เออคะ...สวัสดีชาวโลกเนาะเราขอแทนตัวว่า 'เอ' ละกันนะ เนื่องจาก...ไม่บอกเหอะเราใส่แว่นด้วยย😎 โอเคๆเลิกเล่นน
มีพี่เพื่อนอยู่เยอะค่ะ เราค่อนข้างเป็นคนพูดเก่ง ยิ้มเก่ง แล้วก็ขี้กวน แต่ก็มีเพื่อนอยู่คนนึงที่เหมือนจะพิเศษกว่าคนอื่นๆ ขอแทนชื่อมันว่า 'ซี' แล้วกันนะแต่เหตุผลขอเก็บไว้ไม่บอกหรอก ฮ่าๆๆ ไอ้'ซี'กับเราไอ้'เอ'รู้จักกันมาได้ราวๆหกปีค่ะ เป็นเพื่อนที่ดีต่อกันมาแม้ว่ามันจะกวนส้นแต่เราก็ตอบโต้มันกลับด้วยการกวนส้นไม่ต่างกัน เป็นการสร้างความฮาอย่างนึงให้ห้องเรียนในตอนนั้นค่ะ เนี่ยยย^__^
แล้วเรื่องที่เราไม่คิดว่ามันจะเกิดกับเราอ่ะค่ะ มันก็เกิดอ่ะค่ะ...มันก็คือ เราดันชอบมันอ่ะคะ! ไม่รู้ว่าชอบตั้งแต่ตอนไหนหรอกนะรู้ตัวอีกทีก็ไม่ค่อยกล้าสบตาเหมือนก่อนเท่าไหร่ แล้วก็ชอบหลบหน้าอยู่บ่อยๆด้วย ไม่กล้าที่จะทักมันก่อน แล้วก็รู้สึกดีมากๆแบบอธิบายไม่ถูกตอนที่มันมากวน มาทัก ตอนนั้นเพื่อนเราถามเราว่า 'ไอ้เอทำไมเองกับไอ้ซีไม่ค่อยคุยกันเลยเดี๋ยวนี้ เป็นไรกันป่ะ?' เราก็ตอบไปเลยว่า 'ไม่ได้เป็นไรนิ ปกติดีไม่ได้เป็นดาวน์' พร้อมกวนเพื่อนไปนิดๆหน่อยๆ😆 เพื่อนเราแบบเอือมๆกันไปเลยล่ะ ก่อนมันจะถามต่อ 'จริงดิ? เห็นแต่ก่อนนี่กวนกันได้กวนกันดี เดี๋ยวนี้นี่เป็นเงียบๆ' เพราะตรงนี้แหละเราเลยมองไปที่โต๊ะไอ้ซีที่นั่งเฉียงๆเราขึ้นไปทางด้านซ้าย คือมันหันมามองพอดีเว้ย!! ย๊ากก!! คือตอนนั้นสตั้นไปเลยอ่ะ!! ส่วนไอ้ซีมันก็หมุนตัวกลับไปทันทีเหมือนกันอ่ะ เรารู้สึกร้อนๆหนาวๆแล้วก็เหมือนจะยิ้มด้วยพยายามแบบกลั้นยิ้มเต็มที่จนแบบปวดปากอ่ะ ดีนะเพื่อนมันไม่ถามต่อว่าเป็นอะไรอ่ะ!!
ในวันต่อๆมาเรากับไอ้ซีก็แทบไม่ได้คุยกันเลยจนมันเดินไปนั่งที่โต๊ะมันแล้วหันมาหาแล้วบอกด้วยน้ำหน้าเหนื่อยๆว่า 'แว่นเอาน้ำมากินหน่อยดิ' เราก็งง ห้ะ? (ตอนนั้นมันเรียกเราว่าแว่นเพราะว่าเราใส่แว่นน่ะ) 'เอาน้ำมากินหน่อยดิ ไม่มีน้ำกินอ่ะ' เราก็ยื่นขวดน้ำพลาสติกที่เป็นลายการ์ตูนแบบมีบอกปริมาณแล้วหมุดเปิดอ่ะ ไอ้ซีมันก็เปิดแล้วเอาจ่อปากเลยอ่ะ!! เราก็ด่าไป 'ไอ้บ้า! ใครบอกให้เอาจ่อปากว่ะ' แบบชี้หน้าเลยนะ มันทำไงรู้ป่ะ มันยักคิ้วมาแล้วกินน้ำต่อไปโดยไม่สนใจเจ้าของอย่างเราเลย!!!
