ก่อนอื่นเลย เราต้องบอกก่อนนะคะ เราไม่เคยตั้งกระทู้เลย ครั้งนี้ครั้งแรก และต้องการความเห็นหลายๆมุมนอกจากคนที่เป่นเพื่อนเราจิงๆ
เราเคยมีแฟนที่คบกันมา 6 ปีเกือบ7 ปี เราผ่านร้อนผ่านหนาวมาด้วยกันเยอะ จนกลายเป้นความผูกพัน เค้าเป้นทั้งแฟน ทั้งเพื่อน ทั้งพี่ เป้นได้เกือบทุกอย่าง
แต่ไม่ใช่คนเพอร์เฟคมาก แค่เป้นคนที่เราอยุ่ด้วยและสบายใจมากสุด ไม่เคยเฟค ไม่มีแอ๊บ เป้นตัวของตัวเองสุดๆ..แต่....คุ่เรามีความรักอย่างเด่วไม่พอ เราขาดแต่ความเข้าใจกัล
แฟนเป้นคนที่ชอบกินเหล้า ขาดไม่ได้ มักจาชอบสังสรรค์กับเพื่อน แต่ก่จามีเราอยุ่ด้วยตลอดนะ..ถามว่าเราชอบไหม๊..ประเด๊นมันอยุ่ตรงนี้ค่ะ..เราเองก่เป้นทานเหล้า ชอบปาร์ตี้นะ
แต่มักจาเป้นอารมณ์ทำเพื่อเข้าสังคมมากกว่า โหยหาขาดไม่ได้ แต่แฟนเราสิ..ขาดไม่ได้ ..เรามีปันหาเรื่องเค้ากินเหล้าบ่อยมากจากเรื่องเล้กๆก่กลายเป้นเรื่องใหญ่ แฟนจาชอบถามว่าเค้าก่เป้นแบบนี้มาตั้งแต่แรกป่ะ ไม่ใช่ว่าไม่ชัดเจนแต่แรก กินก่กินกะเพื่อนที่บ้านเพื่อนไม่ใช่ร้านเหล้า...ก่ถุกของเค้านะ..แต่กินแระไม่มีเงินเก้บนี่สิ..ทำให้เราเหนื่อยใจ เดือนชนเดือนจาไปเที่ยวแต่ละทีก่บ่นไม่มีตัง..แต่ถ้าเค้ามีเค้าก่ไม่เคยงกกับเรานะ...แต่ส่วนมากจะไม่มีซะมากกว่า 5555
เราคิดว่าความดีและระยะเวลาจาทำให้คนคิดได้บ้าง เหตุผลที่ทนเค้ามาได้หลายปี เพราะยังเรียนหนังสืออยุ่ จึงไม่อยากกดเกณร์ชีวิตเค้ามากกว่าเกินไป ..แต่พอเราเรียนจบ ทำงานเราก่อยากมีชีวิตที่มั่นคง...เหมือนกับว่ายิ่งโตยิ่งทำงาน เจอสังคมที่กว้างขึ้น ก่ยิ่งมีความคิด..มีอยุ่มาวันนึง แฟนมาพุดกับเรา เรื่องแต่งงาน ..ถามว่าดีใจมั้ย พูดเลยว่าดีใจมาก ไม่เคยคิดว่า เราเนี่ยนะ กำลังจาเป้นภรรยา ..เราเนี่ยนะ คนที่อยากได้เป้นแม่ของลูก...และเราก่มีการพุดเรื่องแต่งงานมากขึ้น.
แม่เราถามมาอยุ่คำนึง. มั่นใจแล้วใช่มั้ย..ว่าจาอยากแต่งกับคนนี้จิงๆ..ยังไม่ต้องให้คำตอบแม่...ไปคิดดุดีๆ( คือแม่ได้ยินเราคุยโทรสัพกับแฟน เด่วดีกันเด่วตีกัน แระจะได้ยินด่าเค้าเรื่องไปกินเหล้าบ่อยมาก แล้วเอามาทะเลาะกัล) เรายังไม่ได้ตอบแม่ค่ะ...หลังจากนั้นเราก่มานั่งทบทวน คนนี้ใช่ไหมที่เราอยากจะอยุ่ด้วยไปตลอดชีวิต อะไรที่เป้นสิ่งที่ให้คำตอบว่า ดีที่สุด สำหรับคุ่ชีวิต...เครียดสิค่ะคราวนี้..เราเองก่ไม่มั่นใจในตัวเค้าเท่าไหร่ รุ้แต่ว่าเรารักเค้ามาก ยิ่งรักก่ยิ่งกลัว..กลัวว่าเราจาอดทนได้ไม่มากพอหลังแต่งงานกัล..แค่เป้นแฟนกัลก่บอกเลิกเค้าจนนับไม่ถ้วน...ร้องเลยค่ะงานนี้..ใจก่อยากแต่ง อีกใจก่กลัวครอบครัวแตก ไม่อยากแต่งไปแล้วเราต้องหย่ากัล...ยิ่งช่วงหลังเราทะเลาะกัลบ่อยมาก บ่อยจนเค้าไม่ง้อ. เพราะคิดว่าเด่วเราก่หายเอง...คราวนี้เรายิ่งไม่มั่นใจมากเข้าไปใหญ่ ความกลัวมันก่สะสม ...ร้องค่ะร้องไห้ทุกวัน ไม่รุ้จาเอาไงกับชีวิตดี...ปรึกษาครายก่มีแต่บอกว่า อย่าคิดมาก ยังไม่ถึงเวลาก่อย่ากลัวไปก่อน...(เด่วมาต่อนะค่ะ)
