ตอนนี้ตกงาน บ้านไม่มีให้ซุกหัวนอน  ปัญหาการเงิน ไม่มีเพื่อน ไม่มีมิตรให้นั่งปรับทุกข์  ครอบครัวก็แตกแยกปัญหาต่างๆรุมเป้นมรุสมชีวิตขนาดใหญ่ ชีวิตที่เรียกว่าตำต่ำที่สุด ตอนนี้ ไม่มีที่พักร่อนเร่ไปเรื่อยอย่างกับสัมพเวสี  บ้างทีก็เครียดอยากจะจบชีวิตไปให้รู้แล้วรู้รอด เพิ่งรู้ว่าคำว่าไม่อยากอยู่จริงๆมันเป้นเช่นไร เคยเห็นคนอื่นมาบ้างว่า ไม่อยากอยู่มุมมอง คนละมุมกันเลย  ภาวะความเครียดตอนนี้สูงมาก เพราะมีปัญหาต่างๆเข้ามาบีบรัด  ผมละอายมากเวลาคิดมองย้อนดูตัวเอง งานใช้แรง ผมก็หาไว้นะครับ ส่วนใหญ่หางานทางอินเตอร์เน็ตชอบมีแต่พวกหลอกหลวง งานวันละ 500-600บาท สุดท้ายมีเงินติดตัวอยู่ 80บาท นั่งรถไปแต่เช้าสุดท้ายให่นั่งฟังโน่นนี้ ก็กลับกลายเป็น งานขายตรง ผมโมโหสุดชีวิต ชีวิตทำไม๊ต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วย ความหวังสุดท้ายเหมือนปลายแสงเทียนที่ใกล้มอดดับลงไป กลับเหลือน้อยลงไปเรื่อยๆ  
ตอนนี้ผมอดข้าว กินแต่น้ำ เหลือดเงินอยุ่ไม่ถึง  20บาท งาน ผมก็ลองไปขอเขาทำสุดท้ายเข้าก็ต้องการแต่พนักงานประจำ  ทั้งนั้น ตอนนี้ มีใครพอจะช่วยเหลือ หางานรายวันที่ได้เงิน วันต่อวัน ช่วยบอกผมที เพราะตอนนี้ผม ได้แต่ภาวนาให้มีหนทางที่จะยังมีชีวิตอยู่ต่อไปครับ
ใครพอใจดีช่วยผมได้ ไม่ว้าทางไหนก็ตาม ช่วยผมทีเถอะครับ ผมท้อเต็มหวังว่าจะมีพี่ๆใจดีพอชี้ช่องให้ได้บ้าง