ปกติผมขี่จักรยานไปทำงานสัปดาห์ละ 3 วัน ระยะทางที่ขี่วันละ 31-32 กิโลเมตร โดยใช้เสือภูเขา เคยขี่รวดเดียวไกลสุดเป็นระยะทาง 40 กว่ากิโลเมตร ใช้เวลา 2 ชั่วโมงเศษ
งานปั่นไปบอกรักพ่อครั้งนี้ ครอบครัวผม 3 คน (ผม ภรรยา และลูกชาย 18 ปี) ก็ไปร่วมด้วยเหมือนกัน
ผมกับลูกชายขี่จากจุดสตาร์ทที่อบต.คลองโคนไปจนถึงจุดให้น้ำที่ 40 กิโลเมตร ผมกับลูกชายเปลี่ยนมาขึ้นรถ ส่วนภรรยาลงไปขี่บ้าง กะว่าสัก 10 กิโลเมตรแล้วกลับมาขึ้นรถเพราะเขาไม่ค่อยได้ขี่จักรยาน (เคยพาไปสนามเขียว 1 ครั้ง) ผมขับรถนำเลยไปก่อน ไปจอดรอข้างนาเกลือที่ระยะทางเกือบ 10 กิโลเมตรจากจุดที่เปลี่ยน พอแฟนผมมาถึง ผมก็ลงขี่ต่อคนเดียว ลูกชายไม่ลงมาด้วย (สงสัยจะเร่งมากเกินไปในช่วงแรกขี่นำผมไปไกล จนผมตามมาทันช่วง 30 กิโลเมตร และเจ็บก้นเลยไม่ขี่ต่อ)
ขี่ต่อคนเดียวไปจนถึงหาดชะอำเหนือ รวมระยะทางที่ขี่ได้รวมกัน 60 กว่ากิโลเมตร ตอนนั้นเป็นเวลาประมาณ 10:30 น. ภรรยาผมบอกว่า เราขับรถตรงไปหัวหินเลยดีกว่า เพราะอยู่ท้ายกลุ่มแล้ว คนอื่น ๆ เขาขึ้นรถไปกันแล้ว ไม่งั้นจะเสียเวลา ผมก็ตกลง ถอดล้อรถจักรยานทั้ง 3 คันขึ้นท้ายรถกะบะเลย ขับตรงไปหัวหิน ระหว่างทางก็เห็นคนอื่น ๆ ที่ยังขี่อยู่
ไปถึงหาดหัวหินเกือบเที่ยง ก็จริงอย่างว่า อาหารมื้อเที่ยงเกือบหมดแล้ว หลังถ่ายรูปกับ back drop งานปั่นไปบอกรักพ่อ เขาก็รื้อ back drop ออก

ความรู้สึกของผมหลังจากการขี่จักรยานทางไกลครั้งแรกในชีวิต
- ถ้าไม่คิดเรื่องเวลา ผมคิดว่าผมสามารถขี่ไปได้ตลอดทาง เพียงแต่ว่าขี่อยู่คนเดียวเอง มีบางช่วงประมาณเกือบ 10 กิโลเมตรที่ขี่ไปกับน้องผู้หญิงอีกคน เพราะเห็นเขาขี่อยู่คนเดียว ก็เลยขี่ไปด้วยกัน สอบถามก็รู้ว่า มากับเพื่อนอีกคน ขี่นำไปข้างหน้าแล้ว และมีรถตามอยู่ข้างหลัง
- ถ้าผมใช้เสือหมอบ ทำเวลาได้ดีกว่านี้แน่
- งานนี้ไม่ค่อยรู้สึกเหนื่อยเท่าไหร่ หลังจากทานมื้อเที่ยงแล้ว ย้อนกลับมาที่คอนโดโครงการใหญ่ (แวะมาดูหน่อยเห็นเขาประชาสัมพันธ์ในงาน) อยู่ที่นี่ราว 2 ชั่วโมง แล้วก็ไปพักที่หาดชะอำ นอนพักราวครึ่งชั่วโมง กินอาหารแล้วอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ขับรถกลับบ้าน ระหว่างทางในใจผมคิดว่า ถ้ามีเสือหมอบละก็ 100 กิโลเมตรไปได้ไม่ยาก