สวัสดีคะ ยืมเพื่อนล็อกอินมานะคะ เพราะยูสตัวเองมีชื่อเราอยู่ เผื่อคนรู้จักมาเห็น
คืองี้.. เราทำงานพาร์ททามม์อยู่ในร้านแห่งหนึ่งในย่านพระรามสาม
เค้าก็จะจัดตารางวันและเวลามาให้เรา ว่าเราต้องเข้าวันนี้นะ เวลานี้นะ ก็โอเค
ถ้าหากว่าจะหยุดตอนที่เค้าจัดตารางงานแล้ว เราต้องหาคนมาแทนเรา
ประเด็นคือ เราไม่สบายมากๆ ไม่สามารถไปได้จริงๆ แล้วไม่สามารถหาคนมาแทนเราได้
เราก็โทรบอกพี่ผู้จัดการร้าน เค้าก็ไม่ได้ว่าอะไร เราก็นอนซมอยู่บ้านไป ._.
พอวันรุ่งขึ้น เรากลับไปทำงาน คนในที่ทำงานเราประมาณ 4-5 คนรวมผจก.และรอง ไม่คุยกันกับเราเลย เรางงมาก
มีอีกครั้งนึง เราไม่สบายอีก ไข้ขึ้นตัวร้อน แล้วเราต้องไปเปิดร้านเพราะห้างเปิดสิบโมง
เราก็เปิดแบบเบลอๆมึนๆไป ทีนี้พอถึงช่วงบ่าย พี่ผจก.ก็มา
เราเลยบอกพี่เค้าไปว่า พี่คะ หนูขอกลับเร็วหน่อยได้มั้ย หนูไม่สบาย ไม่ไหวจริงๆ
พี่เค้าก็บอกว่า งั้นกลับเลยก็ได้ เราก็ย้ำถามพี่เค้านะว่าไหวเหรอคนเดียวในร้าน และพนง.คนอื่นกว่าจะเข้าก็เย็นๆเลย
เค้าก็บอกว่าเค้าไหว
เราก็อ่ะ กลับบ้าน ไปนอนซมต่อ วันต่อมากลับไปทำงาน พวกเค้าก็ไม่คุยกับเราเหมือนเดิม
อยากรู้มากๆ ว่าเป็นเพราะอะไร ในเมื่อเราก็ไม่ได้ลาไปไหน เราป่วยจริงๆ
เราสงสัยอีกทีคือน้องเราทำงานพาร์ททามม์เหมือนกันแต่คนละที่ ไกลกันมากๆ
น้องเราไม่สบาย ก็โทรไปลากับที่ทำงาน
คือน้องเราต้องเข้าเช้ามากๆ
เค้าก็ถามน้องเราว่า ตอนสายๆมาได้มั้ย เพราะไม่มีคนเลย
แต่น้องเราก็ไม่เข้าเพราะอาการไม่ดีขึ้นเลย
วันต่อมาน้องเราไปทำงาน น้องเรากลับมาก็ถามว่าเป็นอะไร ทำไมตาแดงๆ ร้องไห้เหรอแก?
น้องเราก็ตอบว่า อืม.. เค้าหยุดเมื่อวานอ่ะ คนที่ร้านไม่มีใครคุยกับเค้าเลย อึดอัด อะไรแบบนี้
เรื่องก็ประมาณเนี่ยแหละคะ เราก็นึกว่าที่ๆเราทำเป็นที่เดียว
ก็อยากทราบว่าทำไมอะคะ
คนที่ทำงานไม่พูดด้วยเพราะลาป่วย นี่มีทุกทีเลยหรือเปล่าคะ?
คืองี้.. เราทำงานพาร์ททามม์อยู่ในร้านแห่งหนึ่งในย่านพระรามสาม
เค้าก็จะจัดตารางวันและเวลามาให้เรา ว่าเราต้องเข้าวันนี้นะ เวลานี้นะ ก็โอเค
ถ้าหากว่าจะหยุดตอนที่เค้าจัดตารางงานแล้ว เราต้องหาคนมาแทนเรา
ประเด็นคือ เราไม่สบายมากๆ ไม่สามารถไปได้จริงๆ แล้วไม่สามารถหาคนมาแทนเราได้
เราก็โทรบอกพี่ผู้จัดการร้าน เค้าก็ไม่ได้ว่าอะไร เราก็นอนซมอยู่บ้านไป ._.
พอวันรุ่งขึ้น เรากลับไปทำงาน คนในที่ทำงานเราประมาณ 4-5 คนรวมผจก.และรอง ไม่คุยกันกับเราเลย เรางงมาก
มีอีกครั้งนึง เราไม่สบายอีก ไข้ขึ้นตัวร้อน แล้วเราต้องไปเปิดร้านเพราะห้างเปิดสิบโมง
เราก็เปิดแบบเบลอๆมึนๆไป ทีนี้พอถึงช่วงบ่าย พี่ผจก.ก็มา
เราเลยบอกพี่เค้าไปว่า พี่คะ หนูขอกลับเร็วหน่อยได้มั้ย หนูไม่สบาย ไม่ไหวจริงๆ
พี่เค้าก็บอกว่า งั้นกลับเลยก็ได้ เราก็ย้ำถามพี่เค้านะว่าไหวเหรอคนเดียวในร้าน และพนง.คนอื่นกว่าจะเข้าก็เย็นๆเลย
เค้าก็บอกว่าเค้าไหว
เราก็อ่ะ กลับบ้าน ไปนอนซมต่อ วันต่อมากลับไปทำงาน พวกเค้าก็ไม่คุยกับเราเหมือนเดิม
อยากรู้มากๆ ว่าเป็นเพราะอะไร ในเมื่อเราก็ไม่ได้ลาไปไหน เราป่วยจริงๆ
เราสงสัยอีกทีคือน้องเราทำงานพาร์ททามม์เหมือนกันแต่คนละที่ ไกลกันมากๆ
น้องเราไม่สบาย ก็โทรไปลากับที่ทำงาน
คือน้องเราต้องเข้าเช้ามากๆ
เค้าก็ถามน้องเราว่า ตอนสายๆมาได้มั้ย เพราะไม่มีคนเลย
แต่น้องเราก็ไม่เข้าเพราะอาการไม่ดีขึ้นเลย
วันต่อมาน้องเราไปทำงาน น้องเรากลับมาก็ถามว่าเป็นอะไร ทำไมตาแดงๆ ร้องไห้เหรอแก?
น้องเราก็ตอบว่า อืม.. เค้าหยุดเมื่อวานอ่ะ คนที่ร้านไม่มีใครคุยกับเค้าเลย อึดอัด อะไรแบบนี้
เรื่องก็ประมาณเนี่ยแหละคะ เราก็นึกว่าที่ๆเราทำเป็นที่เดียว
ก็อยากทราบว่าทำไมอะคะ