คือเรื่องของเรื่องมันเกิดข้อสงสัยจากเหตุการณ์ที่คุณแม่อายุหกสิบสองแล้วมีปัญหาเรื่องของหูเราเลยนำท่านจากต่างจังหวัดเข้ามารักษาตัวที่ กทม.เพราะต่างจังหวัดไม่มีเครื่องมือวินิจฉัยในเคสอาการของคุณแม่ครั้งแรกมารักษาก็ปกติมาส่งคุณแม่ตอนตีห้าครึ่งแล้วคุณแม่จะนั่งรอจนประมาณสิบโมงครึ่งก็จะได้เข้าตรวจเสร็จประมาณก่อนเที่ยงและคุณหมอออกใบนัดครั้งหน้าเป็นเวลาสิบโมงครึ่งของวันที่8/12/57 ที่ผ่านมาพอถึงวันนัดเหมือนเดิมครับไปตั้งแต่ตีห้าเพื่อไม่ให้เรารถติดตอนกลับออกมาและเข้าวางใบนัดเป็นคนแรกเลยแต่สิ่งที่เกิดขึ้นคือนั่งรอตั้งแต่เปิดตรวจตอนสิบโมงครึ่ง คุณแม่ต้องเข้าห้องน้ำบ่อยครับเนื่องจากเริ่มเป็นโรคชำรั่วหน่อยๆ ซึ่งในช่วงที่กลับมาจากห้องน้ำก็จะเข้าไปถามที่เค้าเตอร์ว่าคุณแม่ถึงคิวหรือยังเอ่ย วันนั้นถามไปสองครั้ง โดยครั้งที่สองคุณพยาบาลคงรำคาญตอบกลับว่าอีกนานถามบ่อย คุณแม่ก็งงที่หนึ่งว่าทำไมห้ามถามเลยเหรอ ก็กลับมานั่งรอต่อจนเลยเที่ยงเราทำงานอยู่ก็สงสัยว่าทำไมคุณแม่ไม่โทรมาให้ไปรับเสียทีเลยโทรถาม ได้คำตอบว่ายังไม่ได้เข้าตรวจเลยคุณพยาบาลให้ลงไปกินข้าวก่อนยังไม่ถึงคิว เรางงบ้างอ้าวก็ใบนัดก็มีเวลาอีกทั้งไปก็คนแรกแล้วทำไมอะ ก็ไม่ได้เซ้าซี้อะไรคุณแม่แล้วบอกเสร็จแล้วรีบโทรมานะจะรีบไปรับ จนสุดท้ายคุณแม่ได้ตรวจเป็นคิวเกือบสุดท้ายเลยเสร็จตอนบ่ายสองโมงคุณแม่ก็สงสัยเรื่องนี้ถามคุณพยาบาลเค้าตอบของยายเป็นคิวเสริมก็ยังงี้แหล่ะคะ คุณแม่งงที่สองเลยครับ คราวนี้คุณแม่เลยเข้าไปถามหมอตอนตรวจคุณหมอก็บอกเรื่องนี้หมอไม่ทราบนะครับต้องถามพยาบาล แม่ก็งงสามเลยพอเสร็จ ตอนเรารับคุณแม่กลับ คุณแม่ร้องไห้ถามเราว่าทำไมแม่ต้องมาเจอยังงี้ด้วยเรานี่แทบจะร้องไห้ตามเลย คุณแม่นั่งรอ9ชม. ถ้าไม่นับก่อนเวลานัดก็4ชม. อยากถามเพื่อนๆว่าใบนัดของ รพ.ศิริราชคือนัดยังไงคือเรางง นัดสิบโมงครึ่งไว้ อีกทั้งวางคนแรกแต่ได้คิวสุดท้าย หรืออยู่ที่ตามคุณพยาบาลจัดแบบตามใจ(เพียงเพราะคุณแม่เราถามหลังจากกลับมาจากห้องน้ำสองครั้งอะนะ) ถ้ามันเป็นแบบหลังขอเถอะครับอย่าใจร้ายเลยเราก็เข้าใจว่างานเยอะคนเยอะก็อาจหงุดหงิดแต่ใจเค้าใจเรา
ปล.ขอโทษนะครับที่เรื่องยาวไปหน่อย