เราอยากได้ความเห็นหลายๆคนในนี้ ว่าจะมีใครที่นิสัยเหมือนแฟนเราหรือเปล่า
เรื่องมันยาวมากกก พิมพ์ทีเดียวจบนะคะ ไม่มีหลายพาท
เราอายุ21 แฟน อายุ22 เป็นรุ่นพี่ที่สาขา แต่ตอนนี้เรียนจบไปแล้ว ส่วนเราอยู่ปี4 แต่ตอนคบ เราอยู่ปี3เทอม ส่วนเค้า ปี4 เทอม2
แฟนเราเป็นคนที่เริ่มต้นจาก 0 ไป 100 ที่เราบอกแบบนี้ เพราะแรกๆช่วงที่คบกัน เค้าไม่ค่อยดี ไม่ค่อยสนใจ ส่วนเราชอบเค้าแต่แรก(แอบชอบมานาน)ให้ใจตั้งแต่เค้าทักเฟสมาอ่อยเราค่ะ
เค้าจะเปนคนไม่ค่อยพูด เป็นคนแข็งๆ ถ้าโอเคจะปฏิบัติมากกว่า ไม่ค่อยโทรจิกเรา(แต่ไม่ใช่หายไปทั้งวันนะ จะโทรตลอดแต่ไม่บ่อย) วางตัวดีงี้ มันเป็นเหมือน เราไม่เคยเจอคนแบบนี้มาก่อน แฟนเก่าเรารักเราจิกเราตามเราตลอด
ก็อย่างที่บอกค่ะ แรกๆ เค้าก็ไม่ได้แคร์อะไรเรามาก เรางอน เราก็ง้อตัวเอง เราเคยจะเลิกกันตอนแรกๆ เนื่องจากนิสัยเรา เป็นคนชอบให้ง้อ แบบเอาแต่ใจค่ะ จะออกแนวเรียกร้องเกิน
แบบโกธรเค้าที เราเดินหนีไปไกลๆตอนดึกๆ เค้าก็ไม่ตาม เราก็เห้ยย นี่มันดึกแล้วไม่สนใจกุบ้างหรอ เป็นนิสัยอาร์ตตัวแม่ หลังจากโดนแฟนเก่ายอมทุกอย่างมาค่ะ
เค้าคงไม่ชอบ แต่เราชอบเค้านี่คะ เค้าทำท่าจะเลิกจริงๆ เราก็ขอโทษเค้า บอกจะเปลี่ยนตัวเอง เค้าก็โอเค คบเราต่อ
ซึ่งเค้าเป็นรุ่นพี่ที่มอที่คณะเรา เราได้ยินข่าวการเลิกกัน ของแฟนพี่เค้ากับพี่เค้ามาว่า พี่เค้าเลิกกับแฟนเก่ามาเฉยๆ ทั้งๆ ที่พญ.ยังเต็มร้อย แต่พี่เค้าเหลือ0 เพื่อนๆเค้าบอกว่า พี่เค้าใจแข็งมากๆ
เราเคยถามเค้าว่า ทำไมเลิก พี่เค้าก็บอก A (นามสมมติแฟนเก่าพี่เค้า) ขี้แกล้ง เค้าไม่ชอบ หลายครั้งแล้ว ชอบเอาชนะ ชอบเถียง มันเข้ากันไม่ได้ มันหลายครั้งแล้ว ไม่ชอบคือไม่ชอบ มันทะเลาะกันบ่อยๆ มันเหนื่อย ก็เลยเลิก
เราถามA มาง้อพี่เค้ามั้ย พี่เค้าบอกง้อ แต่พี่เค้าไม่เอาแล้ว (ใจแข็งจริงๆ) ตอนนั้นในใจก็กลัวนะ กลัวเค้าใจแข็งกับเราแบบนี้
มาต่อกันที่เรื่องของเรา
