เราคบกับ ก ได้ไม่นานเราก็เลิกกันไป แล้วเราก็ไปมีแฟนใหม่คือ ข พอเราคืนดีกับ ก เราก็เลิกคุยเลิกกับ ข
มันก็เป็นแบบนี้ไปสักพักนึง
จนวันนึง ข ได้รู้ว่า เราไปคบกับเขาครั้งแรก เพราะเราประชด ก
ข เป็นคนที่ดีมากในความคิดเรา เราคบกับ ข ได้ไม่นานหรอก แต่คุยกันนานมากกว่าแบบให้คำปรึกษา จนเหตุการณ์ต่างๆก็ผ่านไปผ่านมา จนมาถึงวันนึง เราเลิกกับ ก แบบจริงจังจะไม่กลับไปอีก แล้วเราก็แอดเฟส ข ไป ทุกๆครั้งเราจะแอดกลับและเป็นคนทักเขาไปเพราะคิดถึงเหงาเบื่อไม่มีใครคุยด้วย แต่ตอนที่เราคบกับ ก เราก็รู้สึกว่าเราคิดถึงเค้ามาตลอด ครั้งนี้เราแอดไปแต่เราไม่ได้เป็นคนทักไปก่อน แต่เป็นเขา เขาทักมาว่า สงสัยทะเลาะกัน""" เราก็เอ่อรู้สึกแสบๆนิดนึงเพราะเรารู้ตัวเราเป็นคนที่เลวเลยก็ว่าได้เขาเลยใช้คำนี้ทักเรามา555555 เราก็ตอบเขาแบบอ้อมๆไปว่า เหนื่อย"" หลังจากนั้นเราก็ถามสารทุกข์สุกดิบกันไปเรื่อยๆทุกวัน แต่เขาตอบเราช้า เราเป็นคนชอบให้ตอบไวๆ เราเป็นคนแบบที่ถ้าไม่ตอบก็จะเร่งๆส่งข้อความไปรัวๆให้เขาตอบมา พอเขาตอบเรามาทำให้เรารู้สึกไม่โอเคเลย คือ สั้นๆตามภาษาผู้ชายหล่ะมั้ง นอย เฟล เซง งอน มากๆ
คือเราทำตัวเหมือนเราเป็นแฟนเขาคนเดียว คือเรานี้คิดไปเองคนเดียว จนมาวันนึง เราก็พากันคิดเกมว่าจะเล่นอะไรกันดี เราก็เสนอกันไปเสนอกันมา
จนสรุปเราเล่นเกม ใครหายไปก่อนคนนั้นแพ้ (เหมือนเขาจะประชดเราอย่างไงก็ไม่รู้นะเพราะแต่ก่อนเราคุยกับเขาไม่กี่วันเราก็กลับไปคบกับแฟนคนนั้นอีก) และใครตอบช้าคนนั้นแพ้ ปล.เกมใครหายใครตอบช้าเกิน10นาทีแพ้ ในเกมนี้เราแพ้ เราตอบเขาช้าเพราะเราเผลอหลับ ตื่นมาก็ครบ10นาทีแล้ว เราเลยต้องทำตามที่เขาบอก คือเขาบอกให้เลี้ยงข้าวแล้วที่เหลือเขาจะจัดการเอง(เรายังไม่ได้กินวันนั้นนะเราวางแผนกันไว้) เราก็ไม่ได้ขัดแย้งอะไร พอมาอีกวันเค้าหายไปทั้งวันเพิ่งตอบเรามาตอน3ทุ่มเอง เค้าทักมาว่า ไม่มีเน็ตเดี๋ยวจะไปดูไฟ เราก็เลยตอบปะมาณว่า ถ้าจะมาตอบแค่นี้แล้วหายไปก็ไม่ต้องพิมพ์มาให้มันเมื่อยมือหรอก ก็นอยๆเฟลๆงอนๆตามภาษาเราไป เขาเลยตอบกลับมาว่า คิดถึงให้โทรหา ประมาณนี้เขาก็ทิ้งเบอร์ให้เรา เราก็คิดในใจละให้เบอร์มาด้วยเขามีใจหรืออะไรป่าวน่ะ55555555 ก็เพ้อเจ้อมโนไปวันๆ พอมาถึงคืนก่อนจะกินข้าวกัน เราก็โทรหาเขา เอาแบบตรงๆก็คิดถึงนั้นหล่ะก็ฟรอมถามทำไรนอนยังจะไปกินกันกี่โมงกินที่ไหนอะไรยังไงแลวเราก็นอนหลับกันไป พอถึงวันที่เราจะต้องมากินข้าว เขาก็ทำตัวเหมือนเดิมกวนๆเหมือนเดิม