มันคือ รักแท้ หรือเราแค่ยึดติด
เราเคยมีแฟนที่คบกันมา 6 ปีเกือบ7 ปี เราผ่านร้อนผ่านหนาวมาด้วยกันเยอะ จนกลายเป้นความผูกพัน เค้าเป้นทั้งแฟน ทั้งเพื่อน ทั้งพี่ เป้นได้เกือบทุกอย่าง
แต่ไม่ใช่คนเพอร์เฟคมาก แค่เป้นคนที่เราอยุ่ด้วยและสบายใจมากสุด ไม่เคยเฟค ไม่มีแอ๊บ เป้นตัวของตัวเองสุดๆ..แต่....คุ่เรามีความรักอย่างเด่วไม่พอ เราขาดแต่ความเข้าใจกัล
แฟนเป้นคนที่ชอบกินเหล้า ขาดไม่ได้ มักจาชอบสังสรรค์กับเพื่อน แต่ก่จามีเราอยุ่ด้วยตลอดนะ..ถามว่าเราชอบไหม๊..ประเด๊นมันอยุ่ตรงนี้ค่ะ..เราเองก่เป้นทานเหล้า ชอบปาร์ตี้นะ
แต่มักจาเป้นอารมณ์ทำเพื่อเข้าสังคมมากกว่า โหยหาขาดไม่ได้ แต่แฟนเราสิ..ขาดไม่ได้ ..เรามีปันหาเรื่องเค้ากินเหล้าบ่อยมากจากเรื่องเล้กๆก่กลายเป้นเรื่องใหญ่ แฟนจาชอบถามว่าเค้าก่เป้นแบบนี้มาตั้งแต่แรกป่ะ ไม่ใช่ว่าไม่ชัดเจนแต่แรก กินก่กินกะเพื่อนที่บ้านเพื่อนไม่ใช่ร้านเหล้า...ก่ถุกของเค้านะ..แต่กินแระไม่มีเงินเก้บนี่สิ..ทำให้เราเหนื่อยใจ เดือนชนเดือนจาไปเที่ยวแต่ละทีก่บ่นไม่มีตัง..แต่ถ้าเค้ามีเค้าก่ไม่เคยงกกับเรานะ...แต่ส่วนมากจะไม่มีซะมากกว่า 5555
เราคิดว่าความดีและระยะเวลาจาทำให้คนคิดได้บ้าง เหตุผลที่ทนเค้ามาได้หลายปี เพราะยังเรียนหนังสืออยุ่ จึงไม่อยากกดเกณร์ชีวิตเค้ามากกว่าเกินไป ..แต่พอเราเรียนจบ ทำงานเราก่อยากมีชีวิตที่มั่นคง...เหมือนกับว่ายิ่งโตยิ่งทำงาน เจอสังคมที่กว้างขึ้น ก่ยิ่งมีความคิด..มีอยุ่มาวันนึง แฟนมาพุดกับเรา เรื่องแต่งงาน ..ถามว่าดีใจมั้ย พูดเลยว่าดีใจมาก ไม่เคยคิดว่า เราเนี่ยนะ กำลังจาเป้นภรรยา ..เราเนี่ยนะ คนที่อยากได้เป้นแม่ของลูก...และเราก่มีการพุดเรื่องแต่งงานมากขึ้น.
แม่เราถามมาอยุ่คำนึง. มั่นใจแล้วใช่มั้ย..ว่าจาอยากแต่งกับคนนี้จิงๆ..ยังไม่ต้องให้คำตอบแม่...ไปคิดดุดีๆ( คือแม่ได้ยินเราคุยโทรสัพกับแฟน เด่วดีกันเด่วตีกัน แระจะได้ยินด่าเค้าเรื่องไปกินเหล้าบ่อยมาก แล้วเอามาทะเลาะกัล) เรายังไม่ได้ตอบแม่ค่ะ...หลังจากนั้นเราก่มานั่งทบทวน คนนี้ใช่ไหมที่เราอยากจะอยุ่ด้วยไปตลอดชีวิต อะไรที่เป้นสิ่งที่ให้คำตอบว่า ดีที่สุด สำหรับคุ่ชีวิต...เครียดสิค่ะคราวนี้..เราเองก่ไม่มั่นใจในตัวเค้าเท่าไหร่ รุ้แต่ว่าเรารักเค้ามาก ยิ่งรักก่ยิ่งกลัว..กลัวว่าเราจาอดทนได้ไม่มากพอหลังแต่งงานกัล..แค่เป้นแฟนกัลก่บอกเลิกเค้าจนนับไม่ถ้วน...ร้องเลยค่ะงานนี้..ใจก่อยากแต่ง อีกใจก่กลัวครอบครัวแตก ไม่อยากแต่งไปแล้วเราต้องหย่ากัล...ยิ่งช่วงหลังเราทะเลาะกัลบ่อยมาก บ่อยจนเค้าไม่ง้อ. เพราะคิดว่าเด่วเราก่หายเอง...คราวนี้เรายิ่งไม่มั่นใจมากเข้าไปใหญ่ ความกลัวมันก่สะสม ...ร้องค่ะร้องไห้ทุกวัน ไม่รุ้จาเอาไงกับชีวิตดี...ปรึกษาครายก่มีแต่บอกว่า อย่าคิดมาก ยังไม่ถึงเวลาก่อย่ากลัวไปก่อน...(เด่วมาต่อนะค่ะ)