เราก็คบเค้าต่อค่ะ หลังจากนั้นเราก็เป็นคนดีเลยค่ะ เค้าไม่ชอบให้เรากินเหล้าหรอ เรางดค่ะ แต่นานๆ มีกินที (เราชอบเข้าร้านเหล้า) เรายอมเค้าทุกอย่างค่ะ และเค้าก็ดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด และช่วงนั้นเค้าจบพอดี เค้าเทคแคร์เราดีมาก เค้ามารับมาส่งตลอด ง้อเรามากขึ้น ยอมเรา
และสันดานเดิมเราก็ออกค่ะ
ขี้งอน ขี้วีน ขี้เหวี่ยง ไม่พอใจบอกเลิก รับไม่ได้ช่ะ เลิกดิ้ เราเอาทุกเม็ดค่ะ เค้าทนค่ะ เราบอกเลิกเค้ากี่ครั้งๆ เค้าไม่เลิก ง้อเราตลอด เราได้ใจค่ะ
เราจำได้นะ ว่าเค้าเลิกกับแฟนเก่ามายังไง แต่ตอนนั้นคิดว่า เค้ารักเราขนาดนี้ ยังไงก็ไม่ยอมเลิกแน่ๆ แฟนเก่าก่ะชั้นมันคนละคนกัน แต่ถามว่ารักเค้ามั้ย รักมากๆ ค่ะ แต่เราเอาแต่ใจสุดๆแค่นั้นเอง เราเคยตกลงกันนะคะ ว่าอย่าบอกเลิกกันอีก เค้ารุ้สึกไม่ดี เราอารมณ์เย็นแล้ว เราก็ตอบโอเคไป
และมีอยู่วันนึง ทะเลาะกันเหมือนเดิมค่ะ เราด่าเค้าแรงๆ เค้าก็ด่าเราแรงกว่าเดิมอีก(ขอบอกว่าแรงมากกกกกกกกกกก เรารับไม่ได้ตอนนั้น) เราอารมณ์ขึ้นค่ะ บอกเลิกเลย เค้าก็ยังกวนเรากลับ ทำไมๆ ทำม๊ะ อัลล้ะ ยังง้ะ แบบกวนเราอ่ะค่ะ เราปริ้ดสุดๆ บอกว่า
เรา:เลิกไปเลยนะ ที่เมิงไม่เลิกเพราะเมิงขาดกรุไม่ได้อ่ะดิ้ (ขอหยาบคายนิดนึง เพื่อได้อถรรรสในการอ่านนะคะ)
เค้า:อ๋อหรอ
เรา:ขอล่ะ เมิงช่วยเลิกก่ะกรุไปเลยนะ ละอย่าโทรมาอีก
เค้า:เออ เมิงคอยดู
หลังจากนั้น2วัน เค้าไม่โทรมา เราก็โทรไปเอง เค้าบอกโทรมาทำไม ก็ทะเลาะกันค่ะ เราก็บอก แกลืมเราได้ง่ายๆงี้หรอ ขาดเราได้หรอ เราร้องไห้ค่ะ แต่เราก็หยิ่งอยู่ เค้าบอกเค้ารับไม่ได้ ที่เราพูดแรงๆ เค้าขอเวลาละกัน 1อาทิตย์ เราก็งง บอกเอาไปทำไร ตั้งอาทิตย์นึง เค้าบอก อยากคิดไรคนเดียว อยากทบทวนสิ่งต่างๆว่าทำไมเรื่องราวมันเป็นแบบนี้
เราก็บอก คนรักกัน มันขาดกันเป็นอาทิตย์ๆ ไม่ได้หรอก เราก็เลยโมโห บอกเข้าใจและ ที่ขอเวลาคืออยากเลิก เราก็ตัดสายค่ะ เค้าก็ไม่ง้อเราอีก
ผ่านมา1วัน เราแอบเข้าไปส่องไอจีเค้า เห็นเค้าลบรูปเรา เราโมโห โทรไปด่าค่ะ แบบลบนี่คือตั้งใจเลิกหรอ บลาๆๆๆ แกทำได้ไง คบมาตั้งนาน จะเลิกจริงๆ หรอ?