เดะมาต่อนะ....^____^!!
ต่อ...
^
^
^
หลังจากหายไปนาน...
หลังจากที่มันกินน้ำเราแบบจ่อปากวันนั้นเรายกขวดน้ำขวดนั้นให้มันไปเลย ตอนเย็นมันก็มาบอกว่า 'อะ..คืน' คือเห้ย-- กวน...มันกินน้ำหมดเกลี้ยงไม่เหลือ เรากลับบ้านไปเราไปยืนล้างเลย คือเอาจริงๆไม่ชอบอะไรแบบนี้ไง ล้างไปบ่นไปเลยล่ะ วันต่อมาเราก็ห่อน้ำไปจากบ้านเหมือนเดิม(กินน้ำโรงเรียนไม่ค่อยอร่อยไงประเด็น) พอตอนเที่ยงมาอีกเหมือนเดิม 'แว่น น้ำล่ะน้ำเอามากิน' =[]=?? คือตอนนั้นไม่ชอบกินน้ำหรือใช้อะไรกับใครเลยไง ไม่ชอบจริงๆก็เลยบอกมันให้ไปซื้อร้านข้างล่างมันบอก 'ขี้เกียจ' เถียงไปเถียงมาสุดท้ายก็ยื่นขวดน้ำขวดเดิมให้มันกินอยู่ดี ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันแหละ สุดท้ายขวดน้ำขวดเดิมก็ไปอยู่ที่ไอ้ซีทั้งวันเหมือนเดิมตอนเย็นก็เอามาคืนเหมือนเดิมเป็นงี้ทุกวันจนเราก็ขี้เกียจล้างไงกลายเป็นว่าเราห่อไปดื่มเองขวดนึง เอาไปให้มันอีกขวดนึงตัดปัญหา คือตอนนั้นรำคาญมันไงมันเดินมาโต๊ะคือรู้เลย เราชี้หน้าหยุดมันก่อนแล้วเอาขวดน้ำวางบนโต๊ะมันหัวเราะแล้วก็หยิบไปโต๊ะมัน เป็นงี้ทุกวันเลยล่ะค่ะ
แล้วจะมีช่วงนึงที่แม่ของเรามีงานเยอะมาก้ป็นพิเศษจนมานับเราช้าทุกวันเราชอบรอแม่อยู่บนห้องมากกว่าเพราะเย็นกว่าแล้วก็เงียบกว่าแต่บางทีก็หลอนๆเหมือนกันนั่นแหละ อาจารย์ประจำชั้นเดินเข้ามาเห็นเรานั่งอยู่ท่านก็มาคุยด้วยนิดหน่อยแล้วท่านก็หันไปเห็นขวดน้ำวางอยู่หลังห้องเต็มเลย ไมาเอาใส่ถุงกันไงอาจารย์เลยบอกเอาใส่ถุงให้หน่อยนะ อาจารย์มีสอนพิเศษเราก็รับปาก แล้วก็เดินไปหลังห้องเก็บขวดใส่ถุงใสที่โรงเรียนแจกให้เอาไว้ใส่ขนะรีไซเคิลถ้าเต็มก็เอาไปขายให้หลังโรงเรียน เก็บๆไปสักพักก็มีเสียงวิงขึ้นบันได ตอนนั้นมันก็ค่ำแล้วไงเราก็กลัวผีนะเว้ย! เราก็ชะงักไปดิมองไ
