เราคบกับแฟนมาได้ 2 ปีคะปีนี้ปี64เข้าปีที่3พอดีคะแต่ดันเลิกกันก่อนคะ ตอนอยู่ด้วยกันเราไม่เคยทะเลาะกันรุนแรงคะแต่มีบางช่วงมีงอนๆกันบ้างคะหลังจากนั้นเราได้มาทำงานที่ต่างประเทศคะเราเลยห่างกันคะ แรกๆเขายอมรับคะว่าเหงามากและคิดถึงเราทุกวันแต่พอนานๆเข้าเขาเริ่มเปลี่ยนเขาชอบอยู่กับตัวเองคะ ชอบทำอะไรในโลกส่วนตัวของเขา เราคุยกันน้อยลงคะ วันนึง3ประโยคได้คะ เราก็สงสัยในความรู้สึกเขาเลยถามไปว่า ยังคงอยากมีกันอยู่ใช่ไหมคะ คำตอบคือ เขายังรักแต่พอเขาได้อยู่คนเดียวเขากลับชินจนคิดว่าอยากอยู่คนเดียวไปแล้ว แต่เรายังรักเขายังอยากคุยกับเขาทุกวันคะแต่เขากลับตอบเราช้าลงเพราะเอาเวลาไปกับสิ่งที่เขาอยากทำเช่น อ่านหนังสือ ฝึกภาษาอะไรของเขาไปแต่เขาก็ไม่ได้มีคนอื่นคะ และเป็นที่อารมณ์ของเราด้วยคะที่เวลาโกรธจะควบคุมอารมณ์ไม่ได้ชอบทักๆๆๆไปยาวๆจนกว่าเขาจะตอบคะ วันนึงเขารับไม่ไหวคะเขาบอกว่าไม่อยากมารับอารมณ์งี้เง่าอะไรแบบนี้ตลอด เขาเลยตัดสินใจจะลดสถานะลงคะ เป็นอะไรก็ได้แต่เขาจะไม่หายไปคะ เขาก็จะยังทักมาคุยกับเราตลอด เหมือนเดิม แต่ก็ไม่ได้คบกันเป็นแฟนแล้วคะ เขาอยากจะเอาเวลาไปโฟกัสเรื่องงาน เรื่องเป้าหมายของเขาแทนคะ แต่จะไม่ได้มาโฟกัสเรื่องของเราแล้วคะ คือถ้าไม่มีแฟน ไม่ได้เป็นแฟนก็จะไม่ได้ต้องมาระแวงหรืออะไรอีกคะ ต่างคนต่างทำงาน ทำหน้าที่ตัวเองไปคะ ในตอนนี้คือเรากับเขายังไม่พร้อมที่จะคบกันคะ แต่อนาคตไม่รู้คะแต่ถ้าจริงๆเราก็หวังอยู่คะ แต่ถ้านานๆไปความรู้สึกมันไม่ละก็คงไม่กลับไปคบกันอีกละคะ ทุกวันนี้ก็ยังคุยกันปกติคะ แต่ไม่มีสถานะอะไรกัน อาจจะเปนเพื่อน พี่ น้อง ได้หมดคะ
ใครเคยเลิกกับแฟนแล้ว แต่ยังคุยกันปกติทุกวัน แต่ไม่มีสถานะ เป็นได้หมดทั้ง พี่ เพื่อน น้อง แชร์ประสบการณ์มาหน่อยคะ