เราอยากจะถามเขาว่าไม่โกรธหรอที่ตอนนั้นเราทิ้งเขาไป เราก็ได้แต่คิดไว้ในใจ พอเรากินข้าวเสร็จ เราก็อยากอยู่กับเขาต่อเราก็นั้งคุยกันไปเรื่อยๆ และตอนนั้นเขาผู้ถึงผู้หญิงอะไรไม่รู้จำไม่ได้เราว่าตอนนั้นเรารู้สึกหึงและงอนมั้งเลยเดินออกมาเลย และเราก็มายืนคุยกันบนสะพานทางเชื่อมขึ้นรถเราก็คุยๆจนเขาบอกจะกลับบ้านแล้วเราเลยบอกเขาไปว่า ก็กลับไปก่อนสิ เขาทำท่าเดินไปแล้วก็กลับมา เขาพูดแสบๆว่า ไม่คิดถึงคนที่บ้านหรอเขารออยู่นะ เราก็แบบพูดยังงี้ใช่มั้ยเราเลย หอบของเราขึ้นรถแบบไม่เหลียวดูเขาเลยคะ เราก็เห็นเขาเดินต่อไปแบบไม่สนใจเราเหมือนกันคือแบบเรางอน แต่ไม่รู้มีสิทธิ์งอนหรือป่าว เราก็โทรบอกนนี่งอนนะเนี่ยยังจะเดินหนีไม่สนเลย เขาบ้าคะเขาก็กวนเราเหมือนเดิม เราก็ไม่ได้ว่าอะไรก็จบ เราก็คุยกันเรื่อยๆจนเขาชวนไปดูหนัง เราก็ไม่ได้ว่าอะไร ค่อยไปวันหลังแล้วกันนะ เราไม่รู้ว่าเขาคิดยังไงกับเรา เราไม่รู้ว่าเรางอนเรานอยเราฟลเราผิดมั้ย เขาคิดอะไรรึป่าวที่ชวนไปดูหนัง บอกถ้าคิดถึงให้โทรหา ต่างๆนาๆ เราไม่รู้เขาจะเอายังไง
เราอยากคุยกับเขามกานะแต่กว่าเราจะติดต่อกันได้วันๆนึงนานมากๆเลย เขานอนดึกตีสาม ตีสี่ ตีห้าบ้าง เล่นเกมบ้านเพื่อนอยู่ พอถึงเวลานอนเขาก็จะนอนถึงเย็นอีกวันนึงก็เป็นได้ กว่าจะตื่นมันก็เย็นแล้ว กว่าจะหาเน็ตคุยกันก็นานอีก เขาไม่มีเน็ตคะแต่มีมือถือ เขาบ้า เขาเติมเน็ตก็เล่นไม่ได้ เซงเลย ถ้าถามว่าทำไมไม่โทรหา ก็อยากจะโทรไปคุยแบบจริงๆจังๆก็รู้ตัวว่าเป็นผู้หญิงก็ไม่ควร แล้วก็ไม่รู้จะโทรไปในสถานะอะไร
คะต่อ กว่าจะทักมากก็สามสี่ทุ่ม ทักมาก็ตอบช้า เซงมากเลย บางทีทักมาช้า ตอบช้าอีกและก็จะนอนต่ออีก เป็นบ้าหรือป่าวก็ไม่รู้นะ
เราตอบเขาไวทุกครั้งคือเราใส่ใจ แต่เพราะด้วยเขาอาจเป็นผู้ชายเลยไม่ซีเรียสเรื่องเล็กๆน้อยๆ เราอยากจะรู้เรามโนไปเองหรือป่าวว่าเขามีใจให้ หรือเขาอาจกำลังดูพฤติดกรรมเราอยู่รึป่าวว่าจะหายไปไหนอีกมั้ย คือเราพิมกระทู้นี้ตั้งแต่ วันที่9/12/57 เวลา5ทุ่มนิดๆ จนนี่เที่ยงคืนแล้ว เขาว่าเขานอนตั้งแต่ 6.30น. นี่ก็เที่ยงคืนเขายังไม่ตอบกลับมาเลย
เรากลัวเขามีคนคุยอยู่ เรากลัวเขารำคาญ เราอยากจะงอนให้จริงๆไปไม่ใช่งอนเล่นๆ เราจะมาเขียนเรื่องนี้ต่อ มันจะเป็นตอนๆไป เราจะมาดูพร้อมกันว่า คบกันไม่นานแต่คุยกันนานกว่า จะกลับมาคบกันอีกรอบได้มั้ย
ถ้าเปิดเจอกระทู้เรานะ ก็บอกไว้เลย จะเอาไงก็เอาให้แน่ ตอนนี้เราก็คุยกับเธอคนเดียว สาบาน