ห้องที่อยู่ใกล้ๆถังขยะหลังห้องแบบหวาดเผื่อไงเผื่อออ ปรากฏว่าไอ้ซีมันวิ่งขึ้นมาเอาของค่ะ! มันเลยถามว่า 'ทำอะไรนั่น' เราก็เลยตอบไปว่า 'เก็บขวดขายหาตังซื้อหนม' แล้วหันไปยักคิ้วให้มัน ไอ้ซีมันก็รู้นั่นแหละว่าเนี่ยเงินห้องแล้วเราชอบพูดเล่นกวนมันไง มันเลยถามว่า 'ยังไม่กลับหรอ' เราก็ส่ายหน้าใส่แล้วเก็บขวดต่อ มันเลยค้นของใต้โต๊ะมันไปสักพักมันก็เดินมาหยิบอีกถุงแล้วบอกว่า 'เดี๋ยวช่วย' สักพักมันก็ขอกลับก่อนเพราะอีกหน่อยรถค่ายก็จะมาแล้วเดี๋ยวไม่ได้กลับบ้านเราก็เออๆออๆไปแล้วเก็บขวดต่อ บอกตามตรงเลยตอนที่มันมาช่วยน่ะโคตรเขิน มาก มันเป็นงี้ตลอกนั่นแหละถึงจะกวนไปบ้างแต่มันก็ช่วยเีาหลายอย่างเลยค่ะ แล้ววันต่อมาเว้ยเป็นเวรทำความสะอาดของเราไง... ทำต่อกันสองวันเลย เจ๋งๆใช่มั้ยล่ะ และเราได้รับมอบหมายให้ไปขายขวดหลังโรงเรียน
เราก็แบกทั้งสองถุงอ่ะค่ะจากอาคารไปหลังโรงเรียนไอ้ถุงสองถุงก็ไม่ได้หนักอ่ะค่ะแต่มันใหญ่รุงรัง แล้วไอ้ซีมาจากไหนไม่รู้เว้ยมาบอกว่า 'เดี๋ยวถือให้' แล้วมันก็เอาไปถือถุงนึงอีกถุงนึงเรายึดไว้ ก็มันหย้าที่เราแค่มันมาช่วยนี่ก็บุญมากแล้ว พอไปถึงหลังโรงเรียนก็ชั่งน้ำหนักแล้วเอาตังจากอาคารไอ้ซีมันเป็นคนไปเอาตังส่วนเราไปเอาถุงใบใหม่จากพี่อะไรไม่รู้จำชื่อไม่ได้อ่ะ ไอ้ซีมันเอาตังมายัดใส่มือเราเลยหลังจากนั้นมันก็บอกกลับบ้านก่อนเจอกันพรุ่งนี้ตรงนั้นก็คือแยกกันค่ะเราก็ขึ้นไปเอาตังให้ครูแล้วก็รอแม่มารับเหมือนเดิม
เดี๋ยวมาต่อนะคะ.........
