แม่จขกท.เสียไปเมื่อประมาณ 2 ปีที่แล้ว
พ่อจขกท.อายุ 58 ปี
จขกท.กับพ่อไม่ได้อยู่ด้วยกัน แต่ก็เจอกันแทบทุกส.อา.
ถ้าเทียบแล้วจขกท.สนิทกับแม่มากว่าพ่อ
ตอนที่แม่จขกท.เสียถือว่าเป็นช่วงเวลาที่แย่ที่สุดในชีวิตแล้ว
เมื่อไม่กี่วันมานี้ ก็คุยกันธรรมดา อยู่ๆพ่อจขกท.ก็บอกว่า พ่อมีคนใหม่แล้วนะ เรารู้สึกอึ้งๆ หลังจากนั้นมันรู้สึกเศร้ายังไงบอกไม่ถูก รู้สึกคิดถึงแม่จนน้ำตามันไหลออกมาเอง คนใหม่คนนี้เราไม่เคยรู้จัก แต่พ่อบอกว่าเราน่าจะเคยเจอมาก่อน คือเค้ารู้จักกันตั้งแต่แม่เรายังอยู่แล้ว แต่ไม่มีอะไรเกินเลยกว่านั้น
หลังจากเหตุการณ์วันนั้น ก็มีเหตุที่จขกท.จะต้องไปบ้านพ่อซึ่งปัจจุบันคนใหม่ของพ่อมาอยู่ชั่วคราว จขกท.รู้สึกทำใจไม่ได้ ก็เลยปฏิเสธที่ไปจะหาพ่อ โดยอ้างว่าติดธุระ
ตอนนี้เรากำลังหาวิธีทำใจให้ยอมรับปัจจุบันให้ได้ แต่เราก็ยังคงรู้สึกไม่อยากคุย ไม่อยากรู้จักผู้หญิงคนนั่นเลย ใจเรายังคิดถึงแม่เราอยู่ มีวิธียังไงให้เรายอมรับได้บ้าง ขอคำแนะนำหน่อยคับ
ทำยังไงให้ยอมรับผู้หญิงคนใหม่ของพ่อเราได้
พ่อจขกท.อายุ 58 ปี
จขกท.กับพ่อไม่ได้อยู่ด้วยกัน แต่ก็เจอกันแทบทุกส.อา.
ถ้าเทียบแล้วจขกท.สนิทกับแม่มากว่าพ่อ
ตอนที่แม่จขกท.เสียถือว่าเป็นช่วงเวลาที่แย่ที่สุดในชีวิตแล้ว
เมื่อไม่กี่วันมานี้ ก็คุยกันธรรมดา อยู่ๆพ่อจขกท.ก็บอกว่า พ่อมีคนใหม่แล้วนะ เรารู้สึกอึ้งๆ หลังจากนั้นมันรู้สึกเศร้ายังไงบอกไม่ถูก รู้สึกคิดถึงแม่จนน้ำตามันไหลออกมาเอง คนใหม่คนนี้เราไม่เคยรู้จัก แต่พ่อบอกว่าเราน่าจะเคยเจอมาก่อน คือเค้ารู้จักกันตั้งแต่แม่เรายังอยู่แล้ว แต่ไม่มีอะไรเกินเลยกว่านั้น
หลังจากเหตุการณ์วันนั้น ก็มีเหตุที่จขกท.จะต้องไปบ้านพ่อซึ่งปัจจุบันคนใหม่ของพ่อมาอยู่ชั่วคราว จขกท.รู้สึกทำใจไม่ได้ ก็เลยปฏิเสธที่ไปจะหาพ่อ โดยอ้างว่าติดธุระ
ตอนนี้เรากำลังหาวิธีทำใจให้ยอมรับปัจจุบันให้ได้ แต่เราก็ยังคงรู้สึกไม่อยากคุย ไม่อยากรู้จักผู้หญิงคนนั่นเลย ใจเรายังคิดถึงแม่เราอยู่ มีวิธียังไงให้เรายอมรับได้บ้าง ขอคำแนะนำหน่อยคับ