เป็นการตั้งกระทู้เพ้อเจ้อครั้งแรก ผิดพลาดอะไรขอโทษด้วยคะ
คบกันไม่นานแต่คุยกันเกือบปี
มันก็เป็นแบบนี้ไปสักพักนึง
จนวันนึง ข ได้รู้ว่า เราไปคบกับเขาครั้งแรก เพราะเราประชด ก
ข เป็นคนที่ดีมากในความคิดเรา เราคบกับ ข ได้ไม่นานหรอก แต่คุยกันนานมากกว่าแบบให้คำปรึกษา จนเหตุการณ์ต่างๆก็ผ่านไปผ่านมา จนมาถึงวันนึง เราเลิกกับ ก แบบจริงจังจะไม่กลับไปอีก แล้วเราก็แอดเฟส ข ไป ทุกๆครั้งเราจะแอดกลับและเป็นคนทักเขาไปเพราะคิดถึงเหงาเบื่อไม่มีใครคุยด้วย แต่ตอนที่เราคบกับ ก เราก็รู้สึกว่าเราคิดถึงเค้ามาตลอด ครั้งนี้เราแอดไปแต่เราไม่ได้เป็นคนทักไปก่อน แต่เป็นเขา เขาทักมาว่า สงสัยทะเลาะกัน""" เราก็เอ่อรู้สึกแสบๆนิดนึงเพราะเรารู้ตัวเราเป็นคนที่เลวเลยก็ว่าได้เขาเลยใช้คำนี้ทักเรามา555555 เราก็ตอบเขาแบบอ้อมๆไปว่า เหนื่อย"" หลังจากนั้นเราก็ถามสารทุกข์สุกดิบกันไปเรื่อยๆทุกวัน แต่เขาตอบเราช้า เราเป็นคนชอบให้ตอบไวๆ เราเป็นคนแบบที่ถ้าไม่ตอบก็จะเร่งๆส่งข้อความไปรัวๆให้เขาตอบมา พอเขาตอบเรามาทำให้เรารู้สึกไม่โอเคเลย คือ สั้นๆตามภาษาผู้ชายหล่ะมั้ง นอย เฟล เซง งอน มากๆ
คือเราทำตัวเหมือนเราเป็นแฟนเขาคนเดียว คือเรานี้คิดไปเองคนเดียว จนมาวันนึง เราก็พากันคิดเกมว่าจะเล่นอะไรกันดี เราก็เสนอกันไปเสนอกันมา
จนสรุปเราเล่นเกม ใครหายไปก่อนคนนั้นแพ้ (เหมือนเขาจะประชดเราอย่างไงก็ไม่รู้นะเพราะแต่ก่อนเราคุยกับเขาไม่กี่วันเราก็กลับไปคบกับแฟนคนนั้นอีก) และใครตอบช้าคนนั้นแพ้ ปล.เกมใครหายใครตอบช้าเกิน10นาทีแพ้ ในเกมนี้เราแพ้ เราตอบเขาช้าเพราะเราเผลอหลับ ตื่นมาก็ครบ10นาทีแล้ว เราเลยต้องทำตามที่เขาบอก คือเขาบอกให้เลี้ยงข้าวแล้วที่เหลือเขาจะจัดการเอง(เรายังไม่ได้กินวันนั้นนะเราวางแผนกันไว้) เราก็ไม่ได้ขัดแย้งอะไร พอมาอีกวันเค้าหายไปทั้งวันเพิ่งตอบเรามาตอน3ทุ่มเอง เค้าทักมาว่า ไม่มีเน็ตเดี๋ยวจะไปดูไฟ เราก็เลยตอบปะมาณว่า ถ้าจะมาตอบแค่นี้แล้วหายไปก็ไม่ต้องพิมพ์มาให้มันเมื่อยมือหรอก ก็นอยๆเฟลๆงอนๆตามภาษาเราไป เขาเลยตอบกลับมาว่า คิดถึงให้โทรหา ประมาณนี้เขาก็ทิ้งเบอร์ให้เรา เราก็คิดในใจละให้เบอร์มาด้วยเขามีใจหรืออะไรป่าวน่ะ55555555 ก็เพ้อเจ้อมโนไปวันๆ พอมาถึงคืนก่อนจะกินข้าวกัน เราก็โทรหาเขา เอาแบบตรงๆก็คิดถึงนั้นหล่ะก็ฟรอมถามทำไรนอนยังจะไปกินกันกี่โมงกินที่ไหนอะไรยังไงแลวเราก็นอนหลับกันไป พอถึงวันที่เราจะต้องมากินข้าว เขาก็ทำตัวเหมือนเดิมกวนๆเหมือนเดิม เราอยากจะถามเขาว่าไม่โกรธหรอที่ตอนนั้นเราทิ้งเขาไป