ทำได้แค่มโนสินะ-_-
มีพี่เพื่อนอยู่เยอะค่ะ เราค่อนข้างเป็นคนพูดเก่ง ยิ้มเก่ง แล้วก็ขี้กวน แต่ก็มีเพื่อนอยู่คนนึงที่เหมือนจะพิเศษกว่าคนอื่นๆ ขอแทนชื่อมันว่า 'ซี' แล้วกันนะแต่เหตุผลขอเก็บไว้ไม่บอกหรอก ฮ่าๆๆ ไอ้'ซี'กับเราไอ้'เอ'รู้จักกันมาได้ราวๆหกปีค่ะ เป็นเพื่อนที่ดีต่อกันมาแม้ว่ามันจะกวนส้นแต่เราก็ตอบโต้มันกลับด้วยการกวนส้นไม่ต่างกัน เป็นการสร้างความฮาอย่างนึงให้ห้องเรียนในตอนนั้นค่ะ เนี่ยยย^__^
แล้วเรื่องที่เราไม่คิดว่ามันจะเกิดกับเราอ่ะค่ะ มันก็เกิดอ่ะค่ะ...มันก็คือ เราดันชอบมันอ่ะคะ! ไม่รู้ว่าชอบตั้งแต่ตอนไหนหรอกนะรู้ตัวอีกทีก็ไม่ค่อยกล้าสบตาเหมือนก่อนเท่าไหร่ แล้วก็ชอบหลบหน้าอยู่บ่อยๆด้วย ไม่กล้าที่จะทักมันก่อน แล้วก็รู้สึกดีมากๆแบบอธิบายไม่ถูกตอนที่มันมากวน มาทัก ตอนนั้นเพื่อนเราถามเราว่า 'ไอ้เอทำไมเองกับไอ้ซีไม่ค่อยคุยกันเลยเดี๋ยวนี้ เป็นไรกันป่ะ?' เราก็ตอบไปเลยว่า 'ไม่ได้เป็นไรนิ ปกติดีไม่ได้เป็นดาวน์' พร้อมกวนเพื่อนไปนิดๆหน่อยๆ😆 เพื่อนเราแบบเอือมๆกันไปเลยล่ะ ก่อนมันจะถามต่อ 'จริงดิ? เห็นแต่ก่อนนี่กวนกันได้กวนกันดี เดี๋ยวนี้นี่เป็นเงียบๆ' เพราะตรงนี้แหละเราเลยมองไปที่โต๊ะไอ้ซีที่นั่งเฉียงๆเราขึ้นไปทางด้านซ้าย คือมันหันมามองพอดีเว้ย!! ย๊ากก!! คือตอนนั้นสตั้นไปเลยอ่ะ!! ส่วนไอ้ซีมันก็หมุนตัวกลับไปทันทีเหมือนกันอ่ะ เรารู้สึกร้อนๆหนาวๆแล้วก็เหมือนจะยิ้มด้วยพยายามแบบกลั้นยิ้มเต็มที่จนแบบปวดปากอ่ะ ดีนะเพื่อนมันไม่ถามต่อว่าเป็นอะไรอ่ะ!!
ในวันต่อๆมาเรากับไอ้ซีก็แทบไม่ได้คุยกันเลยจนมันเดินไปนั่งที่โต๊ะมันแล้วหันมาหาแล้วบอกด้วยน้ำหน้าเหนื่อยๆว่า 'แว่นเอาน้ำมากินหน่อยดิ' เราก็งง ห้ะ? (ตอนนั้นมันเรียกเราว่าแว่นเพราะว่าเราใส่แว่นน่ะ) 'เอาน้ำมากินหน่อยดิ ไม่มีน้ำกินอ่ะ' เราก็ยื่นขวดน้ำพลาสติกที่เป็นลายการ์ตูนแบบมีบอกปริมาณแล้วหมุดเปิดอ่ะ ไอ้ซีมันก็เปิดแล้วเอาจ่อปากเลยอ่ะ!! เราก็ด่าไป 'ไอ้บ้า! ใครบอกให้เอาจ่อปากว่ะ' แบบชี้หน้าเลยนะ มันทำไงรู้ป่ะ มันยักคิ้วมาแล้วกินน้ำต่อไปโดยไม่สนใจเจ้าของอย่างเราเลย!!!
เดะมาต่อนะ....^____^!!
ต่อ...
^
^
^
หลังจากหายไปนาน...