เค้าบอก แก ตอนนี้เรารู้สึกแย่กับแกมากๆนะ ภาพในหัวของเรา คือแกเก่ง แกบอกเลิกเรา ตอนนี้ความรู้สึกของเรา มันเหลือ1% เพราะไอ้1% นี่แหละ ที่ทำให้เรายังรับโทรศัพท์แกอยู่
เราฟังเราอึ้งค่ะ เราเริ่มรู้สึกว่ามันไม่โอเคแล้ว เราเลยขอโทษเค้า บอกจะไม่ดื้ออีก เค้าบอกว่า กี่ครั้งแล้ว ที่แกทำแบบนี้ ที่บอกเลิกเรา คิดดูนะ แกจะเปลี่ยนตัวเองได้กี่ปี? เดี๋ยวนิสัยก็ออกอีก ทะเลาะกันอีก ก็ต้องเสียใจกันอีก
เราขอเวลา1อาทิตย์ แกอย่ามาเร่งได้มั้ย เราก็ร้องไห้ ณ.ตอนนั้น เราเสียใจ ปนกับงงว่าเวลาแค่วัน2วัน เค้าเปลี่ยนไปเป็นอีกคน เย็นชามากๆ ซึ่งเราเอง ก็รับไม่ได้ ที่แฟนจะรักเราน้อยลง เราเลยบอก โอเค ต่อไปนี้จะไม่ยุ่งอีก
ผ่านคืนนั้น เราร้องไห้ทั้งคืน บอกคำเดียวว่าเสียใจมากๆ โทษตัวเองตลอด ก่ะว่าเค้าไม่รัก ก็ไม่อยู่ แต่ตอนเช้า เรามาเจอเพื่อนมาเรียน เพื่อนบอก เราต้องสู้สิ ง้ออีก เราเป็นคนผิดนะ เค้าขอ1อาทิตย์ก็ให้เค้าสิ รออีก1อาทิตย์ เค้าอาจหายโกธร เราก็รอ
ระหว่างรอนั้น ความหวังเราเต็มเปี่ยม ค่อนข้างมั่นใจ ว่าเค้ายังรักเรา แต่พอครบ1 อาทิตย์ เค้าก็ไม่โทรมาค่ะ เราก็โทรไปเองเลย
เค้าบอกเรา ว่าเค้าไม่ได้คิดถึงเราแล้ว อยากเลิกกับเรา ที่ผ่านมา คิดทบทวนดีแล้ว ตอนนี้ มันมีกำแพงมากั้นความรู้สึกของเรากับเค้าอยู่ แล้วเค้าก็รู้ตัวเองดี ว่าไม่สามารถจะกลับมารักเราได้อีก มันเหลือ 0 จริงๆ
เราฟัง เราอึ้งมากๆ เราบอกเดี๋ยวเราไปหานะ มาเจอกันหน่อย ได้เจอกัน มันอาจจะดีขึ้น เค้าบอกไม่มีประโยชน์ เค้ารู้ตัวดี ว่าเค้าไม่เหมือนเดิมกับเราแล้ว
ณ. ตอนนั้นมันเหมือนความฝันค่ะ เราฟูมฟายมากๆ ขอร้องเค้าทุกอย่าง ให้เค้าแค่คุยกับเราก็ได้ ยังไม่ต้องคบกัน แค่รับโทรศัพท์ เค้าบอกอย่าเลย อย่าเลย ไม่มีประโยชน์ น้ำเสียงเย็นชาสุดๆ เหมือนคุยกับใครไม่รู้
เราก็เข้าใจดี ลบทุกอย่างที่เป็นเค้าออก ไม่ยุ่งอีกเลย ไม่ส่องไม่อะไรทั้งนั้น แต่เวลาแต่ละนาที มันเดินช้ามากค่ะ เรากลับบ้านไปนอนกับแม่(ปกติอยู่หอ) อยู่คนเดียวไม่ได้เลย จะต้องให้เพื่อนมานอนด้วยในวันที่เรากลับหอ ทรมานเหมือนจะตาย ฟังดูเว่อร์ แต่เราสูบมากๆ ค่ะ กินไม่ได้ นอนไม่หลับ
