สำหรับ เด็กๆที่สนใจไป โครงการ work&travel และ คุณผู้ปกครองที่กำลังพิจารณาให้บุตรหลานไปต่างประเทศค่ะ

เมืองที่ไป Charleston, South Carolina ค่ะ
เป็นเมืองท่องเที่ยวเล็กๆค่ะ ในเมืองมีโรงแรมเยอะมากค่ะ เป็นเมืองที่ คู่บ่าวสาวมา ฮันนิมูน และแต่งงานที่นี้บ่อยมากๆ
และเป็นเมืองที่เป็นฐานทัพเก่าของทหารเรือด้วย เลยได้เห็น เรือรบ และทหารเท่ๆเป็นช่วงๆค่ะ
เป็นเมืองเล็กๆที่น่ารัก และยังค่อนข้างเงียบเมืองเทียบกับเมืองใหญ่ๆค่ะ

ก่อนไป
หา เอเจนซี่ค่ะ เราไปกับ PST ค่ะ เป็นบริษัทที่ไม่ใหญ่มาก (และถ้ากลัวที่จะไปแล้วมีปัญหา กลัวโดนลอยแพ ขอยืนยันนะค่ะ เป็นโชคของคุณ เป็นดวงของคุณจริงๆค่ะ เพราะเพื่อนเราเอเจนซี่เดียวกันแท้ๆ ไปคนละทีเจอปัญหาไม่มีงานทำค่ะ ทำงานไม่ได้ ถ้าไม่มี Social security cardค่ะ นายจ้างจะพาไปทำ ใช้เวลา 3-7วันโดยปกติ แต่เพื่อนเรา โดนไป 2 อาทิตย์ค่ะ ส่วนตัวเรามีปัญหากับ Social security card มากเลยค่ะ เพราะกว่าจะได้ไปติดต่อ 4 ครั้งจน ไม่กลัวที่จะโวยวายกับการล่าช้าของการส่งบัตรนี้ไปที่บ้าน ของเราใช้เวลา 2 เดือน กับอีก 2 อาทิตย์ค่ะ แต่มีเพื่อนรอด้วยกันถึง 3 คนที่ไม่ได้นะคะ พอทำเสร้จ เจ้าหน้าที่จะออกจดหมายให้ค่ะ และเมื่อจดหมายนี้ก็สามารถทำงานได้เลยค่ะ อันนี้คอนเฟริมนะคะ ไม่งั้นเราคงไม่ได้ทำงานและคงกลับบ้านเหมือนเพื่อนเราทั้งสองคนแน่นอนค่ะ แต่พี่เอเจนซี่ที่ไทย มาดูแลเพื่อนเรา ถึงที่เลยนะคะ ดูแลดีมากค่ะ เราก็ปรึกษาพี่เค้าตลอด สอบถามความเป็นอยู๋เป็นระยะ ไม่หายแน่นอนค่ะ ) ต่อค่ะ เราไปกับเพื่อน รวมเราด้วย 3 คนค่ะ ผู้หญิงสองคน ผู้ชายหนึ่งค่ะ
ตอนแรกขอแม่นานมากค่ะ แม่ไม่ให้ท่าเดียวเลย แม่เราหวงเรามากค่ะ ถึงขั้นสืบประวัติเอเจนซี่เลยค่ะ ละเอียดรอบคอบล้ำลึกสุดๆค่ะ
เราขอแม่บอกว่า ยังไงก็ไปด้วยกันสามคนกะเพื่อนค่ะ
แต่ปรากฏว่า เพื่อนเราสองคนสัมภาษณ์งานแล้วผ่านค่ะ เราไม่ผ่านคนเดียว
-สัมภาษณ์งาน 3 ครั้ง กว่าจะได้ไปค่ะ
ครั้งที่ 1 จะไป ฟิลาเดลเฟียค่ะ (เมืองอาการหนาว)
ทำงาน Fastfood ค่ะ ชื่อ wendy
สัมภาษณ์ ตัวต่อตัวค่ะ
คำถาม
-แนะนำตัวเอง กับ ครอบครัวค่ะ
-เรียนอะไร
-เคยทำงานอะไนมาก่อนมั้ย
จำลองเหตุการณ์ ขณะขายสินค้าค่ะ (อันนี้ไม่ได้เตรียมตัวเลยค่ะ อาศัยที่เคยเรียนการแสดงล้วนๆ)
ผลออกมา ไม่ผ่านค่ะ เพราะมีตัวเลือกที่ดีกว่าเรา โชคดีไปค่ะ เพราะถ้าได้นะ เราก็ไม่ได้ไปที่นี้ค่ะ เพราะตอนนั้น เมืองนี้โดนพายุหิมะถล่ม ธุระกิจซบเซา ถึงขั้นปิดตัวไปหลายรายเลยค่ะ

