คุณผู้หญิงจะรู้สึกอย่างไร ถ้าแฟนคุณเป็นแบบนี้
-ห้ามกินของหวานหรือขนมหวานบ่อย แต่นานๆกินทีได้ เช่นอาทิตย์ละครั้ง
-บังคับให้ออกกำลังกาย
-กวนตีน
-ชอบทำให้งอล แล้วหัวเราะสักพัก ค่อยเดินมาง้อ(ตอนที่หมั่นไส้)
-งดขนมจุกจิก แต่นานๆกินทีได้
-ไม่ชอบให้คุยกับผู้ชายคนอื่น (หวงเกินเหตุ)
-บังคับให้ตั้งใจเรียน
ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่า ตัวผมไม่หล่อ แต่ที่"เยอะ"แบบนี้มันมีเหตุผลไปในตัว ผมกับน้องเค้ารู้จักกันมาได้9เดือนแล้วครับ นับจากเราเริ่มคบกัน แล้วแบบน้องเค้าสูง 163 หนัก57-60กก. ซึ่งถ้าพูดตามตรงก็บวมระยะสุดท้ายไม่นานก็เข้าโรงเชือดได้เลย และประจวบกับที่แกบอกผมว่าน้องเค้าไปตรวจประจำปีมา หมอบอกน้องเค้าอยู่ในเกณปกติ แต่มีโอกาสเสียงเป็นโรคเบาหวานในอนาคต เพราะพ่อน้องเค้าเป็น น้องเค้าก็เครียดและมาบ่นกับผมว่าทำไงดี ผมก็เลยพยายามให้น้องแกลดของจุกจิก ออกกำลังกายบ้าง ช่วงแรกนี่ดื้อตัวแม่เลย แอบไปกินตลอด จนต้องตั้งเป็นกฏเหล็กกันเลยทีเดียว
จนมาวันนึง ผมก็ไปคุยเรื่องแบบนี้กับเพื่อนในกลุ่ม และผลที่ตามมา คือโดนด่ายับครับ หาว่าผมเห็นแก่ตัวบ้าง , เยอะบ้าง(อันนี้ผมก็รู้ตัวมานานละ) แต่แบบเอาตามตรง คนเราทุกคนก็หวังสิ่งที่ดีให้กับคนที่คุณรักเสมอ ซึ่งบางทีสิ่งที่เราเรียกว่าหวังดีมันอาจไม่ใช่สิ่งที่เค้าต้องการ
ผมก็เป็นแค่คนนึงที่ไม่อยากให้คนที่ผมรักต้องเข้ารพ.ทุกวัน กินยามากกว่ากินขนม ซึ่งจะทำให้กินอะไรก็ไม่อร่อย แถมไปไหนต้องพกยาเป็นกระสอบ ต้องมางดอาหาร เดี๋ยวโรคจะกำเริบ ต้องการแค่ให้เค้าอยู่กับผมนานๆ เพราะถ้าเกิดน้องเค้าเป็นโรคเบาหวาน โรคก็จะตามมาอีกเป็นเบือ ถ้าจะให้ผมรักและตามใจน้องเค้า แต่วันนึงน้องเค้าต้องมาทนกับโรคนั้น ผมว่าผมคงทำใจไม่ได้ สู้ให้น้องเค้าเกลียดผมที่บังคับอะไรงี่เง่าแบบนี้ ผมว่ามันน่าจะดีกว่า ในความคิดผมนะ เพราะอนาคตหากน้องเค้าไปเจอคนใหม่ หรือคนที่ดีกว่า มันก็จะเป็นผลดีต่อตัวน้องเค้าเองด้วย
ผมเป็นแบบนี้ ผมเห็นแก่ตัวมากเกินไปหรือเปล่าครับ??