ประมาณอาทิตย์นึงเราไม่ได้รู้สึกดีขึ้นเลย กลับคิดถึงเค้ามากขึ้น เราก็โทรหาเค้าแต่เช้า เค้ารับค่ะ เราบอกเราจะไปหาเค้าที่บ้าน เค้าบอกมาทำไม ไม่อยากเจอ (ตอนนั้นก็คิดนะ ว่าเค้ามีคนอื่นหรือเปล่า ทำไมตัดใจง่ายจัง )
เราบอกอยากเจอ ฝืนเจอหน่อยได้มั้ย เค้าบอกว่า จะต้องฝืนไปทั้งชีวิตเลยมั้ย ทุกอาทิตย์ต้องมานั่งรับโทรศัพท์แก และมาเจอกัน
เค้าบอกวันนี้เค้าไม่ว่าง ไม่ต้องมา เราบอกไม่ว่างไม่เป็นไร เดี๋ยวไปรอหน้าบ้าน สุดท้ายก็ได้เจอกัน เรามัดมือชกไปหาเลยค่ะ
พอเจอกัน เค้าก็ทำหน้าตึงๆ เราก็ไปกอดเค้า บอกคิดถึงจัง ทำไมใจร้ายแบบนี้ เค้าก็บอก เราดื้อๆ เราก็ขอโทษ จะไม่ทำอีก จะไม่ดื้อแล้ว และก็ดีกันง่ายๆ เค้าก็บอก เค้าให้อภัยเรา ตอนนี้ยังไม่เต็ม100 เหมือนเดิม อยากให้เราทำให้มันเต็ม100
ทุกวันนี้เรายังไม่เข้าใจเลยค่ะ ว่าเค้าคิดอะไร ตอนคุยโทรศัพท์บอกไม่มีทางรักเรา พูดอย่างหนักแน่น แต่พอเจอกัน ดีกันง่ายๆ และที่เราร้องไห้มาเกือบเดือน คืออัลไลลลลลลลลลล?
อยากเตือนสำหรับคนชอบท้าแฟนเลิกนะคะ เลิกจริงแล้วจะเสียใจ 55555555
หลังจากนั้น เราเป็นเด็กดีเลยค่าาา แหม่!
เคยเจอคนใจแข็งแบบนี้มั้ยคะ?
เรื่องมันยาวมากกก พิมพ์ทีเดียวจบนะคะ ไม่มีหลายพาท
เราอายุ21 แฟน อายุ22 เป็นรุ่นพี่ที่สาขา แต่ตอนนี้เรียนจบไปแล้ว ส่วนเราอยู่ปี4 แต่ตอนคบ เราอยู่ปี3เทอม ส่วนเค้า ปี4 เทอม2
แฟนเราเป็นคนที่เริ่มต้นจาก 0 ไป 100 ที่เราบอกแบบนี้ เพราะแรกๆช่วงที่คบกัน เค้าไม่ค่อยดี ไม่ค่อยสนใจ ส่วนเราชอบเค้าแต่แรก(แอบชอบมานาน)ให้ใจตั้งแต่เค้าทักเฟสมาอ่อยเราค่ะ
เค้าจะเปนคนไม่ค่อยพูด เป็นคนแข็งๆ ถ้าโอเคจะปฏิบัติมากกว่า ไม่ค่อยโทรจิกเรา(แต่ไม่ใช่หายไปทั้งวันนะ จะโทรตลอดแต่ไม่บ่อย) วางตัวดีงี้ มันเป็นเหมือน เราไม่เคยเจอคนแบบนี้มาก่อน แฟนเก่าเรารักเราจิกเราตามเราตลอด
ก็อย่างที่บอกค่ะ แรกๆ เค้าก็ไม่ได้แคร์อะไรเรามาก เรางอน เราก็ง้อตัวเอง เราเคยจะเลิกกันตอนแรกๆ เนื่องจากนิสัยเรา เป็นคนชอบให้ง้อ แบบเอาแต่ใจค่ะ จะออกแนวเรียกร้องเกิน