ครั้งที่สองค่ะ จะไป Panama city ค่ะ เป็นเมืองท่องเที่ยวชื่อดัง ในรัฐฟอริด้าค่ะ(เพื่อนเรา 2 คนได้ที่นี้ค่ะ)
ทำงาน Fastfood ชื่อ five guy อะไรสักอย่างเนี้ยล่ะค่ะ สัมภาษณ์ทางสไกด์ค่ะ
เพื่อนเรา 2 คนสัมภาษณ์ก่อนค่ะ คำถามเหมือนกันค่ะ
มารวมตัวที่บ้านเรา แต่เช้ามืดเลยค่ะ เพราะพี่ที่เอเจนซี่ นัด  6 โมง เช็คอุปกรณ์ 7 โมง สัมภาษณ์ค่ะ
คำถาม
-ชื่ออะไร
-มีพี่น้องมั้ย
-เวลาว่างชอบทำอะไร(ดูหนังค่ะ)
-แนวไหน(แอคชั่น ไซไฟ)
-ได้อะไรจากหนังบ้าง (คุณพระ! สนุกค่ะ แล้วก็ฝึกภาษา เรียนรู้วัฒนธรรมค่ะ)
-วัฒนธรรมอะไร(อึ้งไปดิ เมื่อกี้โม้ คิดไม่ทันเลยค่ะ ทำเป็นสัณญานไม่ดีทันที่ ห่ะ ๆๆๆ แล้วก็ตอบไปว่า การทักทายค่ะ อาหารหารกิน บลาๆๆ)
-บ้านกับมหาลัย ไกลกันมั้ย(เดินทางประมาณ 30 นาทีค่ะ)
-ไป work&travel เนี้ย กับใคร(เพื่อนค่ะ อีก2 คน)
-ไปทำงานอะไรรู้มั้ย( fast food ค่ะ )
-ได้เท่าไหร้ (ชั่วโมงละ 8 ดอลลาร์ ค่ะ) ขั้นต่ำ  7.5 ต่อชั่วโมงนะคะ
-ถ้ามีปัญหาทำไง( ตอบอะไรเริ่มจำไม่ได้ค่ะ เสียงสั่น และตื่นเต้นจนอยากร้องไห้ค่ะ รู้เลยว่าคงไม่ได้ไปกับเพื่อนแน่ๆ)
-จบการสัมภาษณ์ค่ะ แห้วกินแน่เลย แล้วก็จริงค่ะ

พี่ที่เอเจนซี่โทรมาบอกว่า เราคงต้องรองานใหม่ เพราะ เพื่อนได้งานนี้แล้ว ยกเลิกไม่ได้ด้วย เพราะ เขามีกฏไว้ตอนเซ็นสัญญาสัมภาษณ์งานค่ะ
ถ้าแม่รู้คงไม่ได้ไปค่ะ ปิดเงียบเลยค่ะ เพราะอยากไปมากๆ เดินทางคนเดียวก็ยอม ตอนไป ซัมเมอร์ ปี 3 ขึ้น ปี 4 ค่ะ ถ้า ไม่ได้ไปคงไม่มีโอกาสนะตอนนั้นคิดแบบนี้จริงๆนะคะ

ครั้งที่ 3 ค่ะ ไป Charleston แล้วค่ะ
ทำงาน housekeeper ที่ โรงแรม ค่ะ ดีจังมีความกลางวันกินแน่นอน...
คำถาม เหมือน 2 อันข้างบนรวมกัน ผ่านฉลุยเลยค่ะ สัมภาษณ์ทาง สไกป์ค่ะ และได้ไปแล้วววว!!!

