ต่อนะคะ..เรากับพี่เค้าคบกัลด้วยวัยห่างกัลถึง11 ปี ...เราก่คิดตามคนอื่นนะว่าถ้าเค้าเป้นคนดีป่านนี้ทำไมไม่มีแฟน และตอนมีคบกันก่แค่ ปี นานสุดก่สองปี เราแค่เป้นคนไม่ตัดสินคนจากอดีต เพราะคิดให้โอกาสคนเสมอ ถึงอดีตจาไม่ดี แต่ปัจจุบันเค้าอาจจะดีก่ได้ค่ะ..เพราะแฟนที่เพิ่งเลิกประวัติก่ไม่ค่อยดีเรายังให้โอกาส และคบกันมา 6-7ปีเลย...และนั่นเป๋นเป้นการตัดสินใจที่ผิดค่ะ..หลังจากที่เราคบกับพี่เค้าสักระยะนึง..เราก่มีไปติดตามแฟนเก่านะ ด้วยความเป้นห่วง เมื่อก่อนเราเป้นมือเป้นเท้าให้กับเค้าดุแลทุกอย่าง แม้แต่เรื่องเงินเดือน เราเป้นคนถือเงินเดือนเค้าค่ะ เค้าให้สิทธ์เราบริหารจัดการทุกอย่าง เราเลยเป้นห่วงเค้ามาก..เค้ายังคงทำตัวเหมือนเดิมคราวนี้หนักเลย กินเหล้าทุกวันจากปกติ อาทิตย์ 2-3 ครั้ง...และที่สำคัญ เค้าเปิดตัวแฟนใหม่ ที่เพิ่งเลิกกับเราไปได้แค่อาทิตเด่ว..ช็อคค่ะ ฉาค่ะ เร้วมากมันเร้วจนเราตั้งตัวแทบไม่ติดเลย...จากปกติที่ตอนแรกเราเลิกกับเค้าแล้วเราไม่ฟูมฟายเท่าไหร่ คิดว่าเป้นเพราะ รักมันอิ่มตัว..เราเลยไม่ได้เสียใจกับมันเท่าไหร่ค่ะ...แต่ครั้งนี้กลับไม่ กลับตามสนองเร้วมาก เราเห้นครั้งแรกแทบล้มทั้งยืน ตัวนี่ชาไปทั้งตัว บวกกับลุ่มล่อนจาขาดใจตาย...เอาสิค่ะคราวนี้ ทำไรไม่ได้ ตัดสินใจออกมาเอง เห้นรุปกลุ่มก่ยิ่งทำให้คิดว่า นั่นมันที่ๆของช้าน..ใจอยากจะท้องสะเด่วนั้นเลยจาได้ให้เค้ากลับมา..ได้แต่คิดค่ะ...ตอนนั้นในหัวคิดแต่ว่า  เราท้างคุ่คงไม่ได้รักกันจิงๆแล้ว เราถึงได้จบกันง่าย และเริ่มต้นใหม่กับชีวิตได้เร้วกันขนาดนี้...แล้วหลังจากนั้นก่เริ่มรุ้ใจ หรือเรียกว่า สับสนเป้นต้นมา กินไม่ได้นอนไม่หลับ ทำงานไม่รุ้เรื่อง หัวหน้าต้องเข้ามาปลอบ...สักพักก่เริ่มอยุ่ได้ เลิกรับรุ้แระพยายามเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่เราเลือกมาแล้ว...และเป้นไปตามที่ครายหลายคนอาจคาดเดาตั้งแต่แรก...ระหว่างเรากับพี่เค้า ไปไม่รอดค่ะ วันๆพี่เค้าทำแต่งาน เรื่องผุ้ญ มีเป้นพักๆแต่ก่พยายามเครียให้เรานะ...แต่ยิ่งคบเรายิ่งรุ้สึกพุดกันคนละภาษา ยิ่งคบยิ่งเหมือนเค้าเป้นพี่มากกว่าแฟน...เวลาวันๆนึงก่มีแต่เรื่องงาน...เอาเป้นว่าเค้าก่มี แค่30% ที่เราเคยไม่มี แต่ตอนนี้ 70% ของเรามานหายไปแล้ว...