ขออนุญาตเว้นเป็นวรรคๆนะคะ พิมพ์ในมือถือไม่ค่อยคล่องค่ะ

เราเป็นติวเตอร์สอนภาษาอังกฤษในสถาบันกวดวิชาแห่งหนึ่งซึ่งสอนตั้งแต่อนุบาลถึงชั้น ม.ปลายค่ะ
เราสอนประถม แต่เด็กคนที่เราคิดว่าเราหลงรักเป็นเด็ก ม.5 ค่ะ เราไม่เคยสอนน้องเค้าค่ะ แต่เค้าเรียนกะเพื่อนเราอยู่ห้องข้างๆ
เรารู้จักเด็กคนนี้ตั้งแต่อยู่ ป.6 ค่ะ ตอนนั้นเราเป็นนักศึกษามหาลัยมาสอนพาร์ทไทม์ เคยนั่งรอแม่เป็นเพื่อนน้องอยู่ทุกอาทิตย์เป็นเวลาหลายปีค่ะ
จากเด็กตัวเล็กๆ ตอนนี้ก็โตแล้ว สูงเกือบ 180 แล้วค่ะ ส่วนเราสูง 150 ปลายๆ อวบๆ เด็กชอบแซวเราว่าเราไม่ยอมกินนม เราสนิทกะน้องและพ่อแม่มากๆ
ทุกอาทิตย์เด็กจะมาสวัสดีเราที่ห้องสอน แล้วเด็กจะไปห้อง ม.ปลาย แต่ช่วง 3-4 เดือนมานี้เด็กชอบมานั่งรอเราตอนเตรียมสอน อ้างว่ายังไม่ถึงเวลาเรียน
ตั้งแต่เดือน กันยา เด็กถามโน่นถามนี่ค่ะ ว่าครูมีแฟนยัง ครูอายุเท่าไหร่ เราก็ตอบไปว่า เรามีแฟนแล้ว อายุ 26 แล้วค่ะ แก่ละ เด็กก็บอกว่า โห ห่างตั้ง9ปี
เด็กยังคงมาหาเราบ่อยๆค่ะ มาเล่าเรื่องกีฬาสีที่โรงเรียน เราก็ฟังๆไป คิดว่า น้องเค้าก็น่ารักดี เด็กๆ ใสๆ เป็นเด็กเรียนค่ะ เรียนเก่ง
อยู่ดีๆ เดือน พฤศจิกาเด็กก็ไม่มาเลยทั้งเดือน เรารู้สึกแปลก ๆ อะค่ะ ว่าตัวเองแอบมองหาน้องเค้า ไปถามเพื่อนที่สอนน้องว่า ทำไมน้องไม่มา
จนอยุ่ดีๆ อาทิตย์ที่ผ่านมา น้องมาค่ะ เราเห็นน้องลงจากรถแล้วหัวใจเต้นแรงมาก ก็ทักทายปกติ น้องเค้าก็บอกว่า มีเรื่องจะปรึกษา จะมาหาตอนเรียนเสร็จ
พอเราสอนเสร็จและน้องเรียนเสร็จ น้องมาหาเราที่ห้องพักครูค่ะ เรากะลังชงกาแฟอยู่ น้องเข้ามาแล้วก็ล็อคห้อง เราก็รีบถามว่า "เอ้ย ล็อคห้องทำไม"
น้องเลยรีบขอโทษ บอกว่า มันชิน  เราก็ชงกาแฟต่อ น้องบอกเราว่า แม่จะไม่ให้เรียนแล้ว แต่จ่ายเงินไปถึงสิ้นปี ได้เรียนอีกเดือนนึง
ตอนนั้นใจเราหล่นวูบเลยค่ะ รู้สึกเหมือนตอนโดนบอกเลิก อกหัก แต่เราก็เก็บอาการ น้องก็เล่าต่อว่าจะไปเรียนที่อื่นๆที่เพื่อนๆ ไปเรียนกัน
แล้วน้องเดินมาข้างหลังแล้วกอดเราค่ะ เราตกใจมากกกกกกกกกก แต่ก็พยายามผลักออก แก้เขินว่า "ครูสอนที่นี่แหละ ไม่มาเรียนก็แวะมากินขนมได้"
แล้วก็ดุน้องเค้าไปว่า "มากอดทำมายยยยย ชั้นไม่ได้ไปไหนซะหน่อย เธออะจะไปเรียนที่อื่น" แต่เด็กหน้าแดงค่ะ ตอนนั้นเราสติหลุดมากค่ะ
เราหันหน้าเข้าหาน้อง แล้วก็บอกว่า "ไม่เรียนก็มานั่งเล่นได้" เด็กก็เข้ามากอดเราอีกครั้งนึงค่ะ เราตัวเล็กกว่าน้องอะค่ะ หัวใจเค้าเต้นแรงมากกกกกกก
หัวใจเราก็เต้นแรงมาก เค้าก้มลงมาที่ต้นคอเราอะค่ะ เข้าใจใช่มะ >< เราก็เลยรู้สึกว่า มันไม่ใช่ละ
ตอนนั้นเพื่อนเราเลิกสอนแล้วเดินมาที่ห้อง เด็กเลยกลับค่ะ เพื่อนคุยอะไรกับเราต่อจากนั้นเราฟังไม่รู้เรื่องเลยค่ะ แอบโกรธเพื่อนที่มาขัดขวาง
เกลียดตัวเองจัง เราไม่ได้จะกินเด็กนะคะ ไม่ได้อยากเลย แต่มันรู้สึกดีมาก เราควรทำยังไงดีคะ มันเป็นไปไม่ได้หรอกค่ะที่เราจะคบกะเด็กที่เด็กขนาดนั้น
ผ่านไป 3 วันแล้วจิตใจเราวุ่นวายมาก คิดถึงแต่ตอนน้องเค้ากอดเรา มันบ้าไหมคะ