แม่รู้แล้วค่ะว่าต้องเดินทางคนเดียวไปคนเดียวอยู่คนเดียว แต่พี่ที่เอเจนซี่ก็บอกนะคะว่ามีเพื่อนไปด้วย 2 คน เป็นรุ่นน้องเราค่ะ เรียน เกษตร ปี 1 ขึ้นปี 2
เราคิดในใจ จะเข้ากันได้มั้ยเนี้ย เรียนม.ดัง ด้วย น่าจะเก่ง อย่างน้อยก็มีคนช่วยเราล่ะ เพราะเราเรียนสายอังกฤษมาค่ะ แต่ แย่มากๆเลย เลยคิดว่า วิธีนี้น่าจะฝึกตัวเองได้ดีกว่านั่งเรียนที่ติวเตอร์ เพราะเรียนหลายคอสแล้วมันไม่โอเคขึ้นมาเลย

ได้งานไม่ได้ว่าจะไปได้เลยนะคะ สัมภาษณ์วัซ่า ณ สถานทูตอเมริกา แถวสีลมค่ะ
เพื่อน2 คนไปสัมภาษณ์มาก่อนค่ะ บอกว่าโอเค คนนึงโดนผู้ชายอ้วนๆหน่อยแต่งตัวจัด ชาวจีน ถามเยอะแยะมากค่ะ
คำถาม เตรียมตัวเต็มที่
-ไปเมืองอะไร
-ทำงานอะไร
-เรียนอะไร
-ได้เกรดอะไร (บ้างคนเกรด ต่ำค่ะ คนข้างหน้าเรา 2 กว่า มหาลัยชื่อดังของประเทศค่ะ ไม่ได้ไป เจ้าหน้าที่บอกค่ะ ว่า ไปเรียน เอาเกรดให้ดีกว่านี้ก่อนค่อยไป ดีกว่า  แรงสำหรับเขา และคนได้ยินนะคะ)

ของเรา จบเท่านี้ค่ะ

ของเพื่อนเราก็เอา ที่สัมภาษณ์งาน มารวมกัน

พี่เอเจนซี่บอกค่ะ ว่าถ้าสัมภาษณ์แล้วเข้าจะบอกเลยว่า ผ่าน หรือ ไม่ผ่าน
และถ้าไม่ผ่านที่ทำมาทั้งหมด ก็ ศูนย์ค่ะ ทางเอเจนซี่จะ คืนเงินบางส่วนให้ แต่เอาจริงๆนะค่ะ ใครอยากจะได้เงินคืน อยากไปกันทั้งนั้นแล่ะค่ะ
และแล้วก็ผ่านค่ะ ได้ไป เย้!!! เตรียมตัวแพ็คกระเป๋าค่ะ

ไปกับ โคเรียน แอร์ค่ะ ไปต่อ เครื่องที่เกาหลี ต่อไป ชิคาโก้ค่ะ แล้วนั่ง United air (domestic air) ไปลงที่ Charleston
เดินทางครั้งแรกที่ไปต่างประเทศ และเดินทางคนเดียวค่ะ กลัวสุดๆ ภาษาอังกฤษก็ไม่ดี แต่ก็รอดมาได้ด้วยดีค่ะ
ผ่าน ตม ค่ะ ถามนู้นนี้นั้น ไปเลย เหมือนสัมภาษณ์งาน กับ วีซ่ารวมกันค่ะ ที่เพิ่มเติม คือ กลับเมื่อไหร่ เอาพ๊อคเก็ตมันนี่มาเท่าไหร่ อยู๋กับใคร แค่นั้นค่ะ แล้วก็ผ่าน เคยได้ยินมาค่ะว่า ถ้า ตม ไม่ให้เข้าประเทศ ต่อให้ถึงประเทศแล้วก็จะส่งตัวกลับค่ะ กลัวมากๆๆๆๆๆๆ แต่ผ่านไปได้จ้าา
อีกอย่างเรื่อง กระเป๋าค่ะ เห็นบอกว่า ถ้าของกินเยอะอาจต้องทิ้ง น้ำหนักเกินก็ต้องทิ้งค่ะ

