ก่อนอื่น............      ทรงพระเจริญ ขอให้พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวมีพลนามัยแข็งเเรง...*-*                                                    

  เราเป็นเด็กที่มีปัญหาแต่เล็ก พ่อมีเเฟนใหม่ ทิ้งเราอยู่บ้านกับแม่สองคนตามลำพัง
  
หาเลี้ยงชีพด้วยความยากลำบาก แม่ฉีกรูปพ่อทั้งหมดในอัลบั้ม ก่อนหน้านี้พ่อไม่เคยส่งเงินมาให้ใช้ และไม่เคยได้สัมผัสไออุ่นจากพ่อ เพราะพ่อไปทำงานต่างประเทศ  

หลังจากนั้นหลายปีผ่านไป แม่มีเเฟนใหม่ ซึ่งตอนนั้นอยุ่ ป.4 ปกติเเล้วเด็กก็ไม่รู้เรื่องอะไร เเต่รุ้ในสิ่งที่พ่อเเท้ทำให้เจ็บ

หลังจากนั้นก็เรียกพ่อ(น้า) มาตลอด ตอนเด็กเขาอุ้มได้ จับตัวได้ อยากได้อะไรก็ได้ พอโตขึ้นพ่อคนนี้กลับรู้ว่าอะไรที่ควรทำและไม่ควรทำ ตอนนี้เราอายุ 21

พ่อไม่เคยแม้เเต่จะถูกตัวเราเลย พ่อทำได้เเค่จับหัว เวลาเหนื่อยจากการเรียนกลับไปบ้าน ได้ยินคำว่า เหนื่อยมั้ยลูก? หิวมั้ย? พ่อไปซื้อข้าวให้นะ..

*-* ทุกครั้งที่กลับพ่อจะพูดคำพวกนี้เสมอ และจะตามใจเราทุกครั้ง ทำกับข้าวให้กิน ส่งเราเรียนตั้งเเต่ ป 4 จนตอนนี้ ใกล้จบปริญญาตรีแล้วอีกไม่กี่วัน

ขอบคุณพ่อนะค่ะ ที่ทำให้หนูมีวันนี้ หนูรู้ค่ะว่าพ่อเหนื่อยมากๆ ที่ทำงาน เเละเวลาที่หนูเอาเเต่ใจ แต่วันนี้หนูทำสำเร็จก้าวหนึ่งเเล้วนะ รักพ่อกับเเม่มากค่ะ *-*