สวัสดีค่ะ ขออนุญาตมาแชร์ประสบการณ์หนึ่งปีในประเทศจีนของชีวิตนักเรียนแลกเปลี่ยนคนนึง ที่มีทั้งทุกข์ ทั้งสุข ทั้งเศร้า ทั้งรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ และน้ำตา (เอ้าดราม่า) และการเดินทางผจญภัยในเมืองจีน ขอเกริ่นก่อนว่าตัวหนู(ขอแทนตัวเองแบบแบ๊วๆ) เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนของโครงการทุนโครงการนึงที่มีโครงการแลกเปลี่ยนประเทศจีน(หอพัก)นะคะ โดยโครงการนี้เนี่ย ที่บอกว่าหอพักคือ วันธรรมดาจะอยู่หอพักส่วนวันเสาร์-อาทิตย์จะอยู่กับโฮสต์แฟมิลี่ค่ะ โรงเรียนที่หนูไปคือ Haicheng Tongze Middle School โดยเมืองที่หนูไปเนี่ยคือ เมืองไห่เฉิง ซึ่งอยู่ในมณฑลเหลียวหนิงอยู่ทางภาคตะวันออกของจีนค่ะ






การเตรียมตัวสำหรับการไปต่างประเทศ 1 ปี หนูเชื่อว่าหลายๆคนต้องมีประสบการณ์ที่ว่า.. ตรูจะแบกอะไรบ้างดี อันนี้ก็ดูจำเป็น อันนั้นก็ดูต้องใช้ เสื้อตัวนั้นก็ดี ตัวนี้ก็สวย รองเท้าคู่นี้คู่โปรดขาดไม่ได้ อันนั้นก็ของกินที่ชอบที่นั่นต้องหาไม่ได้แน่เลย ของฝากอีกจะยัดยังไงดี แล้วก็ยัดๆๆๆเข้าไปสุดท้ายก็ต้องมารื้อใหม่... ง่ายๆเลยค่ะ เอาไปแค่เสื้อผ้า2-3ชุด กับอุปกรณ์ส่วนเครื่องใช้ส่วนตัวและยาที่จำเป็นพอค่ะ (แนะนำว่าให้เอาไปทุกแขนงตั้งแต่สากกระเบือยันเรือรบเพราะเราไม่รู้ว่าประเทศที่จะไปจะเจออะไรบ้าง) ไปถึงที่นู่นค่อยซื้อใหม่ และของฝากโฮสต์( first impression สำคัญเสมอ) และที่ขาดไม่ได้.. โลโบ้และมาม่า.. แต่ไม่ต้องเยอะเอาไปแค่ทำให้หายอยาก แนะนำให้เน้นพวกน้ำพริกค่ะ โอ้ยแม่เอ้ยบอกเลยว่าขาดไม่ได้ ชีวิตมีสีสันสุดไรสุด (เพราะหลังจากนั้นจะมีแพ็คเกจจากบุพการีที่เคารพส่งมาเป็นระยะๆพร้อมของแห้งต่างๆที่เราออร์เดอร์ไป *กราบสามทีปฏิบัติ*)เพราะอย่าลืมว่า คุณไปถึงแล้ว คุณต้องแบกทุกอย่างเองทำทุกอย่างเองหมดนะคะ ขึ้นรถไฟลงรถบัสต่อรถเมล์ลุยแท็กซี่ เราไม่รู้ว่าเราต้องไปเจออะไรขนาดไหน ดังนั้นเบาไว้ก่อน และเอาที่จำเป็นพอค่ะ อันนี้คือไม่ใช่แค่จีนนะ ประเทศอื่นด้วย เป็นเหมือนกันหมดค่ะ อ้อ! สายการบินเนี่ยจะกำหนดว่าให้กระเป๋ากี่โลก็จริง แต่! ทางโครงการจะกำหนดมาอีกแบบนึง ซึ่งเค้าคิดว่าเด็กจะสามารถแบกเองไหว ดังนั้นอย่าเกินเป็นดีที่สุดค่าาา