แบบโกธรเค้าที เราเดินหนีไปไกลๆตอนดึกๆ เค้าก็ไม่ตาม เราก็เห้ยย นี่มันดึกแล้วไม่สนใจกุบ้างหรอ เป็นนิสัยอาร์ตตัวแม่ หลังจากโดนแฟนเก่ายอมทุกอย่างมาค่ะ
เค้าคงไม่ชอบ แต่เราชอบเค้านี่คะ เค้าทำท่าจะเลิกจริงๆ เราก็ขอโทษเค้า บอกจะเปลี่ยนตัวเอง เค้าก็โอเค คบเราต่อ
ซึ่งเค้าเป็นรุ่นพี่ที่มอที่คณะเรา เราได้ยินข่าวการเลิกกัน ของแฟนพี่เค้ากับพี่เค้ามาว่า พี่เค้าเลิกกับแฟนเก่ามาเฉยๆ ทั้งๆ ที่พญ.ยังเต็มร้อย แต่พี่เค้าเหลือ0 เพื่อนๆเค้าบอกว่า พี่เค้าใจแข็งมากๆ
เราเคยถามเค้าว่า ทำไมเลิก พี่เค้าก็บอก A (นามสมมติแฟนเก่าพี่เค้า) ขี้แกล้ง เค้าไม่ชอบ หลายครั้งแล้ว ชอบเอาชนะ ชอบเถียง มันเข้ากันไม่ได้ มันหลายครั้งแล้ว ไม่ชอบคือไม่ชอบ มันทะเลาะกันบ่อยๆ มันเหนื่อย ก็เลยเลิก
เราถามA มาง้อพี่เค้ามั้ย พี่เค้าบอกง้อ แต่พี่เค้าไม่เอาแล้ว (ใจแข็งจริงๆ) ตอนนั้นในใจก็กลัวนะ กลัวเค้าใจแข็งกับเราแบบนี้
มาต่อกันที่เรื่องของเรา
เราก็คบเค้าต่อค่ะ หลังจากนั้นเราก็เป็นคนดีเลยค่ะ เค้าไม่ชอบให้เรากินเหล้าหรอ เรางดค่ะ แต่นานๆ มีกินที (เราชอบเข้าร้านเหล้า) เรายอมเค้าทุกอย่างค่ะ และเค้าก็ดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด และช่วงนั้นเค้าจบพอดี เค้าเทคแคร์เราดีมาก เค้ามารับมาส่งตลอด ง้อเรามากขึ้น ยอมเรา
และสันดานเดิมเราก็ออกค่ะ
ขี้งอน ขี้วีน ขี้เหวี่ยง ไม่พอใจบอกเลิก รับไม่ได้ช่ะ เลิกดิ้ เราเอาทุกเม็ดค่ะ เค้าทนค่ะ เราบอกเลิกเค้ากี่ครั้งๆ เค้าไม่เลิก ง้อเราตลอด เราได้ใจค่ะ
เราจำได้นะ ว่าเค้าเลิกกับแฟนเก่ามายังไง แต่ตอนนั้นคิดว่า เค้ารักเราขนาดนี้ ยังไงก็ไม่ยอมเลิกแน่ๆ แฟนเก่าก่ะชั้นมันคนละคนกัน แต่ถามว่ารักเค้ามั้ย รักมากๆ ค่ะ แต่เราเอาแต่ใจสุดๆแค่นั้นเอง เราเคยตกลงกันนะคะ ว่าอย่าบอกเลิกกันอีก เค้ารุ้สึกไม่ดี เราอารมณ์เย็นแล้ว เราก็ตอบโอเคไป
และมีอยู่วันนึง ทะเลาะกันเหมือนเดิมค่ะ เราด่าเค้าแรงๆ เค้าก็ด่าเราแรงกว่าเดิมอีก(ขอบอกว่าแรงมากกกกกกกกกกก เรารับไม่ได้ตอนนั้น) เราอารมณ์ขึ้นค่ะ บอกเลิกเลย เค้าก็ยังกวนเรากลับ ทำไมๆ ทำม๊ะ อัลล้ะ ยังง้ะ แบบกวนเราอ่ะค่ะ เราปริ้ดสุดๆ บอกว่า
