เรื่องนี้อาจเป็นเรื่อตลกของคนที่เก่งแล้วนะครับ พอดีคนตั้งกระทู้ไม่ได้เก่ง ผมเรียนมหาลัยแล้วนะครับ อยู่แถวๆย่านรังสิต คณะที่หลายคนใฝ่ฝัน ขึ้นต้นด้วย วิศ ลงท้ายด้วย วะ ไม่ขอเอ่ย ชื่อมหาลัยล่ะกัน เดี๋ยวเพื่อนมันล้อเอา 55+

ตอนเรียนมัธยม ผมเรียนแบบชิวๆ หนังสือไม่เคยอ่าน วิชาที่ผมเรียนแล้วห่วยแตกมากสุดคือ วิชาฟิสิกส์ เรียนได้เกรด 1 ไม่ก็ 1.5 มาตลด คือความรู้ไม่มีเลย ขนาดแตกเวกเตอร์ยังแตกไม่เป็นเลย (เรียกว่าโง่เลยก็ได้) 555+ หลายคนคงสงสัยว่าทำไมถึงสอบเข้า วิศวะได้ ผมก็พอมีแบบวิชาที่เก่งๆอยู่บ้าง คณิตศาสตร์ แต่ก็ไม่ถึงกับเทพ(ก็ได้ 4 ทุกตัวอ่ะตอนเรียนคณิตศาสตร์ ตั้งแต่ ม.4-6 555+) เข้าเรื่องเลยล่ะกัน ผมเข้ามาเรียนด้วยโครงการที่ค่อนข้างไม่ค่อยมีคนสนใจ ทำให้ผมตระหนักอยู่เสมอว่า เราไม่ได้เก่งเลยนะ เข้ามาเรียนได้ที่นี่ก็ดีเท่าไหร่แล้ว ต้องทำได้สิว่ะ (คิดในใจ) พอมาเรียนจริงๆเพื่อนที่เรียนด้วยกันแต่ล่ะคนเทพๆทั้งนั้น บางทีก็โดนว่า ว่า เข้ามาเรียนได้ไงว่ะ ไม่รู้อะไรเลย ทำให้ผมเครียดมาก แต่ผมเอาคำว่าพวกนั้นมาเป็นแรงผลักดันตัวเอง ลองดูซักตั้ง หลังจากวันนั้นผมก็อ่านหนังสือ(แต่ไม่เข้าใจเลยว่ะ มันคืออะไรว่ะ) ผมก็เลยคิดหาวิธีที่ ก็คือ ดู youtube ดูตั้งแต่เรื่องเวกเตอร์ ดูทุกเรื่อง ทำแบบนี้ทุกวันบวกกับทำแบบฝึกหัดไปด้วย และคิดเสมอว่าเพื่อนเรามีทุนมาเยอะกว่าเรา เราต้องพยาให้มากกว่าเพื่อน 2 เท่า พอประกาศคะแนนมิดเทอมออกมา ผม ได้ เกือบ30 (คะแนนเต็ม 40) คิดในใจต้องไปกราบ youtube ซะล่ะ555

ผมชื่อว่าหลายคนคงท้อแท้มาก จากคะแนนมิดเทอมที่น้อยนิด เอาความเครียดนั้นมาเป็นแรงผลัก คิดเสมอว่าเราต้องทำได้นะ
สุดท้ายนี้ก็ขอขอบคุณกำลังใจจากตัวผมเอง และขอบคุณที่เสียสละเวลามาอ่าน ขอบคุณครับ