จริง ๆ ไม่อยากมาเขียนอะไรแบบนี้เลยจริง ๆ เพราะเราเป็นคนคนนึงที่ไปวัดพุทธโสธรบ่อยมาก น่าจะบ่อยที่สุดคนนึงสำหรับคนกรุงเทพฯ
ที่ไปบ่อย เพราะไปแล้วสบายใจ และให้พูดตามตรงและตามความเป็นจริง คือตั้งแต่เราไปบูชาแล้วฐานะเราดีขึ้นตลอดมา ... ซึ่งไม่ว่าจะด้วยความบังเอิญหรืออะไรก็ตามแต่ วัดพุทธโสธรก็ยังเป็นวัดที่เราไปเดือนละหลายครั้ง บางช่วงไปทุกอาทิตย์
ที่ผ่านมา , เราก็พอทราบว่าด้านหน้าที่จอดรถซึ่งอาคารที่ทางวัดจัดให้ จะมีพ่อค้าแม่ค้าต่าง ๆ มาขายของ และมักจะมาก่อความรำคาญด้วยการตามตื้อ เราอยากบอกว่า ไม่ใช่แค่ตื้อ ช่วงหลัง ๆ ต้องเรียกว่าตามจิก จิก และจิกหนักขึ้นทุกครั้งที่เราไป แต่ทุกครั้งเรารอดมาได้ คือทำเป็นไม่สนใจ ไม่รู้ไม่ชี้ และเอารถไปจอดด้านในอาคาร ไม่จอดด้านหน้า ซึ่งใครไปจอด มักจะต้องซื้อของ(อะไรก็ตามแต่ที่พวกเขาจิกให้เราซื้อให้ได้)
เหตุการณ์ล่าสุดคือวันนี้ (20 พฤศจิกายน 2557) เราก็ไปไหว้พระตามปกติ และคราวนี้ก็เอารถไปจอดในอาคาร ตอนจะขับรถเข้าไป (ผ่านด้านหน้า) ก็จะมีคนมาคอยโบก แทบจะยืนขวางรถเลย เราค่อนข้างหงุดหงิดมาตลอดทาง เพราะเขาซ่อมทาง ทำให้รถติดมาก ก็เลยขับเบี่ยงและทำท่าไม่พอใจเล็กน้อย...พอจอดรถได้ เดินออกมา ได้ยินเสียงทั้งหญิงชายหลายคน ตะโกนว่า...นี่ ๆ ๆ รถ BMW ทะเบียน XXXX (จำทะเบียนเราได้แม่นยำ อาจจะเพราะเราไปบ่อย) ทำบุญแล้วก็มาซื้อของด้วยนะ มาหลายครั้งแล้ว (ตอนนี้ก็เริ่มไม่ค่อยพอใจ แต่ก็หันมาแสยะยิ้มให้ อารมณ์ประมาณว่า จะทำตัวน่ารำคาญ! ไปถึงไหน)
พอทำบุญเสร็จ อุตส่าห์เดินชิดทางขวา เบียด ๆ รถ จะเดินเข้าไปในอาคารจอดรถ และเดินไปในอาคารจนจะถึงที่จอดรถอยู่แล้ว ... ก็มีผู้หญิงวิ่งตามหลังมากระหืดกระหอบ มาดักหน้าบอกว่าช่วยซื้อล็อตเตอรี่หน่อย ล็อตเตอรี่พวกนี้เขารับมาอีกที วันทั้งวันขายไม่ได้เลย ไม่มีเงินซื้อข้าว...เฮ้อ...สารพัดสารเพ คิดว่าคนอ่านคงนึกออก ว่ามันน่ารำคาญขนาดไหน เราก็ เฮ้อ แอบสงสาร แต่ในกระเป๋าเงิน มีแต่แบงค์พัน ก็เลยหันไปถามแฟน ว่ามีแบงค์ร้อยไหม , แฟนก็เริ่มทำหน้าหงุดหงิด คือ เขารู้ว่าเรามักจะใจอ่อน (ทั้งที่ปากบอกรำคาญ) บอกว่ามีแค่สองสามร้อย ... ยัยคนขายบอกว่า ไม่ได้ค่ะ แบ่งขายไม่ได้ อย่างน้อยต้องซ์้อครึ่งนึง ถึงตอนนี้แฟนเราชักสีหน้าเดินออกไปเลย หันมาบอก ไม่ขายก็ไม่ต้องขาย
แต่เราซิ ใจไม่แข็งพอ ก็ทนยืนอยู่ ต่อรองว่าขอซื้อสองใบ ...จนแล้วจนรอดก็ไม่ยอม จนเรารำคาญ บอก เอาครึ่งนึงก็ได้ ( คือ 4 ใบ )
ให้แบงค์พัน ทอนมาสี่ร้อย ... แล้วเดินออกไปทันที
เราก็เอ๊ะ นอกจากชั้นต้องยอมซื้อเพราะรำคาญแล้ว ปนความสงสารเล็กน้อย ยังจะมาโดนล็อตเตอรี่ใบละ 150 บาทอีก...ด่าตัวเองดีกว่าไหม โง่จริง ๆ!
