เริ่มเลยนะคะ

เราอายุ 24 ปี ทำงานอยู่ที่กรุงเทพ รายได้รวมๆประมาณสองหมื่นสอง สองหมื่นสาม เราเป็นคนต่างจังหวัด คบกับแฟนประมาณหนึ่งปีสามสี่เดือน

แฟนอายุ 40 ปี เป็นคนเกาหลี พูดไทยได้ อยู่ไทยมาประมาณ  หนึ่งปีแปดเดือน นิสัยเจ้าระเบียบอารมณ์ร้อน นิดหน่อยอะไรไม่พอใจก็หงุดหงิดเครียด
เขาเป็นเจ้าของร้านอาหารที่เกาหลีมาหกเจ็ดปีแล้วขายกิจการมาตั้งหลักที่ไทย ชอบเมืองไทย อยากทำธุรกิจทัวร์ แต่ไม่ทำซักที เราก็ช่วยได้เท่าที่ช่วย เพราะเราไม่มีเงิน เขาอยู่แบบไปวันๆนอนเล่นเกมส์ ใช้เงินที่เขาไม่มี กินเงินเก่า ไม่มีรายได้อะไร เขาคงรวยมาก แต่เราไม่กล้าถามว่าเขามีเงินเท่าไหร่ๆ

จะทะเลาะกันบ่อยๆเรื่องทำงาน พอเราถามเขาก็จะขึ้นเสียงทันที เราก็บอกว่ามีอะไรให้ช่วยก็พูดๆ มีแต่นั่งกินนอนกินไม่เริ่มไม่มีแพลนจะทำอะไร มันก็ไม่ได้ทำสักทีหรอก เขาก็บอกว่า คิดอยู่ๆๆๆ ไม่รู้คิดอะไร จนวันนี้เขาบอก ไม่ต้องทำแล้ว บอกให้เราอยู่เฉยๆ เขาจะทำเอง เราเลยถามเขาว่า จะทำได้หรอ เป็นแฟนก็ต้องช่วยกันมีอะไร เขาก็บอกให้เราทำงานของเราไปไม่ต้องมายุ่ง  เวลาเขาโมโหจะชอบเสียงดังมาก ชอบปาของ ปามือถือ ปาไม้แขวนเสื้อ ถ้าเครียดมากๆก็จะไปสูบบุหรี่ ซึ่งเขาเคยเลิกไปแล้วเขารู้เราไม่ชอบ แต่ก็จะไปสูบตลอดที่ทะเลาะกัน เราก็เสียใจมาก

พูดถึงข้อดี คือ เขาก็ดูแลเราดีนวดให้ทุกวันทำอาหารให้กินซื้อของให้ดูแลดีมาก แต่ติดที่เป็นคนเจ้าระเบียบ เสื้อในตู้ต้องเรียงตามโทนสี ผ้าเช็ดตัวเช็ดแล้วต้องแขวนให้เป็นระเบียบ เขาเคยปาซองบุหรี่ใส่หน้าเราด้วย

ส่วนตัวเราคือ ใครทำอะไรก็ได้แล้วแต่ไม่เครียด เป็นคนง่ายๆมากๆ กินอะไรทำอะไรก็ทำก็ไป ได้หมด ไม่มีเรื่องอะไรเครียด เพื่อนดี พ่อแม่ดี ติดแต่เรื่องแฟนนี่แหระ เราอยากจะเลิกกับเขามากๆ เราคิดว่าถ้าเราอยู่คนเดียวคนสบายใจ มีความสุขมากกว่าเขา ตอนนี้เรากำลังเก็บเงินสักก้อนแล้วไปดูห้องเช่าที่อื่นก่อนถ้าพร้อมแล้วก็จะบอกเลิกทันที ขนของย้ายหนีทันที คือทะเลาะกันเราอึดอัดที่ต้องอยู่ด้วยกันมากๆค่ะ เราไม่มีที่ไปในกรุงเทพ ตัวคนเดียว จะไปขอนอนกับเพื่อนที่ทำงานก่อนก็เกรงใจเขา เราไม่ไหวแล้วหล่ะที่ต้องคอยรองรับอารมณ์คนเกาหลีใจร้อนแบบนี้ รักก็รัก แต่มันท้อ เราอายุยังน้อยยังต้องเจอโลกอีกมาก ได้แต่ให้กำลังใจตัวเองไปวันๆ

เพื่อนๆคิดว่าเราควรทำยังไงดี เราเคยเปิดใจกันแล้วว่านิสัยแบบนี้ไม่เอา ใจร้อนพูดเสียงดัง นิดหน่อยๆหงุดหงิดรำคาญ เขาก็บอกจะเปลี่ยนๆแต่ก็ทำไม่ได้สักที......