ภาพที่คุณจะได้รับชมต่อไปนี้เป็นภาพเกี่ยวกับอวกาศที่อาจทำให้คุณเปลี่ยนความคิดใหม่เกี่ยวกับความยิ่งใหญ่ของเผ่าพันธุ์บนดาวโลกเลยครับ
เพื่อความสนุก ผมขออนุญาตแปลและเพิ่มเติมเนื้อหาเล็กน้อยพอเป็นอรรถรสในการรับชมครับ

ขอบคุณเพจพันทิปนานุกรมที่นำมารีโพสต์มากครับ
นึกขึ้นได้ ขอแปะเพลงให้เปิดฟังระหว่างอ่านนะครับ เพิ่มอรรถรสอีก 25%

ไปรับชมกันเลย~~

รูปแรกคือโลกครับ ผลส้มกลางอวกาศที่เราคุ้นเคยเป็นอย่างดี


นี่คือเหล่าพี่น้องของเราในระบบสุริยะ


นี่คือรูปที่แสดงสเกลจริงระหว่างโลกกับดวงจันทร์ ดูไม่ไกลมากเนอะ


แต่ดูใหม่ครับ ในความเป็นจริงมันไกลพอที่จะเรียงดาวพี่น้องในระบบสุริยะลงไปได้ทั้งหมดเลย

เอาล่ะ คราวนี้เรามาดูเรื่องดาวบ้าง ดาวพฤหัสใหญ่แค่ไหน เจ้าสีเขียวๆนั่นคือทวีปอเมริกาเหนือครับ


และนี่คือขนาดของโลกเปรียบเทียบกับดาวเสาร์ อ่ะ ต่อให้มีโลก 6 ดวงเลย


มาดูกันสนุกๆดีกว่า ถ้าโลกมีวงแหวนเหมือนดาวเสาร์มันจะหน้าตาแบบนี้


และนี่คือเจ้าดาวหาง 67P หรือ Churyumov–Gerasimenko ที่เป็นข่าวไปเมื่อไม่กี่วันก่อนเมื่อเทียบเคียงกับเมืองลอสแองเจอลิส (สวยดีนะ)


แต่ที่เราพูดๆมายังไงก็ไม่เท่าพี่ใหญ่เราหรอก ดวงอาทิตย์ ฮ่าๆ


นี่คือโลกเมื่อเรามองจากดวงจันทร์


มนุษย์ดาวอังคารจะเห็นคุณอยู่ตรงนี้ ~


ถ้าเราอยู่ดาวเสาร์จะเห็นโลกแบบนี้


ออกไปอีกนิด ดาวเนปจูน 4 พันล้านไมล์ออกไปจากโลกเราเมื่อมองกลับมาจะเป็นแบบนี้


กลับมาเทียบโลกเรากับพี่ใหญ่กันใหม่ ลำก๊าซ Spicules บนผิวดวงอาทิตย์นี่ใหญ่กว่าโลกเราอีก


และดวงอาทิตย์ดวงเดียวกันเมื่อโผล่ขึ้นจากขอบฟ้าบนดาวอังคาร


แต่ที่เราพูดมานี่เราแทบไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับจักรวาลเลย
เพราะ Carl Sagan เคยกล่าวไว้ว่ามีดวงดาวในอวกาศมากกว่าจำนวนเม็ดทรายบนหาดทุกหาดบนโลก


นั่นก็อาจหมายความว่ามีดาวที่มันใหญ่ยักษ์ยิ่งกว่าดวงอาทิตย์ของเรานักกำลังล่องลอยอยู่ในอวกาศ
และนี่คือ VY Canis Majoris ซึ่ง"เคย"เป็นดวงดาวขนาดยักษ์ใหญ่ที่สุดที่เคยมีการค้นพบเมื่อเทียบกับดวงตะวันของเรา


มองไม่ออกใช่ไหมว่ามันใหญ่ขนาดไหน งั้นมาดูสเกลแบบอนิเมชั่นกัน



หากคลิปข้างบนไม่ชัด/ไม่สวยผมแถมอันนี้ให้อีกคลิปครับ

ถ้าเปรียบดวงอาทิตย์เป็นเซลเม็ดเลือดขาวแล้วกาแล็กซี่เราก็จะมีขนาดพอๆกับสหรัฐอเมริกา


