกันมาก รูปเกมที่เป็นรองน่าจะมาจากการฝึกฝนและเตรียมตัวที่ต่างกัน แต่ผมเชื่อในศักยภาพนักเตะและแนวทางการทำทีม ว่าต่อไปเราจะสู้กับทีมระดับเอเชียได้สนุกแน่นอนครับ
7) กองเชียร์ทั้งเชียร์ไทยพาวเวอร์ โปงลาง และอัลตร้าไทยแลนด์ ส่งเสียงได้กระหึ่ม ได้ใจครับ วันนั้นเปิดใช้เฉพาะฝั่ง W เก้าอี้พับได้ เลยไม่มีใครเหยียบที่รองนั่งหัก แต่เท่านี้ก็ฮึกเหิมแล้ว ไม่ต้องจุดพลุแฟลร์เลย

ไปละ หาซื้อเสื้อเชียร์ทีมชาติก่อน