ทั้งหลายทั้งปวง , อยากจะบอกว่า ใครที่พอจะรู้ว่าสามารถบริหารจัดการกลุ่ม (มาเฟีย) พวกนี้ได้อย่างไร หรือเป็นคนแถวนั้น หรือรู้จักใครก็ตามทั้งในวัดฯ และเจ้าหน้าที่รัฐ รบกวนช่วยไปจัดระเบียบพวกเขาหน่อยได้ไหม
เพราะมาถึงตอนนี้ บอกตรง ๆ ศรัทธาที่มีต่อวัด...ต่อพระพุทธรูปหลวงพ่อพุทธโสธร เราไม่เคยเปลี่ยนแปลง แต่ที่ลดน้อยลงคือความอยากที่จะไป เพราะพอมันเจออะไรที่ทำให้อารมณ์เสียบ่อย ๆ ก็ไม่อยากไปเลยจริง ๆ
อยากระบาย....แก๊งค์มาเฟียหน้าวัดพุทธโสธร จังหวัดฉะเชิงเทรา
ที่ไปบ่อย เพราะไปแล้วสบายใจ และให้พูดตามตรงและตามความเป็นจริง คือตั้งแต่เราไปบูชาแล้วฐานะเราดีขึ้นตลอดมา ... ซึ่งไม่ว่าจะด้วยความบังเอิญหรืออะไรก็ตามแต่ วัดพุทธโสธรก็ยังเป็นวัดที่เราไปเดือนละหลายครั้ง บางช่วงไปทุกอาทิตย์
ที่ผ่านมา , เราก็พอทราบว่าด้านหน้าที่จอดรถซึ่งอาคารที่ทางวัดจัดให้ จะมีพ่อค้าแม่ค้าต่าง ๆ มาขายของ และมักจะมาก่อความรำคาญด้วยการตามตื้อ เราอยากบอกว่า ไม่ใช่แค่ตื้อ ช่วงหลัง ๆ ต้องเรียกว่าตามจิก จิก และจิกหนักขึ้นทุกครั้งที่เราไป แต่ทุกครั้งเรารอดมาได้ คือทำเป็นไม่สนใจ ไม่รู้ไม่ชี้ และเอารถไปจอดด้านในอาคาร ไม่จอดด้านหน้า ซึ่งใครไปจอด มักจะต้องซื้อของ(อะไรก็ตามแต่ที่พวกเขาจิกให้เราซื้อให้ได้)
เหตุการณ์ล่าสุดคือวันนี้ (20 พฤศจิกายน 2557) เราก็ไปไหว้พระตามปกติ และคราวนี้ก็เอารถไปจอดในอาคาร ตอนจะขับรถเข้าไป (ผ่านด้านหน้า) ก็จะมีคนมาคอยโบก แทบจะยืนขวางรถเลย เราค่อนข้างหงุดหงิดมาตลอดทาง เพราะเขาซ่อมทาง ทำให้รถติดมาก ก็เลยขับเบี่ยงและทำท่าไม่พอใจเล็กน้อย...พอจอดรถได้ เดินออกมา ได้ยินเสียงทั้งหญิงชายหลายคน ตะโกนว่า...นี่ ๆ ๆ รถ BMW ทะเบียน XXXX (จำทะเบียนเราได้แม่นยำ อาจจะเพราะเราไปบ่อย) ทำบุญแล้วก็มาซื้อของด้วยนะ มาหลายครั้งแล้ว (ตอนนี้ก็เริ่มไม่ค่อยพอใจ แต่ก็หันมาแสยะยิ้มให้ อารมณ์ประมาณว่า จะทำตัวน่ารำคาญ! ไปถึงไหน)