กระเป๋า 2 ใบใหญ่ค่ะ น้ำหนัก ต้องไม่เกิน  23 กก รวมกันน  2 ใบต้องไม่เกิน 47 ค่ะ
ผ่านค่าา บอกเลยที่บ้านไม่เคยมีใครไปต่างประเทศ ทำการวัดกระเป๋า โดย ตาชั่งวัดน้ำหนักคนค่ะ โดยชั่งน้ำหนักเราก่อน แล้วถือกระเป๋าค่ะ ค่อยมาหักลบออกที่หลัง ขำตัวเองเหมือนกันนะคะ เพราะ ตอนแพคกระเป๋ากลับเพื่อนบอกว่ามีที่วัดกระเป๋า ไม่ต้องลำบากแบบเราค่ะ ลองหาซื้อของ แซมโซไนซ์ หรือ อะไรสักอย่างเนี้ยล่ะค่ะ มีทั้งกระเป๋า แล้วก็ของที่ต้องใช้ในการเดินทางไปต่างประเทศเลยล่ะค่ะ
อ่อ ตอนโหลดกระเป๋า ถ้าไม่แน่ใจในน้ำหนัก ลองใช้บริการแพคกระเป๋าที่สนามบินจัดไว้ให้น่ะค่ะ ตกใบล่ะ 150 บาทค่ะ แต่มันดีจริงๆนะ กระเป๋าไม่เปนรอยเลยค่ะ ของก็ไม่โดนลื้อด้วยค่ะ

เสื้อผ้า แค่ กางเกงดำ เสื้อเชิ้ต ดำ และขาว สำหรับใส่ทำงานค่ะ
เสื้อใน กางเกงใน พอดี อาทิตย์
รองเท้าทำงาน Keto ค่ะ สีดำหมด ถูกและดี ใส่สบายมากๆๆ และถุงเท้าสีดำ หรือ ถุงหน่องสีดำค่ะ
ของกินค่ะ
-มาม่า ทุกรสชาติค่ะ
-โรซ่า อาหารสำเร็จรูปค่ะ ห่อล่ะ 19 บาท อร่อยมากค่ะ แซ่บสุดๆ
-น้ำพริกทุกชนิดค่ะ เป็นสิ่งจำเป็นสุดๆ อยู่นู้น อาหารไทยก็ไม่แซ่บเท่าบ้านเราค่ะ แถม แพงโค-ตะ-ระ เลย
เน้นของกินค่ะ อย่างอื่น สามารถหาซื้อได้ที่นุ้น แชมพูเอย ครีมนวดเอย มีเหมือนที่บ้านเราเลยค่ะ

ทำงาน housekeeper หนักมากกกกกค่ะ สังเกตุจาก ก.กอไก่
ทำไปสักอาทิตย์จะเริ่มชินค่ะ และทำไวขึ้นจนน่ากลัว
ตอนแรก ทำช้ามากค่ะ เจ้านายบอกเลยว่า ห้องคิง(เตียงเดียว) ใช้เวลา 30 นาทีค่ะ
ห้องควีน (เตียงคู่) ใช้เวลา 45 นาทีค่ะ

วันหยุด แน่นอนค่ะ ไม่ใช่ ศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ แน่นอน ส่วนใหญ่หยุด 2 วันต่ออาทิตย์ค่ะ อังคาร พุธ ส่วนใหญ่ค่ะ

