เรื่องมีอยู่ว่าเราอยู่ปี4เรียนที่มหาลัยชื่อดังแถวภาคใต้ ก่อนอื่นต้องออกตัวก่อนเลยนะครับ
ว่าเราเป็นหญิงแต่ชอบผู้หญิง เรียกง่ายๆก็ทอมนั้นแหละ
น้องเค้าอยู่ปีสองเราคบกันมาได้ระยะหนึ่งโดยฝ่ายน้องเค้าไม่เคยบอกใครเลยว่าเราเป็นแฟนเค้า
ตั้งแต่คบกันมา ตอนนั้นขอท้าวความไปตอนสมัยปีสามเราได้ไปฝึกงานแถวๆภาคกลางซึ่งเป็นเวลาสองเดือน
เราก็ห่างจากเค้ามาพอสมควรแต่ตอนนั้นเราคบกันได้สองเดือนกว่า เราฝึกงานทุกวันก่อนไปทำงานเราจะโทรหาเค้าทุกวันแต่เค้าไม่เคยรับ
บางทีรับก็ตัดสายทิ้งไป บอกว่าจะนอนโอเคเราเข้าใจ แต่เราก็คิดถึงนิ พักเที่ยงเราโทรหาเค้า เค้าไม่รับของเราอ้างว่าเรียน
(เค้าเรียน ซัมเมอร์ )แต่ตารางเรียนแค่ตอนเช้า ถึง10 โมงเองเท่านั้น เราน้อยใจเช่นเดียวกัน
กลับมาตอนเย็นเราโทรหาเค้าตลอดเค้าไม่ค่อยรับสายเราเช่นกันเหมือนทุกเคยที่ทำ แต่แชทกับเฟสบุ๊คนี้แชทได้ตลอดขึ้นออนไลน์เสมอ เราไม่เข้าใจเราอยากคุยด้วยมากกว่ากับดารพิมหากันบนกน้าจอ(เราเชื่อว่าหลายๆคนที่กำลังมีแฟนคงมีอาการเดียวกับเรา)
ตลอดระยะเวลาสองเดือนก็เป็นแบบนี้ตลอด เค้าไม่เคยโทรหาเราสักครั้งแถมยังไม่เคยทักเฟสมาก่อนเลยด้วยครับ
ยังคงสงสัยว่าทำไมเหมอนกัน ได้แต่คิดเข้าข้างตัวเองไปเสมอว่าเค้าคงไม่ว่าง (แต่เพื่อนก็บอกเค้าไม่รักหรอก)
พอถึงวันเลิกฝึกงานเราไม่รอช้าจากกำหนดกลับปกติ เราเลยเลื่อไฟท์บินให้ไวขึ้น เพื่อนที่จะได้ไปเซอร์ไพร์ทหวังให้เค้าดีใจ
แต่คุณรู้ไหมมันเกิดอะไรขึ้นเค้ากลับไม่สนใจเราเลย เราชวนออกไปกินข้าวเค้าไม่ไปกับเรา
โอเคเราก็นอยนะเราฝึกงานเสร็จวันนั้นบินมาหาเลยทันทีแต่เค้ากับไม่ดีใจเลยด้วยซ้า
เราแอบร้องไห้ภายใต้หมวกกันน็อคให้ลมมันพัดเข้าหน้าไปให้น้ำตามันแห้ง
เรายังไม่ย้อท้อเรายังคงชวนเค้าออกไปกินข้าว คราวนี้เค้าไปกินด้วยเราพาเค้าไปกินมิยาบิที่เค้าอยากกิน
เค้าเลยยอมไปกับเรา พอกินนเสร็จเราขอเค้าไปดูหนัง คุณเชื่อไหมเค้าบอกว่า"ไม่อยากดูดูไปคนเดียวกินเสร็จ จะรีบกลับ"
เค้าก็กลับเลยปล่อยเราเดินคนเดียวในห้างดูหนังคนเดียวสามเรื่องเลยวันนั้น ทั้งๆที่เป็นหนังรักสนุกแต่ต้องร้องไห้
เราไปไหนด้วยกันทุกครั้ง เค้าไม่เคยยอมให้จับมือเลยด้วยซ้ำ สักครั้งเดียวแต่เราก็แอบจับนะ เค้าก็สบัดบอกว่า
"ไม่ชอบให้ทำแบบนี้จะจับไปทำไม ไม่อยากให้ใครรู้ " เราเจ็บนะ เกือบร้องแต่ก็ต้องกลั้นน้ำตาไว้เผื่อไม่ให้มันไหล
กลับมาร้องที่ห้องอีกเช่นเคย
จนเปิดเทอมเราได้อยู่หอเดียวกัน ชั้นเดียวกันคนละห้อง  
สิ่งที่เราสัมผัสได้คื เค้าไม่เคยให้เราไปหาที่ห้อง "เราถามว่าทำไมกลับเราจะไปจีบแมทเหรอ?"
เค้าบอก "ป่าวแค่ไม่อยากให้มาเท่านั้นอยากไปหาเดี๋ยวไปหาเอง"
เราได้แต่น้อยใจเท่านั้นทำอะไรไม่ได้ทั้งนั้น
เราอยู่หอนั้นไม่ได้อีกแล้ว กลัวแมทจะเห็นน้ำตาเราบ่อยตัดสินใจย้ายออกมาอยู่หอนอกคนเดียว เราหายไปเป็นเดือน
เค้าไม่คิดที่จะตามหาเราเลย ว่าเราไปไหน อยู่ไหน อะไรก็ตาม
ช่วยบอกเราทีว่าเค้าไม่ได้รักเราจริงๆ ใช่ไหม เราควรต้องทำไงต่อไป ??