สวัสดีค่ะ คือจะมาเล่าเรื่องตลกร้ายที่เจอกับตัวเองให้ฟังค่ะ
เรื่องคือเกิดมาพักใหญ่ละ ณ สถานีรถไฟฟ้าใต้ดิน คือ จขกท เพิ่งเลิกเรียนแล้วก็มีนัดกับเพื่อนแถวๆอโศก จขกท เลยกะจะนั่ง MRT ไป พอเดินๆเข้าสถานีเอ้อนึกขึ้นได้ว่ากดเงินหน่อยละกันตู้ว่าง คนไม่ได้เยอะ เวลานั้นประมาณ 20.15 นาทีค่ะ จขกท เลยหยุดเดินแล้วก็หาบัตร ATM ในกระเป๋าเป้ ซึ่งตอนนั้นของพะรุงพะรังมาก ของให้เพื่อน กระเป๋าเป้ที่สะพาย ไม้ T แล้วอยู่ๆก็มีผญ.ตนนึงเดินมาชนจากข้างหลังแล้วตัว จขกท.เอง ก็ล้มลงไปนั่งกับพื้น คือตัวเราก็ตกใจรีบขอโทษเค้าทั้งๆที่เราลงไปนั่งกับพื้น เพราะเรายืนหาของขวางทางเดินจริงๆ แต่เพือนๆนึกออกใช่มั้ยคะ ว่าเรายืนหาของก็ไม่ได้ระวังเหมือนยืนบนรถเมล์ที่ต้องระลึกเสมอว่ารถมันจะเบรคตอนไหนก็ไม่รู้ ตั้งหลักให้มั่นไว้ก่อน แต่นี่มันทางเดินสถานี ก็เลยไม่ได้คิดอะไร พอเค้าชนเราล้ม เราก็บอก"ขอโทษค่ะๆหนูไม่เห็น" แล้วเค้าตอบเราว่า "น้องจะหยุดทำไมไม่บอกละคะ " แล้วเค้าก็เดินจากไปเลย
เอ้า งงดิ เราก็งง เอ้าเราขอโทษแล้วก็เราผิดที่หยุดหาของขวางทางเค้า แต่ทางมันก็กว้างนะ แล้วทำไมต้องจิกใส่เราด้วยอะ แค่น้ำใจถามว่าเจ็บมั้ยก็ไม่มี แล้วก็เดินจากไปแบบโมโหเรา อ้าวรีบก็รู้ แต่นี่ก็ขอโทษละไง โห เรานี่อึ้งเลย นั่งอึ้งอยู่อีก 15 วิ ลุกไม่ไหวจะขำก็ไม่กล้าขำ อยากด่าตัวเองก็ไม่กล้าด่า แล้วก็มีป้าเดินมาช่วยเราลุกและเก็บของ คือ หนูขอขอบคุณคุณป้ามากนะคะ ที่ช่วยหนูวันนั้น คือจริงๆแล้วหนูไม่ได้เจ็บหรือลุกไม่ไหว หนูแค่งง ว่าทำไมหนูขอโทษแล้วในส่วนที่หนูผิด แต่เค้าก็ยังจิกหนูและเดินจากไปอย่างดงามตามท้องเรื่องไม่สนใจคำขอโทษหนูเลย
ปล.จขกท ก็ไม่รู้จะ Tag ห้องไหน แค่อยากมาเล่าเรืองฮาๆแบบตลกร้ายให้เพื่อนได้ฟังกัน ถ้า Tag ผิดขออภัยนะคะ และถ้าพิมพ์ผิดยังไงก็ขออภัยด้วยค่ะ
เรื่องตลกร้ายของการขอโทษ
เรื่องคือเกิดมาพักใหญ่ละ ณ สถานีรถไฟฟ้าใต้ดิน คือ จขกท เพิ่งเลิกเรียนแล้วก็มีนัดกับเพื่อนแถวๆอโศก จขกท เลยกะจะนั่ง MRT ไป พอเดินๆเข้าสถานีเอ้อนึกขึ้นได้ว่ากดเงินหน่อยละกันตู้ว่าง คนไม่ได้เยอะ เวลานั้นประมาณ 20.15 นาทีค่ะ จขกท เลยหยุดเดินแล้วก็หาบัตร ATM ในกระเป๋าเป้ ซึ่งตอนนั้นของพะรุงพะรังมาก ของให้เพื่อน กระเป๋าเป้ที่สะพาย ไม้ T แล้วอยู่ๆก็มีผญ.ตนนึงเดินมาชนจากข้างหลังแล้วตัว จขกท.เอง ก็ล้มลงไปนั่งกับพื้น คือตัวเราก็ตกใจรีบขอโทษเค้าทั้งๆที่เราลงไปนั่งกับพื้น เพราะเรายืนหาของขวางทางเดินจริงๆ แต่เพือนๆนึกออกใช่มั้ยคะ ว่าเรายืนหาของก็ไม่ได้ระวังเหมือนยืนบนรถเมล์ที่ต้องระลึกเสมอว่ารถมันจะเบรคตอนไหนก็ไม่รู้ ตั้งหลักให้มั่นไว้ก่อน แต่นี่มันทางเดินสถานี ก็เลยไม่ได้คิดอะไร พอเค้าชนเราล้ม เราก็บอก"ขอโทษค่ะๆหนูไม่เห็น" แล้วเค้าตอบเราว่า "น้องจะหยุดทำไมไม่บอกละคะ " แล้วเค้าก็เดินจากไปเลย
เอ้า งงดิ เราก็งง เอ้าเราขอโทษแล้วก็เราผิดที่หยุดหาของขวางทางเค้า แต่ทางมันก็กว้างนะ แล้วทำไมต้องจิกใส่เราด้วยอะ แค่น้ำใจถามว่าเจ็บมั้ยก็ไม่มี แล้วก็เดินจากไปแบบโมโหเรา อ้าวรีบก็รู้ แต่นี่ก็ขอโทษละไง โห เรานี่อึ้งเลย นั่งอึ้งอยู่อีก 15 วิ ลุกไม่ไหวจะขำก็ไม่กล้าขำ อยากด่าตัวเองก็ไม่กล้าด่า แล้วก็มีป้าเดินมาช่วยเราลุกและเก็บของ คือ หนูขอขอบคุณคุณป้ามากนะคะ ที่ช่วยหนูวันนั้น คือจริงๆแล้วหนูไม่ได้เจ็บหรือลุกไม่ไหว หนูแค่งง ว่าทำไมหนูขอโทษแล้วในส่วนที่หนูผิด แต่เค้าก็ยังจิกหนูและเดินจากไปอย่างดงามตามท้องเรื่องไม่สนใจคำขอโทษหนูเลย
ปล.จขกท ก็ไม่รู้จะ Tag ห้องไหน แค่อยากมาเล่าเรืองฮาๆแบบตลกร้ายให้เพื่อนได้ฟังกัน ถ้า Tag ผิดขออภัยนะคะ และถ้าพิมพ์ผิดยังไงก็ขออภัยด้วยค่ะ