ขอเช็คอินดาวโลกแปปครับ


ถ้าเปรียบกาแลกซี่ M74 หรือเรียกอีกชื่อว่า NGC 628 เป็นทางช้างเผือกของเรา
ทุกค่ำคืนบนผืนฟ้าที่เรามองเห็นด้วยตาเปล่าแล้วจินตนาการว่ามันช่างสวยงามยิ่งนักนี่คือพื้นที่แค่ส่วนนึงในวงกลมนี้จริงๆครับ


เราคิดว่ากาแลกซี่ทางช้างเผือกของเรากว้างใหญ่ยิ่งนัก
อันที่จริงแล้วมันช่างเล็กกระจ้อยครับเมื่อเปรียบเทียบกับกาแลกซี่ที่ใหญ่ที่สุดที่มีการค้นพบ
นั่นคือเจ้ากาแลกซี่ IC 1011 ที่อยู่ไกลออกไป 350 ล้านปีแสงจากโลก


เรามองออกมาอีกนิด นี่คือภาพถ่ายเหล่าดาราจักรน้อยใหญ่จากกล้อง Hubble  ที่มีดาราจักรอยู่นับพันและแต่ละดาราจักรมีดาวอยู่อีกนับล้านๆดวง !


ลองมาคิดกันสักนิดครับ แสงย่อมใช้เวลาในการเดินทางและนี่คือภาพถ่ายของกาแลกซี่ UDF 423 ซึ่งอยู่ไกลออกไปหนึ่งหมื่นล้านปีแสง
เมื่อคุณมองภาพนี้ ... ใช่ครับ คุณกำลังมองอดีตเมื่อหนึ่งหมื่นล้านปีก่อนครับ
บางกาแลกซี่ที่เราสำรวจได้นั้นเพิ่งก่อตัวได้ไม่กี่ร้อยล้านปีหลังเหตุการณ์บิ๊กแบงก์ อวกาศช่างน่าพิศวงยิ่งนัก


ยังไม่ลืมรูปข้างบนเมื่อสักครู่นะครับ ... นี่คือท้องฟ้าที่เราคุ้นเคยกัน
และเจ้ารูปจากกล้อง Hubble เมื่อสักครู่ได้ถูกถ่ายมาจากพื้นที่เล็กๆบนท้องฟ้าสีดำที่เราเข้าใจว่ามันคือความว่างเปล่ามาตลอด !!


หลุมดำนั้นมีแกนกลางที่เล็กจนไม่น่าเชื่อใช่ไหมครับ บางครั้งมันเล็กยิ่งกว่าเม็ดถั่วอีกแต่กลับทรงพลังอย่างน่ากลัว
นี่คือรัศมีดึงดูดของหลุมดำ NGC1227 เมื่อเทียบกับขนาดของวงโคจรโลกและดาวเนปจูนรอบดวงอาทิตย์! (ขุ่นพระ!)
ในรัศมีของหลุมดำดังกล่าวจะไม่มีสิ่งใดเล็ดรอดออกไปได้แม้แต่แสงสว่างครับ
ดูรูปนี้แล้วน่ากลัวดีไหมครับ มันใหญ่เอามากๆ


เอาล่ะรูปต่อจากนี้ไปจะค่อยๆซูมออกจากรูปสู่รูปนะครับ
สุดท้ายนี้ไม่ว่าคุณจะเบื่อกระแสดาราหรือดราม่าการเมืองในประเทศของเรา
อย่างน้อยก็ขอให้คุณรู้ไว้ว่านี่คือบ้านของเรา


และเมื่อคุณซูมออกมามองระบบสุริยะทั้งระบบ


และนี่คือเหล่าพี่น้องระบบสุริยะใกล้เคียง


ดาราจักรบ้านเกิดของเรา ... ทางช้างเผือก


และดาราจักรพี่ๆน้องๆ


กลุ่มกระจุกดาราจักรหญิงสาวของเราครับ


กลุ่มกระจุกดาราจักรท้องถิ่น ...


และนี่เป็นเพียงอวกาศทั้งหมดเท่าที่วิทยาการของมนุษย์สามารถสังเกตการณ์ได้ครับ (ที่ยังไม่รู้อีกล่ะ!!)