เรา:เลิกไปเลยนะ ที่เมิงไม่เลิกเพราะเมิงขาดกรุไม่ได้อ่ะดิ้ (ขอหยาบคายนิดนึง เพื่อได้อถรรรสในการอ่านนะคะ)
เค้า:อ๋อหรอ
เรา:ขอล่ะ เมิงช่วยเลิกก่ะกรุไปเลยนะ ละอย่าโทรมาอีก
เค้า:เออ เมิงคอยดู
หลังจากนั้น2วัน เค้าไม่โทรมา เราก็โทรไปเอง เค้าบอกโทรมาทำไม ก็ทะเลาะกันค่ะ เราก็บอก แกลืมเราได้ง่ายๆงี้หรอ ขาดเราได้หรอ เราร้องไห้ค่ะ แต่เราก็หยิ่งอยู่ เค้าบอกเค้ารับไม่ได้ ที่เราพูดแรงๆ เค้าขอเวลาละกัน 1อาทิตย์ เราก็งง บอกเอาไปทำไร ตั้งอาทิตย์นึง เค้าบอก อยากคิดไรคนเดียว อยากทบทวนสิ่งต่างๆว่าทำไมเรื่องราวมันเป็นแบบนี้
เราก็บอก คนรักกัน มันขาดกันเป็นอาทิตย์ๆ ไม่ได้หรอก เราก็เลยโมโห บอกเข้าใจและ ที่ขอเวลาคืออยากเลิก เราก็ตัดสายค่ะ เค้าก็ไม่ง้อเราอีก
ผ่านมา1วัน เราแอบเข้าไปส่องไอจีเค้า เห็นเค้าลบรูปเรา เราโมโห โทรไปด่าค่ะ แบบลบนี่คือตั้งใจเลิกหรอ บลาๆๆๆ แกทำได้ไง คบมาตั้งนาน จะเลิกจริงๆ หรอ?
เค้าบอก แก ตอนนี้เรารู้สึกแย่กับแกมากๆนะ ภาพในหัวของเรา คือแกเก่ง แกบอกเลิกเรา ตอนนี้ความรู้สึกของเรา มันเหลือ1% เพราะไอ้1% นี่แหละ ที่ทำให้เรายังรับโทรศัพท์แกอยู่
เราฟังเราอึ้งค่ะ เราเริ่มรู้สึกว่ามันไม่โอเคแล้ว เราเลยขอโทษเค้า บอกจะไม่ดื้ออีก เค้าบอกว่า กี่ครั้งแล้ว ที่แกทำแบบนี้ ที่บอกเลิกเรา คิดดูนะ แกจะเปลี่ยนตัวเองได้กี่ปี? เดี๋ยวนิสัยก็ออกอีก ทะเลาะกันอีก ก็ต้องเสียใจกันอีก
เราขอเวลา1อาทิตย์ แกอย่ามาเร่งได้มั้ย เราก็ร้องไห้ ณ.ตอนนั้น เราเสียใจ ปนกับงงว่าเวลาแค่วัน2วัน เค้าเปลี่ยนไปเป็นอีกคน เย็นชามากๆ ซึ่งเราเอง ก็รับไม่ได้ ที่แฟนจะรักเราน้อยลง เราเลยบอก โอเค ต่อไปนี้จะไม่ยุ่งอีก
ผ่านคืนนั้น เราร้องไห้ทั้งคืน บอกคำเดียวว่าเสียใจมากๆ โทษตัวเองตลอด ก่ะว่าเค้าไม่รัก ก็ไม่อยู่ แต่ตอนเช้า เรามาเจอเพื่อนมาเรียน เพื่อนบอก เราต้องสู้สิ ง้ออีก เราเป็นคนผิดนะ เค้าขอ1อาทิตย์ก็ให้เค้าสิ รออีก1อาทิตย์ เค้าอาจหายโกธร เราก็รอ
ระหว่างรอนั้น ความหวังเราเต็มเปี่ยม ค่อนข้างมั่นใจ ว่าเค้ายังรักเรา แต่พอครบ1 อาทิตย์ เค้าก็ไม่โทรมาค่ะ เราก็โทรไปเองเลย
