แต่งไว้นานแล้ว เคยลงอีกเวปแล้ว พอดีเป็นสมาชิกใหม่พันทิพย์

คิดว่าน่าจะเอามาลงที่นี่ด้วยยังไงฝากวิจารณ์ด้วยเนาะ

                    22222222///////////22222222


วันแห่งความรัก สำหรับ  ผม เป็นวันที่ไม่ได้มีความหมาย   มากไปกว่า วันอื่นๆ เท่าไรนัก

ดีหน่อย ที่วันนี้ มีคนมาสาภาพรัก  ผมไม่ขัดศรัทธา  เสนอมาผมก็สนองตอบ

หนุ่มท่าทางอิ้นดี้รวบรวมความกล้ามาบอกรักผม    ผมเป็นเกย์รุก  เพื่อน ๆมันมักตั้งฉายาให้ผมว่า

ไอ้นักรักไตรมาส เพราะคบไครไม่เกินสามเดือน  ต้องสวมคอนเวิร์ส ทางไครทางมัน อย่างผมคงรักใครไม่เป็น

ผมขอเถียง นะจุดนี้ แต่เถียงพวกมัน ในใจ อะนะ

ผมมีคน ที่ผมแอบรัก ย้ำแอบรัก ถึงเก้าปีเต็ม เรื่องนี้ ผมไม่เคยบอกใครหรือเพื่อนเลย แม้แต่พี่ชายผม  

ตอนนั้นพี่ผมอยู่ปีหนึ่ง เรียนวิศวะโยธา  ผมหลงรัก เพื่อน พี่ชาย  แรกๆ ที่พี่พาเพื่อนที่เรียนวิศวะมาบ้าน  

ผมก็เฉยๆนะ พี่เขาออกแนว สวยหวานตัวบาง เล็กกว่าเพื่อนในกล่ม  ผมไม่ชอบผู้ชาย ที่ออกสาว

หรือลักษะนะคล้ายผู้หญิงแบบพี่เขา


แต่ขอโทษเถอะ !  พี่แก แมนโครต เป็นหัวโจกในกลุ่ม มีเรื่องชกต่อยตลอด ตัวเล็กหน้าหวาน ใจนักเลงเกินตัว  
เผลอรัก ไปตอนไหนไม่รู้ตัว  คงเป็นตอน ที่มีเรื่อง กะพวก พี่มอห้า ผมมอสอง พวกมัน หาว่าผมไม่เคารพรุ่นพี่  
พี่เขา มาเจอพอดี มันกำลังรุมผม หมาหมู่ว่างั้น  พี่หน้าหวานเลย เข้ามาช่วย อย่างว่านํ้าน้อยย่อมแพ้ไฟ

เราทั้งคู่ สะบักสะบอมพอดู  ทั้งที่พี่เขา  ก็เจ็บมาก  กับดูชิวๆ แถมยังทำหน้าทะเล้น ส่งยิ้มกวนๆให้ผม

ยื่นมือมาดึงผมให้ลุกขึ้น เพราะผมนอน แผหลาหมดสภาพ นั่น เป็นครั้งแรก ที่ หัวใจผมมันเริ่มเต้นผิดจังหวะ

หรือบางที อาจเป็นตอนที่ พี่ หน้าหวาน โช ฝีมือ ทำกับแกล้ม  
ยำสามสหาย  ปรกติพี่เขาทำกับข้าวอร่อยมาก เลยไม่มีใครสงสัย ว่าแกจะเล่นมุข  เทถั่วลิสง ถั่วปากอ้า ถั่วลันเตา รวมกัน

เขียนคำว่ายำตัวโตๆ โบ๊ะหน้ามา  วงเหล้าฮาคลืน ผมฟังเสียงหัวเราะที่สดไส รอยยิ้มกวนโอ้ยเพื่อนๆแล้ว  
โว๊ะ!  ให้ตายเถอะ พี่ครับ พี่ไม่ใช่สเปกผม แต่ผมรักพี่เข้าให้เต็มสตรีม ทำไงดี  

ผมคิดจะสารภาพ อยู่หลายหน จนแล้วจนรอด ก็ไม่ใด้พูด เพราะผมกลัวความรู้สึกดีๆที่พี่ มีให้ ในถานะน้องชาย จะเปลี่ยนไป
ผมรู้ พี่เขานะผู้ชายเต็มร้อย ผมถึงได้พอใจ ที่จะอยู่ตรงนั้น ในถานะน้องชายต่อไป จนพี่เขาเรียนจบ ผมก็ไม่ได้ ติดต่อพี่เขา

เพราะพวกพี่ๆต่างแยกย้าย กันไป ทำงาน นานๆครั้งถึงจะรวมตัวกันที

ผมเลือกเรียนวิศวะโยธา ตามพี่หน้าหวาน  อยากเป็นรุ่นน้องพี่เขา ที่สำคัญเพราะที่นั่น มีเงาพี่หน้าหวานอยู่