พอทำบุญเสร็จ อุตส่าห์เดินชิดทางขวา เบียด ๆ รถ จะเดินเข้าไปในอาคารจอดรถ และเดินไปในอาคารจนจะถึงที่จอดรถอยู่แล้ว ... ก็มีผู้หญิงวิ่งตามหลังมากระหืดกระหอบ มาดักหน้าบอกว่าช่วยซื้อล็อตเตอรี่หน่อย ล็อตเตอรี่พวกนี้เขารับมาอีกที วันทั้งวันขายไม่ได้เลย ไม่มีเงินซื้อข้าว...เฮ้อ...สารพัดสารเพ คิดว่าคนอ่านคงนึกออก ว่ามันน่ารำคาญขนาดไหน เราก็ เฮ้อ แอบสงสาร แต่ในกระเป๋าเงิน มีแต่แบงค์พัน ก็เลยหันไปถามแฟน ว่ามีแบงค์ร้อยไหม , แฟนก็เริ่มทำหน้าหงุดหงิด คือ เขารู้ว่าเรามักจะใจอ่อน (ทั้งที่ปากบอกรำคาญ) บอกว่ามีแค่สองสามร้อย ... ยัยคนขายบอกว่า ไม่ได้ค่ะ แบ่งขายไม่ได้ อย่างน้อยต้องซ์้อครึ่งนึง ถึงตอนนี้แฟนเราชักสีหน้าเดินออกไปเลย หันมาบอก ไม่ขายก็ไม่ต้องขาย
แต่เราซิ ใจไม่แข็งพอ ก็ทนยืนอยู่ ต่อรองว่าขอซื้อสองใบ ...จนแล้วจนรอดก็ไม่ยอม จนเรารำคาญ บอก เอาครึ่งนึงก็ได้ ( คือ 4 ใบ )
ให้แบงค์พัน ทอนมาสี่ร้อย ... แล้วเดินออกไปทันที
เราก็เอ๊ะ นอกจากชั้นต้องยอมซื้อเพราะรำคาญแล้ว ปนความสงสารเล็กน้อย ยังจะมาโดนล็อตเตอรี่ใบละ 150 บาทอีก...ด่าตัวเองดีกว่าไหม โง่จริง ๆ!
ทั้งหลายทั้งปวง , อยากจะบอกว่า ใครที่พอจะรู้ว่าสามารถบริหารจัดการกลุ่ม (มาเฟีย) พวกนี้ได้อย่างไร หรือเป็นคนแถวนั้น หรือรู้จักใครก็ตามทั้งในวัดฯ และเจ้าหน้าที่รัฐ รบกวนช่วยไปจัดระเบียบพวกเขาหน่อยได้ไหม
เพราะมาถึงตอนนี้ บอกตรง ๆ ศรัทธาที่มีต่อวัด...ต่อพระพุทธรูปหลวงพ่อพุทธโสธร เราไม่เคยเปลี่ยนแปลง แต่ที่ลดน้อยลงคือความอยากที่จะไป เพราะพอมันเจออะไรที่ทำให้อารมณ์เสียบ่อย ๆ ก็ไม่อยากไปเลยจริง ๆ