ช่วงแรก เจ้านายเหมือนทดสอบค่ะ ให้ทำ อาทิตย์ละ 6 วันเลยค่ะ เราก็ต้องยอมค่ะ เด็กใหม่
เข้างาน 9 โมง-5 โมง เยนค่ะ ถ้าห้องที่ได้มาเสร็จก็กลับบ้านได้ค่ะ
เสาร์ อาทิตย์ จันทร์ ในกระดาษหน้าที่ที่ได้มาจะมีห้อง 10-15 ห้องค่ะ เยอะสุดที่เคยเจอมานะ
หลังจากสองอาทิตย์ผ่านไป เราหางานที่สองทำด่วยค่ะ เข้างาน 4 โมงเย็น หมายความว่า ต้องทำห้องให้เสร็จก่อน 3 โมงครึ่งค่ะ
เข้างานต้องค๊อกมือค่ะ ไฮโซสุดๆ เข้า และ ออก ค่ะ ข้อแนะนำเลยค่ะ ถ้าเลย ครึ่งชม จะปัดเป็น หนึ่งชมค่าาาา ที่ทำงานที่เราทำนะ
ต่อค่ะ ที่ต้องทำให้เสร็จก่อน 3 โมงครึ่ง เพราะ รถเมล์มา 3.32 น ค่ะ ถ้าช้าแค่นาทีเดียว รออีกชั่วโมง เคยแล้ว เจ็บใจสุดๆค่ะ เดินออกมาจากหน้าโรงแรม(ที่ทำงาน) แล้วเห็นรถเมล์ผ่านไปต่อหน้าต่อตา ทำไงได้ล่ะค่ะ ค๊อกมือออกมาแล้ว ก็เลยต้องรอไป... แต่โชคดีอยู่นะคะ มี ไวไฟให้เล่นทุกทีจริงๆ
ผลออกมาคือไปทำงานอีกที่สายค่ะ โดนหักเงินไปตามระเบียบ

งานที่ 2 เป็นร้านอาหารไทยค่ะ พี่คนไทยที่ไปเรียนต่อโทที่นู้นแนะนำให้ค่ะ ป้าๆ น้าๆ และเพื่อนร่วมงานน่ารักมากค่ะใจดี พอรู้ว่าเรามาอยู่กับเพื่อนที่เพิ่งร็จักกันก็เอาอาหารมาฝากหลังเลิกงานตลอดเลยค่ะ งานที่สอง เข้า 4 โมง-5ทุ่มค่ะ เจ้าของร้านมาส่งที่บ้านพักด้วยค่ะ ใจดีสุดทำให้ไม่ต้องเสียค่ารถค่ะ
เสียตอนเดียวคือ ตอนนั่งรถเมล์ค่ะ เที่ยวละ 1.75 ดอลลาร์ค่ะ ส่วนตอนเช้ามีรถมารับที่บ้านค่ะ แต่นายจ้างจะหักออกจากเงินที่ได้ รวมกับค่าบ้านค่ะ
บ้านพักอยู่กัน 8 คนค่ะ ผิดกฏหมายนะค่ะ เพราะ หลังหนึ่งต่อให้เป็นบ้านหลังก็อยู๋ได้ไปเกิน 4 คนค่ะ บ้านที่พัก เป็นบ้านหลังค่ะ 2 ห้องนอน 1.5 ห้องน้ำ มีห้องครัว และ โถงไว้เล่นเกม และสังสรรค์

