{บทกลอนสะท้อนความในใจของผู้ใช้บริการอาหารตามสั่ง} ... สำหรับร้านที่ชอบขึ้นราคาอย่างโหดร้าย เห็นใจผมหน่อยนะพี่

กระทู้คำถาม

อาหารไทย มนุษย์เงินเดือน เศรษฐกิจ คุ้มครองผู้บริโภค แต่งกลอน

มันอึดอัดนะคุณพี่ เห็นพี่ขึ้นราคากันจัง สงสารน้องบ้างเถอะ เงินเดือนมันไม่ได้ขึ้นกันทุกคนนะพี่
ผมแทบไม่มีจะแดรกอยู่แล้ว .... อย่าโหดร้ายกับผมนักเลย

ผมขออนุญาติ ยิงคอมโบเป็นบทกลอนสุดไพเราะ กลั่นมาจากใจ ให้พวกพี่ ๆ ร้านอาหารตามสั่งทั้งหลายที่ค้ากำไรเกินควร
อย่าด่าผมเลยนะพี่ ก็มันเรื่องจริง
ร้านไหนดี ๆ ผมก็อนุโมทนาด้วย ร้านไหนโหดร้ายกับผมก็ .... ตามข้างล่างนี้เลยพี่

ขอระบายเป็นโคลงสี่สุภาพ (สุภาพตรงไหนฟะ เต่าเอือม

สุดจะทนพี่เอ้ย                        ขอบอก
จึงบ่นถึงความมึน                    พ่อค้า
อาหารแพงค่าครองชีพ             สุดโต่ง    โครตเซ็ง
อยากกล่าวเป็นกลอนไว้           เพื่อนเอ้ย    จงฟัง

กะเพราไข่ดาวโว้ย                    แบบเผ็ด
แทบคลั่งตอนมาเสริฟ              เกือบบ้า
จานเล็กดั่งแมวดม                    มูลค่า     หกสิบ
คดข้าวเท่าจิ๋มมด                       ไหว้เตี่ย   คุณเฮย

ทำรำพึงใจน้อยบ่น                   ฟึดฟัด
ต้นทุนค่าที่แพง                        บ่องให้
สู มากเรื่องทำแดรก                  เองหนอ   หยุดบ่น
ขายข้าวถอยเฟอรารี่                 สุดแท้     เรื่อง(ของ)กรู

โบราณนานเล่าไว้                    หยุดเถียง
กรรมย่อมสนองคนทำ                 ก่อไว้
ขูดดั่งเลือดปูหนอ                      ไม่พ้น    แน่ เฮย
คนเดินหนี บ่ อุดหนุน              ไม่แคล้ว     ตบยุง

ขอระบายเป็น กลอน ๘ มาม่า

เห็นมีข่าวขึ้นเงินเดือนเอาอีกแล้ว
คงไม่แคล้วพวกพ่อค้าสุดหัวใส
รวมตัวขึ้นค่าอาหารในทันใด
หน้าไม่อายช่างโยงได้สุดระอา

โหคุณพี่ขึ้นกันทีเป็นสิบบาท
บาทสองบาทขึ้นไม่ได้จะตายหราาาาาาาาาา
ต้นทุนพี่เทียบกับเงินที่ขึ้นมา
น้องฟันธงบอกเลยว่ายังกำไร

หากพี่ขึ้นขอคุณภาพจงขึ้นด้วย
ไม่ใช่ห่วยสวนราคามีที่ไหน
ร้านข้างทางจานเกือบร้อยสุดทำใจ
บริการยิ่งแล้วใหญ่พอกันที

กะเพราไก่ให้มามีแต่ผัก
คว้านหาไก่ช้อนแทบหักไก่อยู่ไหน
เห็นแค่เพียงหย่อมเม็ดข้าวเศษไก่ตาย
เปลี่ยนเป็นข้าววิญญาณไก่ดีใหมเอย

อีกบริการอัป-ปรีย์สุดเยี่ยมยอด
หน้าก็หงิก ขู่ตลอด มีที่ไหน
เมนท์ไม่มา ผัวไม่เอาหรืออย่างไร
ถึงมาลงกับผมได้ สุดจะงง

กินที่ร้านบางวันดีมีเจคพ๊อด
เคี้ยวกรุบกรอบกำลังเพลินซวยอิ๋บอ๋าย
เจอจิ้งจก เจอแมงสาบ เจอหนูตาย
อยากจะอ๊วก แต่เสียดาย จึงรีบกลืน .... (แหวะ)

กินก๋วยเตี๋ยวน้ำคลุกคลิกเหมือนเยี่ยวหมา
ใหญ่แต่ชามเนื้อกับน้ำหาไม่ได้
เส้นก็น้อยหวงลูกชิ้นจะบ้าตาย
เค็มอิ๊บอ๋ายเหมือนคนทำ Ra-Yum จริง

ให้มาได้ เหมือนข้าวไหว้ ตี่จู๋เอี๊ยะ
น้อยเ_ี้ย เ_ี้ย  เห็นแล้วเพลีย ปวดตับหลาย
แดรกสิบชาม ก็ไม่อิ่ม  เหนื่อยหน่ายใจ
พร่องมริงตาย ทำไว้แจก  งานศพเทอญ

ขอระบายเป็น กลอน ๖ หิว

ร้านไหน      จังไ_               จาด จั้ว
โครตมั่ว        ราคา               ของขาย
หน้าเลือด      เหยียดหยาม     น้ำใจ
อ๋อได้            เดี๋ยวมริง         เจอกรู

หน้าหงิก      วีนใส่                 ลูกค้า
วาจา             ดั่งแม่               ไม่สอน
ผัวด่า            เมื่อคืน             เลยงอน
ทิ้งบอม         ลูกค้า                บายใจ

สั่งข้าว           นั่งเล่น            ไอแพด
ปวดแตรด       ต้องย้ำ             ถึงได้
พอเร่ง            ทำไม่              พอใจ
เอาใหญ่         ทำท่า               นักเลง

ตัวตัว              นู๋ไม่                อาจสู้
ข่มขู่              ถิ่นพี่                ยอมให้
กลับบ้าน        รีวิว                  ทันใด
แฉแหลก        พันทิป            ก้นครัว

ใตร่ตรอง        ลองนึก          น้องพี่
ร้านไหน         ทำดี              ยกย่อง
ไม่ขูด            เลือดปู           ไหลนอง
สอดคล้อง       ทำนอง          คนดี

ไม่หยิ่ง           ไม่บ่น            นอมน้อม
พูดพร้อม         สำเนียง         จ๊ะจ๋า
ไพเราะ           เสนาะ           อุรา
ลูกค้า             ติดใจ            ใคร่ชม

ตอนแรก          กะซื้อ           แค่หนี่ง
สุดซึ้ง             เลยเบิ้ล         ขอสอง
ติดอก             ติดใจ            เลยจอง
เข้าห้อง          พันทิป           Review

ก้นครัว            เวปบอร์ด        ดังว่า
CR                ร้านดี              บอกไว้
คนอ่าน           บอกดี             เกินไป
                     สงสัย             ม้ามา              รีวิว ..... (เฮ้ย ... ไรวะ)