ขอเริ่มเรื่องเลยนะค้ะ แม่ที่หนูว่าคือแม่บุญธรรมค่ะ เค้ามีอายุ 65 กว่าแล้ว เป็นคนจีนค่ะ เค้ามีลูกสาวแท้ๆ1คนค่ะ เรามาอยู่กับเค้าในฐานะลูกบุญธรรม คือตอนเด็กเราก็ยังรักเค้านะค้ะเค้าสอนอะไรเราเชื่อหมด แต่พอเราโต เราก็รู้สึกว่าเค้าเป็นคนแปลกๆค้ะ คือลูกสาวเค้าต้องไปทำงานไกลบ้าน เค้าจึงต้องอยู่กับเรา2คนที่บ้าน เวลาเค้าไม่สบายหรือขายของไม่ดี เค้าก็จะใช้ให้เราโทรไปบอกงูกสาวเค้าค้ะ แต่ไม่ให้บอกลูกสาวเค้ามาเค้าให้เราโทรค้ะ แต่ถ้าเราไม่โทรไปบอกเค้าก็จะอารมณ์เสียค่ะ เเล้วก็จะด่าเราขว้างของใส่เรา เค้าด่าเราทุกเรื่องค่ะ เเต่ต่อหน้าคนอื่นทำเป็นเหมือนรักเรามากอ้ะ คือเราเป็นคนรักสัตว์มากยิ่งหมาแมวยิ่งรัก เเต่เค้าเกลียดสัตว์มาก ถ้าเค้าเห็นเราเล่นกับหมาแมวเค้าก็จะด่าเราค้ะ เค้าดูเหมือนคนใจแคบอ้ะค่ะ คือเราเบื่อมาก ทำไรก็ผิด อยากหนีไปไกล อยากตายยยยยๆๆๆๆ