ปล.ตอนนี้รักกันดี แต่สงสัยครับ มีแต่คนพูดแบบนี้ น้อยคนจะเข้าใจสิ่งที่ผมคิดเอาไว้
เป็นผู้ชายแบบผมนี่เห็นแก่ตัวเกินไปหรอ
-ห้ามกินของหวานหรือขนมหวานบ่อย แต่นานๆกินทีได้ เช่นอาทิตย์ละครั้ง
-บังคับให้ออกกำลังกาย
-กวนตีน
-ชอบทำให้งอล แล้วหัวเราะสักพัก ค่อยเดินมาง้อ(ตอนที่หมั่นไส้)
-งดขนมจุกจิก แต่นานๆกินทีได้
-ไม่ชอบให้คุยกับผู้ชายคนอื่น (หวงเกินเหตุ)
-บังคับให้ตั้งใจเรียน
ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่า ตัวผมไม่หล่อ แต่ที่"เยอะ"แบบนี้มันมีเหตุผลไปในตัว ผมกับน้องเค้ารู้จักกันมาได้9เดือนแล้วครับ นับจากเราเริ่มคบกัน แล้วแบบน้องเค้าสูง 163 หนัก57-60กก. ซึ่งถ้าพูดตามตรงก็บวมระยะสุดท้ายไม่นานก็เข้าโรงเชือดได้เลย และประจวบกับที่แกบอกผมว่าน้องเค้าไปตรวจประจำปีมา หมอบอกน้องเค้าอยู่ในเกณปกติ แต่มีโอกาสเสียงเป็นโรคเบาหวานในอนาคต เพราะพ่อน้องเค้าเป็น น้องเค้าก็เครียดและมาบ่นกับผมว่าทำไงดี ผมก็เลยพยายามให้น้องแกลดของจุกจิก ออกกำลังกายบ้าง ช่วงแรกนี่ดื้อตัวแม่เลย แอบไปกินตลอด จนต้องตั้งเป็นกฏเหล็กกันเลยทีเดียว
จนมาวันนึง ผมก็ไปคุยเรื่องแบบนี้กับเพื่อนในกลุ่ม และผลที่ตามมา คือโดนด่ายับครับ หาว่าผมเห็นแก่ตัวบ้าง , เยอะบ้าง(อันนี้ผมก็รู้ตัวมานานละ) แต่แบบเอาตามตรง คนเราทุกคนก็หวังสิ่งที่ดีให้กับคนที่คุณรักเสมอ ซึ่งบางทีสิ่งที่เราเรียกว่าหวังดีมันอาจไม่ใช่สิ่งที่เค้าต้องการ
ผมก็เป็นแค่คนนึงที่ไม่อยากให้คนที่ผมรักต้องเข้ารพ.ทุกวัน กินยามากกว่ากินขนม ซึ่งจะทำให้กินอะไรก็ไม่อร่อย แถมไปไหนต้องพกยาเป็นกระสอบ ต้องมางดอาหาร เดี๋ยวโรคจะกำเริบ ต้องการแค่ให้เค้าอยู่กับผมนานๆ เพราะถ้าเกิดน้องเค้าเป็นโรคเบาหวาน โรคก็จะตามมาอีกเป็นเบือ ถ้าจะให้ผมรักและตามใจน้องเค้า แต่วันนึงน้องเค้าต้องมาทนกับโรคนั้น ผมว่าผมคงทำใจไม่ได้ สู้ให้น้องเค้าเกลียดผมที่บังคับอะไรงี่เง่าแบบนี้ ผมว่ามันน่าจะดีกว่า ในความคิดผมนะ เพราะอนาคตหากน้องเค้าไปเจอคนใหม่ หรือคนที่ดีกว่า มันก็จะเป็นผลดีต่อตัวน้องเค้าเองด้วย
ผมเป็นแบบนี้ ผมเห็นแก่ตัวมากเกินไปหรือเปล่าครับ??
ปล.ตอนนี้รักกันดี แต่สงสัยครับ มีแต่คนพูดแบบนี้ น้อยคนจะเข้าใจสิ่งที่ผมคิดเอาไว้