มีเด็กหญิงคนหนึ่ง เธอนั้นมีรองเท้าที่ถูกใจแต่มันกลับมีเพียงหนึ่งข้าง แต่เพราะเธอนั้นชอบรองเท้าข้างนี้มาก จึงพยายามตามหาอีกข้างเพื่อให้ครบคู่ เธอออกเดินไปทุกที่เพื่อถามหาว่ามีร้านไหนบ้างมั้ย ที่จะสามารถขายรองเท้าอีกข้างให้เธอได้บ้าง   เธอเดินออกตามหาวันแล้ววันเล่า จนวันหนึ่งเธอไปพบรองเท้าข้างนั้น แต่กลับกลายเป็นว่ามันใหญ่เกินไปสำหรับเธอ  พอไปอีกร้าน เธอยิ้มด้วยความดีใจที่เห็นรองเท้าคู่ที่เธอต้องการเเต่เปล่าเลย  รองเท้าข้างนั้นมันเล็กเกินไป  จะทำยังไงดีล่ะเธอคิด ในเมื่อฉันชอบของฉัน  ฉันชอบรองเท้าข้างนี้มากๆๆ แต่ฉันก็พยายามตามหาทุกวิถีทางเพื่อให้มันครบคู่ จนวันเวลาล่วงเลย  เธอเริ่มหมดหวัง  เธอจึงนั่งลงใต้ต้นไม้ใหญ่  ริมแม่น้ำที่ไหลอย่างเอื่อยเฉื่อย เธอนั่งเหม้อมองสายน้ำด้วยความเมื่อยล้า  ดวงอาทิตย์กำลังจะลับฟ้าแล้ว  แสงสีส้มค่อยๆเคลื่อนมาเเทนที่ท้องฟ้าที่ครามสดใส  เธอจึงคิดว่าพรุ่งนี้เธอคงต้องเดินตามซื้อรองเท้าอีกข้างให้ได้ในวันพรุ่งนี้   แต่ระหว่างทางกลับบ้านเธอได้พบคุณยายคนหนึ่ง คุณยายถามเธอว่าหนูน้อย ทำมั้ยทำหน้าอย่างนั้นน่ะ  ดูไม่สดใสเหมือนทุกๆวันเลย เด็กหญิงคนนั้นเลยเล่าเรื่องราวรองเท้าข้างหนึ่งให้เธอฟัง คุณยายคนนั้นหันกลับมามองเด็กหญิงคนนั้นด้วยสายตาเอ็นดูและบอกว่า..............................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................