สวัสดีค่ะ ขอบอกก่อนนะค้ะว่านี่คือเรื่องจริงของจขกท.ล้วนๆ
ที่อยากแชร์ประสบการณ์ความรัก ที่เหมือนจะไม่ใช่หรือเปล่า


เริ่มเลยค่ะ.. เมื่อปีที่แล้วฉันได้พบกับผู้ชายคนนึงเราเจอกันที่ทำงาน
พี่เขาเพิ่งเข้ามาใหม่ ชื่อพี่เอ(นามสมมุติ) เราได้มีโอกาศรู้จักกัน
พี่เอเป็นคนน่ารักค่ะ เราเป็นคนตลกเหมือนกันเลยคุยกันรู้เรื่อง
เขาอายุแก่กว่าดิฉัน9 ปี เจอกันไปเรื่อยๆ เขาก็มาขอไลน์ค่ะ

       เราคุยกันมาซักพักแบบพี่น้องค่ะเราสนิทกันเวลาพี่เขาทะเลาะกับแฟน
ก็จะมาปรึกษาเราตลอดเขาบอกว่าไม่มีที่ระบายจริงๆ
(แฟนเขาอยู่ต่างจังหวัดค่ะ เสาอาทิตย์เขาจะได้เจอกันเพราะเขา
ทำธุรกิจร่วมกันกับเพื่อนและแฟนอยู่ที่นั่น) เขาชอบมาบอกว่าไม่ไหวแล้ว
แฟนงี่เง่าเอาแต่ใจ เราก็ปลอบพี่เขามาตลอดบอกเขาให้อดทน

แรกๆพี่เขาก็ฟังเราค่ะ แต่หลังๆพี่เขาบอกว่าทะเลาะกันทุกวัน
และช่วงนั้นที่มาทำงานฉันเห็นหลังๆพี่เขาไม่เฮฮาเหมือนเมื่อก่อน
บางทีเขาแอบไปร้องไห้ตอนเลิกงาน มีแต่ฉันค่ะที่เห็น ในใจแอบสงสารพี่เขามากค่ะ
เพราะแฟนพี่เขางี่เง่าถึงขั้นหนักจริงๆ ในนิสัยของฉันที่ชอบความเฮฮา
ก็พยายามหามุขหาเรื่องตลกๆมาเล่าให้พี่เขาฟังตลอด
จนวันนึงพี่เขามาบอกชอบเราค่ะ ตอนแรกไม่เชื่อเลยค่ะจนพี่เขาเริ่มพูดจริงจัง
เราก็เลยบอกพี่เขาค่ะว่าอย่าคิดแบบนั้นเลย ในเมื่อพี่เอยังคบกับแฟนอยู่รักษาเขาไว้ดีดี
แต่ฉันไม่รู้ทำไมครั้งนี้ที่บอกให้พี่เขากลับไปหาแฟนความรู้สึกมันไม่เหมือนเมื่อก่อน
มันรู้สึกหวิวๆค่ะ หน้าชา คงเป็นเพราะฉันเริ่มชอบพี่เอเข้าแล้ว TwT

(เดี๋ยวมาต่อนะคะ)