เด็กไทยอยู่รวมกันค่ะ 15 คน 2 หลังค่ะ ใกล้ๆกัน ปาร์ตี้กันตลอดๆๆๆๆค่าา
  
ที่ทำงานที่2 ชื่อ tests of Thai ค่ะ เจ้าของเป็นคนไทย พ่อครัวเป็นคนแม๊กซี่กันค่ะ แต่ชำนาญอาหารไทยมากค่ะ ทำมา 10 ปีแล้ว
ป้าๆน้าๆ พี่ๆ ในครัวเป็นคนไทยค่ะ ใจดีมากๆๆ เป็นชาวเชียงใหม่พูดเหนือกันตลอด เฮฮาปาร์ตี้ตลอดค่าาา
ที่ตั้งร้านอยู่ใน ดาว์นทาว์นของเมือง Charleston ค่ะ อยู่ข้างร้าน อเมริกันแอ๊ปเพียวเลยยย ไปอุดหนุนกันได้นะคะ ถ้าใครอยู่เมืองนั่นหรือ ผ่านไปที่นั้น
งานที่ร้านนี้ แรกๆค่อยเก็บจานค่ะ เคลียจานที่โต๊ะที่ลูกค้ากินเสร็จค่ะ ช่วยพนักงานเสริฟ ที่เพิ่งจ้างมาใหม่ค่า พอเริ่มเข้าที่ เจ้าของร้านให้ไปช่วยในครัวค่ะ หั่นผัก ทำนู้นนี้นั้น ในครัวค่ะ ได้ชม. 7.5 ดอลลาร์ค่ะ น้อยกว่าโรงแรมนิดหน่อยแต่ สบายค่ะ เหมือนช่วยแม่ทำครัว บรรยากาศก็ดีค่ะ มีเพลงฟัง นั่งได้ตลอดค่ะ อยากกินอะไร บอกป้าๆน้าๆ ทำให้กินตลอดค่ะ ถ้าเทียบกับโรงแรม เบามากๆเลยล่ะค่ะ

พอเลิกงานบ้างวันก็ไป แฮงค์เอาท์ กับเพือนๆค่ะ ผับบาร์ จะอยู่แถวนั่นหมดเลย ก่อน 4 ทุ่มเหล้า เหล้าถูกค่า แก้วละ 1 ดอลลาร์ ปกติ 4-10 ดอลลาร์ค่ะ แล้วแต่ชนิด

ทำงานครบตามวีซ่าค่ะ ก่อนหมดวีซ่าประมาณ 1 อาทิตย์ค่ะ เพราะวางแผนจะไปเที่ยว Disney กับ Universal ที่ Orlando, Florida ค่ะ (เดียวมารีวิวที่นี้ให้ค่ะ ภาพเยอะ เล่นครบสนุกมาก)

ถ้าใครคิดจะไป สอบถามเพิ่มได้นะคะ แล้วก็ถ้าพิมพ์ผิดก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ
ประสบการณ์ที่ได้ เยอะมากๆค่ะ อย่างที่เห็นได้ชัด คือ ภาษาอังกฤษค่ะ กล้าที่จะพูดมากขึ้น และความตรงต่อเวลาค่ะ แค่หนึ่งนาทีก็ช้าไป รู้ซึ้งเข้าใจเลยค่ะ
อีกอย่าง จะอยู่ได้อย่างมีความสุข จะต้องปรับตัวให้เก่งให้เป็น และถ่อมตัวค่ะ ยิ้ม ร่าเริง เอกลักษณ์ไทยใครเห็นก็เอ็นดูจริงๆค่ะ

ขอบคุณแม่ค่ะที่อนุญาติให้ไป และคิดถึงเพื่อนๆที่อยู่ด้วยกัน เพื่อนร่วมงาน เจ้านาย นายจ้างที่ดูแลที่นู้น และป้าๆน้าๆร้านอาหารไทยมากๆค่ะ
ตอนนี้ก็ยังติดต่อกับเพื่อนคนไทยที่ไปด้วยกันอยู่ค่ะ ได้เพื่อนแท้กลับมาเลย เพราะอยู่นู้น เจอปัญหา อุปสรรค ก็อยู๋ด้วยกันให้กำลังใจกัน จนผ่านวันที่ดี และเลวร้ายมาด้วยกันค่ะ รักและคิดถึงเสมอนะคะ