และเราก่เลิกกับเค้าค่ะ...ระหว่างนี้ก่ไปรับรุ้เรื่องแฟนเก่าตลอดเพราะเพื่อนแฟนสนิทแระรักเรามาก เค้ามาคอยรายงานตลอด ว่าทางนุ่นแฟนเราก่บอกเลิกแฟนใหม่เค้าทุกวัน...แต่เราก่ทำไรหรือคิดจากลับไปนะ เรามารุ้อีกว่าแฟนให้อภัยเรา และเข้าใจทุกอย่าง แฟนเราเป้นคนดีค่ะ แต่แค่คิดไม่ค่อยได้...เค้าจาชอบโทมาเวลาเค้ามีปันหากัล เราก่เลือกจาเป้นเพื่อนที่ดีเพราะเคยรุ้สึกดีต่อกัน ให้คำปรึกษาบอกให้เค้าอดทนและลองปรับจูนกันอีกครั้ง...555555 ทำเป้นให้คำปรึกษาคนอื่นแต่ตัวเราเองกลับทำไม่ได้ ครายมาจีบก่ไม่โอเคร เจอดีๆก่มีนะ แต่ก่ยังคงไม่ใช่ หรือเราอาจจะรอแฟนเก่าก่เป้นได้....และแล้วก่มาถึงวันที่แฟนเก่ากลับแฟนใหม่เค้าเลิกกัล...ใช่ค่ะเค้ากลับมาหาเรา..เราเองก่ไม่ทันตั้งตัวมันเร้วมาก เค้าบอกเลิกแฟนตอนเย้นแระบึ้งรถมาเราตอนดึกเพื่อจามาเอาคำตอบจากเรา เค้าถามเราว่า เราจากลับไปหาเค้าไหม เค้ามากอดเราแล้วพุดว่ายางรักเราอยุ่เลย..เอาอีกแล้วค่ะอาการเดิมมันกลับมาอีกแล้ว...ดีใจนะที่เค้าจากลับมาทั้งที่เราผิด ..แต่อีกใจเราต้องกลับมาเจอสภาพแวดล้อมเดิมๆอีกแล้วใช่ไหม...ณ..ตอนนั้นคิดแต่อยากให้เค้ากลับมาค่ะ เลยตอบว่าจากลับไป...แล้วหลังจากนั้นเราก่เหมือรเดิมค่ะ ความรุ้สึกเราทั้งคุ่ยังรักกันเหมือนเดิม..และที่เหมือนเดิมอีกคือเค้ายางคงกินเหล้า..แระกินหนักกว่าเดิม..กลับไปไม่เท่าไหร่เราก่วีนแตกค่ะ..ว่าช้านต้องกลับมาเจอแบบนี้อีกแล้วใช่ไหม ตอนนี้เลยขอยุติความสัมพันไว้ก่อน อนาคตจาเป้นไง ถ้าต่างคนต่างจาปรับก่ค่อยว่ากันค่ะ...เรื่องราวที่ว่ามานี้ระยะเวลา ปีนึงค่ะ ปีนึงที่เค้าคบกับแฟนใหม่ ส่วนเราก่มีคุยบ้างแต่ก่ยังไม่คบกับครายจิงจัง แต่ถามว่ายังรักเค้าอยุ่ไหม ยังรักเค้ามากกก รักถึงขั้นยังไม่พร้อมเริ่มต้นกับครายสักคน....เราแค่สงสัย ว่ามันเรียกว่าอะไร ทำไมยางไม่พร้อมเริ่มต้นกับคนใหม่สักที...แล้วถ้าเราจากลับไปคบกันอีกจิงๆมานจะเป้นไปได้ไหม เพราะต่างคนต่างก่ไปมีใหม่แระก่ห่างกัลไปตั้งปีนึง....ขอบคุนที่ทนอ่านนะคะใจ ถามเพื่อน เพื่อนก่ต้องเข้าข้างเราเป้นธรรมดา เราเลยอยากรุ้จักความคิดเห้นคนอื่น เราไม่รุ้ว่าเรียกว่ารักแท้ หรือยึดติดกับอดีตกันแน่ ...