เราก็ได้แต่คิดไว้ในใจ พอเรากินข้าวเสร็จ เราก็อยากอยู่กับเขาต่อเราก็นั้งคุยกันไปเรื่อยๆ และตอนนั้นเขาผู้ถึงผู้หญิงอะไรไม่รู้จำไม่ได้เราว่าตอนนั้นเรารู้สึกหึงและงอนมั้งเลยเดินออกมาเลย และเราก็มายืนคุยกันบนสะพานทางเชื่อมขึ้นรถเราก็คุยๆจนเขาบอกจะกลับบ้านแล้วเราเลยบอกเขาไปว่า ก็กลับไปก่อนสิ เขาทำท่าเดินไปแล้วก็กลับมา เขาพูดแสบๆว่า ไม่คิดถึงคนที่บ้านหรอเขารออยู่นะ เราก็แบบพูดยังงี้ใช่มั้ยเราเลย หอบของเราขึ้นรถแบบไม่เหลียวดูเขาเลยคะ เราก็เห็นเขาเดินต่อไปแบบไม่สนใจเราเหมือนกันคือแบบเรางอน แต่ไม่รู้มีสิทธิ์งอนหรือป่าว เราก็โทรบอกนนี่งอนนะเนี่ยยังจะเดินหนีไม่สนเลย เขาบ้าคะเขาก็กวนเราเหมือนเดิม เราก็ไม่ได้ว่าอะไรก็จบ เราก็คุยกันเรื่อยๆจนเขาชวนไปดูหนัง เราก็ไม่ได้ว่าอะไร ค่อยไปวันหลังแล้วกันนะ เราไม่รู้ว่าเขาคิดยังไงกับเรา เราไม่รู้ว่าเรางอนเรานอยเราฟลเราผิดมั้ย เขาคิดอะไรรึป่าวที่ชวนไปดูหนัง บอกถ้าคิดถึงให้โทรหา ต่างๆนาๆ เราไม่รู้เขาจะเอายังไง
เราอยากคุยกับเขามกานะแต่กว่าเราจะติดต่อกันได้วันๆนึงนานมากๆเลย เขานอนดึกตีสาม ตีสี่ ตีห้าบ้าง เล่นเกมบ้านเพื่อนอยู่ พอถึงเวลานอนเขาก็จะนอนถึงเย็นอีกวันนึงก็เป็นได้ กว่าจะตื่นมันก็เย็นแล้ว กว่าจะหาเน็ตคุยกันก็นานอีก เขาไม่มีเน็ตคะแต่มีมือถือ เขาบ้า เขาเติมเน็ตก็เล่นไม่ได้ เซงเลย ถ้าถามว่าทำไมไม่โทรหา ก็อยากจะโทรไปคุยแบบจริงๆจังๆก็รู้ตัวว่าเป็นผู้หญิงก็ไม่ควร แล้วก็ไม่รู้จะโทรไปในสถานะอะไร
คะต่อ กว่าจะทักมากก็สามสี่ทุ่ม ทักมาก็ตอบช้า เซงมากเลย บางทีทักมาช้า ตอบช้าอีกและก็จะนอนต่ออีก เป็นบ้าหรือป่าวก็ไม่รู้นะ
เราตอบเขาไวทุกครั้งคือเราใส่ใจ แต่เพราะด้วยเขาอาจเป็นผู้ชายเลยไม่ซีเรียสเรื่องเล็กๆน้อยๆ เราอยากจะรู้เรามโนไปเองหรือป่าวว่าเขามีใจให้ หรือเขาอาจกำลังดูพฤติดกรรมเราอยู่รึป่าวว่าจะหายไปไหนอีกมั้ย คือเราพิมกระทู้นี้ตั้งแต่ วันที่9/12/57 เวลา5ทุ่มนิดๆ จนนี่เที่ยงคืนแล้ว เขาว่าเขานอนตั้งแต่ 6.30น. นี่ก็เที่ยงคืนเขายังไม่ตอบกลับมาเลย
เรากลัวเขามีคนคุยอยู่ เรากลัวเขารำคาญ เราอยากจะงอนให้จริงๆไปไม่ใช่งอนเล่นๆ เราจะมาเขียนเรื่องนี้ต่อ มันจะเป็นตอนๆไป เราจะมาดูพร้อมกันว่า คบกันไม่นานแต่คุยกันนานกว่า จะกลับมาคบกันอีกรอบได้มั้ย
ถ้าเปิดเจอกระทู้เรานะ ก็บอกไว้เลย จะเอาไงก็เอาให้แน่ ตอนนี้เราก็คุยกับเธอคนเดียว สาบาน
เป็นการตั้งกระทู้เพ้อเจ้อครั้งแรก ผิดพลาดอะไรขอโทษด้วยคะ