พี่ชายผมมันชอบถ่ายรูปเป็นชีวิตจิตใจ นายแบบจำเป็นเลยหนีไม่พ้นพี่เขา  

ผมแอบหยิบรูปพี่หน้าหวานมาสะสม จนเต็มห้อง ตลอดการเป็นนักศึกษา ผมจะพกอัลบั้มมรูปพี่เขา

ทำทุกอย่างที่พี่เขาเคยทำ ผมมักไปนั่งที่ข้างๆ ที่พี่หน้าหวานเคยนั่ง หรือ  ยืนอยู่ใกล้ๆที่พี่เขายืน  

ผมใช้ชีวิต ในรั้วมหาลัยโดยมีเงาของใครอีกคนอยู่ข้างๆ   ถึงจะเป็นคนละช่วงเวลาแต่ผมก็มีความสุข  

ผมเรียนจบแล้ว ทำงานตามสาขาที่เรียนมา ส่วนอินดี้นี่ก็รุ่นน้องที่ทำงาน ผมตอบรับคบกับอินดิ้

เพราะรู้ดีว่าการแอบรัก มันทรมาณ  ผมอยากให้อินดี้ สมหวัง ถึงจะแค่ระยะหนึ่ง  

ผมแค่ให้โอกาส ที่ผมไม่มี ทางได้รับ จากคนที่ผมแอบรักมาตลอด
ผมเดินผ่านคู่รักหลายคู่ ที่พากันมาดูหนัง เหมือนคู่ของผม หากแตกต่าง ที่พวกเขารักกัน จากใจ

ผมมันแค่เห็นใจคนหัวอกเดียวกัน


ผมรู้สึกเหงามาก เหงามานาน ถึงจะมีใครเข้ามา หัวใจผม มันไม่ยอมเปิดรับ

เป็นที่มา ของฉายา นักรักไตรมาส ภายนอกมองเข้ามา อาจคิดว่าผมเจ้าชู้  เพลย์บอยตัวพ่อ เปล่าเลย

เพียงแต่หัวใจผม มันถูกยึดพื้นที่ไปนานแล้ว

ผมและอินดี้ เดินมาดูโปรแกรมหนัง สายตาผมสะดุด เข้ากับแผ่นหลังของใคร บางคน

ที่คุ้นตา คุ้นใจ กำลังยืนหัวเราะ ฉากตลก ของหนังตัวอย่างเรื่องหนึ่ง

พี่เขารวบผมที่ยาวหยิก ม้วนแล้วมัด เป็นจุกกลางหัวปล่อยผมบางส่วนเป็นจอน  ไส่เสื้อยืด
กางเกงยีนเก่าขาดเลยหัวเข่าข้างซ้าย สีดำ  

หัวใจผมเต้นแรง เหมือนมีลมร้อนๆกระแทกภายใน ความอบอุ่นแทรกเข้ามาแทนความเหงาเมื่อครู่ทันที  

ผมก้าวเท้ายาวๆเกือบจะเป็นวิ่ง เพราะกลัวว่าภาพตรงหน้า จะหายไป ใจผมเต้นระรัว พี่เขา อยู่ตรงหน้าผมแล้ว

“ พี่ ที “

ผมเรียกเสียงเบา อย่างไม่มั่นใจ เพราะกลัว ว่านั่น จะเป็นภาพ เงา ที่ผมสร้างขึ้น
พี่เขาหันหน้ามาตามเสียงเรียก ก่อนจะตาโต

“ไอ้แสบ “

สิ้นเสียงเรียกชื่อผม

  พี่เขาคว้าคอโน้มตัวผมลงไปหาใช้มือ ขยี้หัว จนผมยุ่ง เสียทรง ผมตัวสูงกว่าพี่เขามาก  

เสียงหัวเราะเบาๆอย่างพอใจ ดังมาจากคนหน้าหวาน

“เป็นไงเจ้าแสบ สบายดีใหม ไม่เจอกันนาน”

พี่เขาถามส่งยิ้ม เอ็นดูมาให้  มือยังลูบหัวผมอยู่ ผมชอบจัง

“ฮะ สบายดี _ คิดถึงมากด้วย_ “  

ผมดึงพี่เขาเข้ามากอดแนบอก ซบหน้าเกยไหล่ ผมไม่ได้ฝันเป็นพี่เขาจริงๆ  ได้ยิน เสียงพี่เขากระซิบ เบาๆ
“ ไอ้ ขี้อ้อน ปล่อยพี่ก่อน คนเขามองใหญ่แล้ว” ผมไม่สน มองได้ มองไป คนมันคิดถึง จะกอด ไครจะทำไม
ผมดื้อดึง ไม่ยอมปล่อย

“โอ้ยยย”

ผมร้องลั่น พี่เขาบิดหูผมเต็มแรง ผมปล่อยพี่เขาทันทีตัวงอตามแรงมือ พี่เขายิ่งออกแรงบิดเพิ่ม
”ปล่อย ฮะปล่อยแล้ว”