ถึงเวลาบิน

เช้าวันที่ 23 สิงหาคม 2556 8 นาฬิกาเวลากำลังสวย ถือเป็นฤกษ์งามยามดีที่จะออกเดินทางแต่เช้าตรู่ไปยังดินแดนมังกรที่ไปถึงไม่เห็นมังกรสักตัว... สำหรับการเดินทางเนี่ยก็ใช้บริการนกเหล็กจากการบินไทยรักคุณเท่าฟ้า(แต่หนูรักฟ้ามากกว่าการบินไทย)  มีอาจารย์จากทางโครงการเดินทางไปส่งเราด้วย เค้าจะส่งเราถึงเจ้าหน้าที่โครงการของจีนแล้วค่อยบินกลับ (ขอบคุณมากนะคะที่มาส่งพวกหนูถึงที่เลย รัก <3 ) โดยใช้เวลาเดินทางประมาณ 4-5 ชม.นะคะโดยไม่แวะเปลี่ยนเครื่องที่ไหนเลย (รุ่นก่อนมีแวะเปลี่ยนเครื่องแต่รุ่นหลังๆนี่บินตรงทั้งหมด) ระหว่างบนเครื่องนี้ก็นั่งๆนอนๆดูหนังเม้ามอยกับเพื่อนตามประสาคนหน้าตาดีที่อัธยาศัยดีอีกด้วย (แหม่เขินจัง) และในที่สุด!!!! เราก็มาถึงแล้ว สนามบินปักกิ่ง เห่นโหล่หนี่ห่าวหว่ออ้ายหนี่ ลงเครื่องปุ้บวิ่งกันวุ่นปั้บ ส่วนใครที่ปวดชิ้งฉ่อง ห้องน้ำสนามบินนี่ดีค่ะ ไม่ต้องกังวลไม่มีคิตตี้แน่นอน แถมมีวายฟายให้เล่นเพลินด้วยเอ้าะ เก๋ๆ .. แต่ทำเวลานะคะเกาะกลุ่มดีดี แต่เสื้อโครงการปีหนูเนี่ยสีจะเด่น เห็นส้มๆเหลืองๆเหมือนมินเนี่ยนตรงไหน อ๋อเพื่อนตรูอยู่นั่นนี่เอง..



สักพักเนี่ยเมื่อเจ้าหน้าที่มารับ เขาจะเอาบัสมารับเราเพื่อไปยังโรงแรม เราก็ต้องรีบทำเวลาเพื่อที่จะเดินทางไปยังโรงแรมที่ทางโครงการจัดไว้ให้ โดยจะถือเป็น orientation camp ซึ่งเมื่อไปถึงเนี่ย เราจะได้เพื่อนทั้งไทยและเทศ โดยเฉพาะอิตาลี ซึ่งส่งเด็กมาเยอะเป็นอันดับสองของไทย โดยเด็กรุ่นหนูเนี่ยบอกเลยว่าฟิน แซ่บๆทั้งนั้น... -..- บรรยากาศรอบๆตอนนี้ยังไม่เข้าเมืองก็ไม่มีอะไรค่ะ เมืองสะอาดดี (จริงๆไม่ได้โม้) มีลุงขี่มอไซค์แบกถังแก๊สแบบ18ถังถือเป็นวิทยายุทธ์ที่ล้ำมากแต่เห็นแล้วเสียวสุดกลัวบึ้มสุดจริงๆค่ะ .. (แต่ระยะจากสนบ.เข้าเมืองเนี่ย ไกลมว้ากกกกกก ขอบอก ) โดยโรงแรมนี่จะมีวายฟายให้ฮะ แต่ต้องมาเล่นที่ล็อบบี้หรือถ้าเด็กคนไหนมีความสามารถมีคอมและปล่อยวายฟายจากแลปท็อปเป็นก็ต่อสายแลนในห้องเลยลูก ถือว่าเป็นการแบ่งปันเพื่อเพื่อนๆ.. แต่แนะนำว่า ช่วงเวลาที่ไปถึงนี่คือมีค่า รีบทำความรู้จักเพื่อนชาวต่างชาติให้มากที่สุด เพราะหลังจากจบโครงการนี้ พูดได้เลยว่าคุณจะมีคอนเนคชั่นทั่วโลกจริงๆค่ะ ..