คือแอบชอบผู้ชายอยู่คนนึง ตอนแรกที่ยังไม่ชอบก็พอคุยด้วยได้อยู่นะ แต่พอตอนหลังเริ่มชอบมันก็ไม่กล้าคุย ไม่กล้ามองหน้า ไม่กล้าสบตาเลยอ่ะ ตอนนี้ก็ปีนึงละที่ชอบ ทุกครั้งที่เจอหน้าเค้าก็ทำแบบนี้ตลอดเลย คือไม่ยิ้ม ไม่ทัก เราก็รู้นะว่ามันเสียมารยาทอ่ะแต่มันเขินมากจริงๆ กลัวเค้าจะรู้ว่าเราชอบ เค้าก็ไม่ได้เพอร์เฟคอะไรนะ แต่เรารู้สึกไม่มั่นใจในตัวเอง กลัวว่าถ้าเค้ารู้ว่าเราชอบแล้วเค้าจะไม่โอเคอ่ะ เพราะเราก็หน้าตาไม่ได้ดีอะไร แต่ก็ไม่ได้ถึงกับน่าเกลียดนะ ทีนี้ปัญหามันคือเราอยู่คณะเดียวกันต้องเจอกันบ่อยๆอ่ะ แล้วตามปกติคนเคยเห็นหน้า เคยทำกิจกรรมด้วยกันมันก็ต้องมีการพูดคุยกัน ทักทายกันบ้าง แต่เราทำตรงข้ามหมดเลย เราคิดว่าเค้าคงคิดว่าเราหยิ่งแล้วแหละ เพราะเค้าเองก็ไม่ยิ้มไม่ทักเราแล้ว เรารู้สึกว่าการกระทำแบบนี้มันไม่เป็นผู้ใหญ่เลยอ่ะ มันเป็นการทำให้เราเสียโอกาสที่จะทำให้เราได้รู้จักคนอื่น เราเลยคิดว่าเราจะบอกเค้าไปตรงๆเลยดีไหมว่าที่เราทำตัวแบบนั้นเพราะชอบเค้า ไม่ได้ไม่ชอบหน้าหรืออะไร   แต่เราไม่ได้หวังว่าเค้าจะต้องมาชอบเรานะ แค่มันอึดอัดที่ต้องเป็นแบบนี้ มันงี่เง่ามาก แค่ขอให้คุยทักทายกันได้ตามปกติก็พอ ทุกวันนี้อึดอัดทุกทีที่ต้องเจอหน้าเพราะจะยิ้มให้เค้าก็คงว่าแปลกเพราะร้อยวันพันปีไม่เคยทำ ก็เลยอยากถามเพื่อนว่าควรจะอธิบายให้เค้าฟังไปเลยดีไหม แล้วใครเคยเป็นแบบเราบ้างคะ
#ขอบคุณทุกคนล่วงหน้านะคะ