ผมทำมือทำไม้ บอกว่ายอมจริงๆ พี่เขาถึงหยุด ยิ้มสะใจ เล็กๆ เห็นแล้วหมั่นเขี้ยว
อยากจับมากอดแน่นๆ อีกซักรอบ

“ พี่โจ้ ” คนเรียก ทำหน้าหงอยๆ ผมลืม อิ้นดี้สะสนิท ขอโทษวะ
“พี่ที ครับนี่อินดี้ “ ผมแนะนำ   มันยกมือไหว้พี่ที พี่เขารับไหว้พร้อมส่งยิ้มให้มัน

“  พี่ที มาดูหนังคนเดียวเหรอฮะ ”  ปากผมถาม แต่ใจผมลุ้น  อยากได้ยินคำตอบที่บอกว่าพี่เขามาคนเดียว
หากคำตอบที่ได้ยิน ทำไห้ผมไหววูบเจ็บแปลบ ที่หน้าอก
“ เปล่า พี่มา กับแฟน ”  ใบหูพี่เขาเป็นสีชมพู ทันที ที่ตอบ ผมหวังอะไร พี่เขาสามสิบ ย่างสามเอ็ดแล้ว ไม่มีแฟนสิแปลก
“ แล้วตอนนี้ แฟนพี่ไปไหนครับ ” อินดี้ ถามพี่เขา  
“ไม่รู้ แฟนพี่ให้คอย อยู่แถวนี้  เดี๋ยวคงมา  “

พี่เขาหันมองไปรอบๆ ก่อนจะยิ้ม ที่มุมปาก สายตามองไปยังมุมทางเดิน ด้านขวา
“ นั่นไง มาแล้ว ”พี่เขาหันมาบอกผม และอินดี้  ผมมองหาผู้หญิง ที่คิดว่าจะเป็นแฟน พี่เขา

พี่หน้าหวานชอบคนเรียบร้อย อ่อนหวาน เหมือนพี่วารี น้องสาวฝาแฝดของพี่เขา

หากแต่คนที่ผ่านเข้ามาในสายตาทำให้ผมอึ้งตาค้าง
นั่นมัน ไอ้ภาคิน    แน่นอน ผมรู้จักมัน เราเรียนอยู่ชั้นเดียวกัน มันเป็นเพื่อน ร่วมห้องของผมเอง

ภาคิน มันเป็นคนไม่สนใจใคร โลกส่วนตัวสูง เย็นชาสุดๆ มันคุยเฉพาะ คนที่มันอยากคุยด้วย  
มันคุย กับผมนับคำได้ และที่สำคัญ มันเกลียด เกย์  

ทำไมผมถึงรู้นะหรือ  เรื่องมันเริ่มขึ้นตอนมอหก ผมไปกินเลี้ยงวันเกิดเพื่อน ที่ดัน มีกลุ่มไอ้ภาคินรวมอยู่ด้วย

ผมดื่มหนักไปหน่อย ไม่รู้ตัว ว่าหลับได้ยังไง ถูกเพื่อนแบกมาทิ้งไว้ไห้นอน ข้างไอ้ภาคิน กับลีโอเพื่อน อีกคน  
ผมงัวเงียตื่น ขึ้นมา เพราะเสียงตะคอก มือของผมยังลูบ น้องชาย

ไอ้ภาคินอยู่ เฮ้ย! ผมตกใจ ผมไม่ตั้งใจ
คงเป็นจิตใต้สำนึก มันเลยเผลอ ลูบของสงวนไอ้ภาคิน
มันนั่งมองผมตาขวาง ถามผมว่า เป็นเกย์ ผมพยักหน้ารับ เท่านั้นละ นรกมาเยือนผมทันที มันกระทืบไม่ยั้ง
จนผมเกือบตาย  ตอนนั้นทางบ้านกำลังย่ำแย่ เศรษกิจ ล่ม ผมจึงเสนอจะไม่เอาความ ฝ่ายมัน
แค่จ่ายค่าทำขวัญ เป็นเงิน แปดหลัก ผมรู้ว่าผมขายศักดิ์ศรี ผมต้องทำเพื่อครอบครัว ผมเลยถูกมันดูถูกมาตลอด  

ภาคินเดินหิ้วถุงกระดาษ ตรงมาทางที่พวกผมยืนอยู่  ผมหวังให้มัน เดินผ่านไป เหมือนที่มัน ชอบทำ
เหนือความคาดหมาย มันเดินมาหยุดตรงหน้าพี่เขา ยิ้มด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยนปนห่วงใย
ผมสาบานได้ นี่เป็นครั้งแรก ที่เห็นคนอย่างภาคิน ยิ้ม   คงไม่ใช่ อย่างที่ผมคิด ใช่ใหม ภาคินมัน เกลียดเกย์
พี่หน้าหวาน ก็ผู้ชาย แท้ๆ สองคนนี้ คงไม่ใช่ !!