เค้าบอกเรา ว่าเค้าไม่ได้คิดถึงเราแล้ว อยากเลิกกับเรา ที่ผ่านมา คิดทบทวนดีแล้ว ตอนนี้ มันมีกำแพงมากั้นความรู้สึกของเรากับเค้าอยู่ แล้วเค้าก็รู้ตัวเองดี ว่าไม่สามารถจะกลับมารักเราได้อีก มันเหลือ 0 จริงๆ
เราฟัง เราอึ้งมากๆ เราบอกเดี๋ยวเราไปหานะ มาเจอกันหน่อย ได้เจอกัน มันอาจจะดีขึ้น เค้าบอกไม่มีประโยชน์ เค้ารู้ตัวดี ว่าเค้าไม่เหมือนเดิมกับเราแล้ว
ณ. ตอนนั้นมันเหมือนความฝันค่ะ เราฟูมฟายมากๆ ขอร้องเค้าทุกอย่าง ให้เค้าแค่คุยกับเราก็ได้ ยังไม่ต้องคบกัน แค่รับโทรศัพท์ เค้าบอกอย่าเลย อย่าเลย ไม่มีประโยชน์ น้ำเสียงเย็นชาสุดๆ เหมือนคุยกับใครไม่รู้
เราก็เข้าใจดี ลบทุกอย่างที่เป็นเค้าออก ไม่ยุ่งอีกเลย ไม่ส่องไม่อะไรทั้งนั้น แต่เวลาแต่ละนาที มันเดินช้ามากค่ะ เรากลับบ้านไปนอนกับแม่(ปกติอยู่หอ) อยู่คนเดียวไม่ได้เลย จะต้องให้เพื่อนมานอนด้วยในวันที่เรากลับหอ ทรมานเหมือนจะตาย ฟังดูเว่อร์ แต่เราสูบมากๆ ค่ะ กินไม่ได้ นอนไม่หลับ
ประมาณอาทิตย์นึงเราไม่ได้รู้สึกดีขึ้นเลย กลับคิดถึงเค้ามากขึ้น เราก็โทรหาเค้าแต่เช้า เค้ารับค่ะ เราบอกเราจะไปหาเค้าที่บ้าน เค้าบอกมาทำไม ไม่อยากเจอ (ตอนนั้นก็คิดนะ ว่าเค้ามีคนอื่นหรือเปล่า ทำไมตัดใจง่ายจัง )
เราบอกอยากเจอ ฝืนเจอหน่อยได้มั้ย เค้าบอกว่า จะต้องฝืนไปทั้งชีวิตเลยมั้ย ทุกอาทิตย์ต้องมานั่งรับโทรศัพท์แก และมาเจอกัน
เค้าบอกวันนี้เค้าไม่ว่าง ไม่ต้องมา เราบอกไม่ว่างไม่เป็นไร เดี๋ยวไปรอหน้าบ้าน สุดท้ายก็ได้เจอกัน เรามัดมือชกไปหาเลยค่ะ
พอเจอกัน เค้าก็ทำหน้าตึงๆ เราก็ไปกอดเค้า บอกคิดถึงจัง ทำไมใจร้ายแบบนี้ เค้าก็บอก เราดื้อๆ เราก็ขอโทษ จะไม่ทำอีก จะไม่ดื้อแล้ว และก็ดีกันง่ายๆ เค้าก็บอก เค้าให้อภัยเรา ตอนนี้ยังไม่เต็ม100 เหมือนเดิม อยากให้เราทำให้มันเต็ม100
ทุกวันนี้เรายังไม่เข้าใจเลยค่ะ ว่าเค้าคิดอะไร ตอนคุยโทรศัพท์บอกไม่มีทางรักเรา พูดอย่างหนักแน่น แต่พอเจอกัน ดีกันง่ายๆ และที่เราร้องไห้มาเกือบเดือน คืออัลไลลลลลลลลลล?
อยากเตือนสำหรับคนชอบท้าแฟนเลิกนะคะ เลิกจริงแล้วจะเสียใจ 55555555
หลังจากนั้น เราเป็นเด็กดีเลยค่าาา แหม่!