สวัสดีคะ วันนี้จะมาเล่าเรื่องหนึ่งคะ คือเราเป็นคนที่ยอมคนง่ายนะ ง่ายมาก แคร์ความรู้สึกเพื่อน (จนเพื่อนบางคนก็บอกว่า ยอมเพื่อนไปนะ ) เราก็บอกว่าเออเรายอมคะ เพื่อนจะได้ไม่เสียความรู้สึก อยากเป็นเพื่อนที่ดีของเพื่อน เอาเป็นว่าเราเกริ่นมาพอสมครวแล้ว~
ก็คือเราโดนเพื่อนล้อบ่อยมาก ตั้งแต่ ปลวกไปยันผี ซึ่งเราก็ไม่ได้อะไรหรอก -.- มันเริ่มลามปามอ่ะ คือเริ่มเรียกในสาธารณะอ่ะ คือบอก ครูว่า ครูๆคะเพือนหนูไม่มาเนี้ยต้องปลักธูปป่ะคะ หรือเรียกชื่อแบบนี้ในสาธารณะมากขึ้นๆ คือเราก็คนป่ะก็แบบมันมีความรู้สึกอายบ้าง -..- ไม่ใช่หินที่จะทนอะไรได้ตลอด พอวันนึงไปเที่ยวคะ ก็กลับก่อนนั้งรถตู้เราก็บายๆเพื่อนที่อยู่ข้างนอกมันบอกว่า อุ้ยยยตกใจผีวะ เออเราก็เสียหน้าอ่ะคือมันไม่เคยถูกล้อในที่คนเยอะๆ เราอะพยายามพูดเรื่องนี้กับมันหลายหนแล้วจนเบื่อที่จะพูดอ่ะ -.- คือมันก็รู้ว่าเราเป็นคนที่คิดเยอะ คิดมากอะไรที่ไม่ชอบก็จะบอกตรงๆ ซึ้งเราเคยเครียรกับมัน รอบ1หละ มันก็โกรธ คือเราควรโกรธมากกว่ามันไหม พอเราทำหน้าไม่พอใจมันก็บอกว่านิดๆหน่อย ถึงจะนิดๆหน่อยสำหรับ แต่ไม่ไดเนิดหน่อยสำหรับ ตู นะ กับ ตู คนละคนป่าววะ -..- แล้วมัยก็โกรธเราอีกแล้วเราเบื่อคนประเภทนี้ที่สุด คือมันก็ถึงจุดที่จะต้องเอาออกบ้าง เคยเจอไหมคะ