เดิมทีความรู้สึกเบื่อหน่าย รำคาญ และหงุดหงิดของเรา จะเกิดกับวัดดัง ๆ ในกรุงเทพและภาคกลาง อย่างวัดพระพุทธโสธร ที่ขึ้นชื่อเรื่องเหลือบไร ที่มาหากินกับผู้ที่มีจิตศรัทธามาทำบุญที่วุด (อันนี้ขอละไว้ในฐานที่เข้าใจตรงกัน...)

แต่ไม่เคยคิดว่าขณะนี้วัดทางเหนือ โดยเฉพาะวัดในเชียงใหม่ ซึ่งเป็นวัดที่เราเคารพนับถือ และรู้สึกสบายอกสบายใจทุกครั้งที่มาเที่ยวและมาทำบุญ  อย่างวัดพระธาตุดอยสุเทพเอง แม้จะมีขายของหน้าทางขึ้นบ้างไรบ้าง ก็ไม่รู้สึกรำคาญอะไรมากนัก

แต่กับวัดพระธาตุดอยคำ , วันนี้แทบอยากจะใช้คำว่า มันเข้าใกล้การทำมาหากินกับวัดเหลือเกิน และเชื่อแน่ว่า เป็นพวกที่มีส่วนได้เสียในวัด  ... กล่าวคือ  จะเอารถเข้าไปจอด ในที่ของวัด(จัดให้)  คุณจะพบเห็นคนขายล็อตเตอรี่ประจำอยู่ทุกจุดคอยโบกให้รถเข้าในช่อง...และตามด้วยการกระหน่ำจิกให้เราซื้อให้ได้ ไม่ต่างอะไรกับที่วัดพระพุทธโสธร

ขอเถอะค่ะ  พวกเหลือบไรพวกนี้  ซึ่งมั่นใจว่าเชื่อมโยงกับคนในวัด  ขอนะคะ  หยุดเถอะค่ะ  ถ้าคุณอยากทำมาหากิน เอาให้พองามนะคะ แต่วันนี้นับหัวแล้ว...เป็นร้อยคนนะคะ ที่มาเร่ขายล็อตเตอรี่ตามจุดจอดรถเนี่ย!   ไม่ไหวจริง ๆ

และที่ต่างไปจากปีที่ผ่าน  ๆ  มาคือถนนที่จะเข้าวัด ที่เดิมทีก็เป็นถนนโล่งๆ  ขับสบาย ๆ แต่เดี๋ยวนี้คนขายพวงมาลัยดักหน้าก่อนเข้าวัดเยอะมาก  คือไม่ใช่เยอะธรรมดา แต่เยอะมากกกกกกกกกกกก    เดี๋ยวนี้เราจะทำบุญ เราต้องเจออะไรแบบนี้กันหมดทุกวัดเลยเหรอคะ