หลังจากที่มันกินน้ำเราแบบจ่อปากวันนั้นเรายกขวดน้ำขวดนั้นให้มันไปเลย ตอนเย็นมันก็มาบอกว่า 'อะ..คืน' คือเห้ย-- กวน...มันกินน้ำหมดเกลี้ยงไม่เหลือ เรากลับบ้านไปเราไปยืนล้างเลย คือเอาจริงๆไม่ชอบอะไรแบบนี้ไง ล้างไปบ่นไปเลยล่ะ วันต่อมาเราก็ห่อน้ำไปจากบ้านเหมือนเดิม(กินน้ำโรงเรียนไม่ค่อยอร่อยไงประเด็น) พอตอนเที่ยงมาอีกเหมือนเดิม 'แว่น น้ำล่ะน้ำเอามากิน' =[]=?? คือตอนนั้นไม่ชอบกินน้ำหรือใช้อะไรกับใครเลยไง ไม่ชอบจริงๆก็เลยบอกมันให้ไปซื้อร้านข้างล่างมันบอก 'ขี้เกียจ' เถียงไปเถียงมาสุดท้ายก็ยื่นขวดน้ำขวดเดิมให้มันกินอยู่ดี ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันแหละ สุดท้ายขวดน้ำขวดเดิมก็ไปอยู่ที่ไอ้ซีทั้งวันเหมือนเดิมตอนเย็นก็เอามาคืนเหมือนเดิมเป็นงี้ทุกวันจนเราก็ขี้เกียจล้างไงกลายเป็นว่าเราห่อไปดื่มเองขวดนึง เอาไปให้มันอีกขวดนึงตัดปัญหา คือตอนนั้นรำคาญมันไงมันเดินมาโต๊ะคือรู้เลย เราชี้หน้าหยุดมันก่อนแล้วเอาขวดน้ำวางบนโต๊ะมันหัวเราะแล้วก็หยิบไปโต๊ะมัน เป็นงี้ทุกวันเลยล่ะค่ะ
แล้วจะมีช่วงนึงที่แม่ของเรามีงานเยอะมาก้ป็นพิเศษจนมานับเราช้าทุกวันเราชอบรอแม่อยู่บนห้องมากกว่าเพราะเย็นกว่าแล้วก็เงียบกว่าแต่บางทีก็หลอนๆเหมือนกันนั่นแหละ อาจารย์ประจำชั้นเดินเข้ามาเห็นเรานั่งอยู่ท่านก็มาคุยด้วยนิดหน่อยแล้วท่านก็หันไปเห็นขวดน้ำวางอยู่หลังห้องเต็มเลย ไมาเอาใส่ถุงกันไงอาจารย์เลยบอกเอาใส่ถุงให้หน่อยนะ อาจารย์มีสอนพิเศษเราก็รับปาก แล้วก็เดินไปหลังห้องเก็บขวดใส่ถุงใสที่โรงเรียนแจกให้เอาไว้ใส่ขนะรีไซเคิลถ้าเต็มก็เอาไปขายให้หลังโรงเรียน เก็บๆไปสักพักก็มีเสียงวิงขึ้นบันได ตอนนั้นมันก็ค่ำแล้วไงเราก็กลัวผีนะเว้ย! เราก็ชะงักไปดิมองไ
เราก็แบกทั้งสองถุงอ่ะค่ะจากอาคารไปหลังโรงเรียนไอ้ถุงสองถุงก็ไม่ได้หนักอ่ะค่ะแต่มันใหญ่รุงรัง แล้วไอ้ซีมาจากไหนไม่รู้เว้ยมาบอกว่า 'เดี๋ยวถือให้' แล้วมันก็เอาไปถือถุงนึงอีกถุงนึงเรายึดไว้ ก็มันหย้าที่เราแค่มันมาช่วยนี่ก็บุญมากแล้ว พอไปถึงหลังโรงเรียนก็ชั่งน้ำหนักแล้วเอาตังจากอาคารไอ้ซีมันเป็นคนไปเอาตังส่วนเราไปเอาถุงใบใหม่จากพี่อะไรไม่รู้จำชื่อไม่ได้อ่ะ ไอ้ซีมันเอาตังมายัดใส่มือเราเลยหลังจากนั้นมันก็บอกกลับบ้านก่อนเจอกันพรุ่งนี้ตรงนั้นก็คือแยกกันค่ะเราก็ขึ้นไปเอาตังให้ครูแล้วก็รอแม่มารับเหมือนเดิม
เดี๋ยวมาต่อนะคะ.........