เคยไหม ไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์ เรื่องราวเหล่านั้นไม่เคยอยู่ในความทรงจำเราเลย
มันถูกปล่อยผ่านไปเพียงเพราะว่ามันเป็นแค่อดีต ที่เรากลับไปแก้ไขไม่ได้
และนั่นก็เป็นเราคนหนึ่ง เราที่ไม่เคยจดจำอดีตของตัวเองได้เลย มันลางเลือนจนแทบจะจำไม่ได้ว่าอะไรเป็นอะไร
เราเคยถามตัวเองว่า ทำไมเราถึงจดจำอดีตไม่ได้
ทุกครั้งก็จะได้คำตอบกลับมาว่า "มันก็แค่อดีต"
แต่บางครั้งที่เราสุขที่สุด เราก็อยากจะจดจำช่วงเวลานั้นเอาไว้ เมื่อย้อนกลับไปเราจะได้ยิ้มกับมัน
แต่เปล่าเลย เราไม่มีความทรงจำอะไรทั้งนั้น สุขแค่ไหนเราก็ลืม ทุกข์ขนานหนักแค่ไหนเราก็ลืม

คงเพราะในวัยเด็กที่พ่อแม่แยกทางกันละมั้ง มันทำให้ตั้งแต่นั้นมา หัวสมองเราคอยจะประมวลเพียงว่า ลืมให้หมดทุกอย่าง
อดีตที่ผ่านมาต้องลืมให้หมด อย่าจดอย่าจำ ไม่ว่าจะสุขขนาดไหน หรือทุกข์อย่างแสนสาหัสเพียงใด
ทุกอย่างจะถูกลืมทิ้งไว้เบื้องหลัง เบื้องหลังที่ว่างเปล่า ไม่มีค่าอะไรเลย ไม่มีความทรงจำใดๆ
ทุกอย่างแค่อดีตที่ผ่านมาแล้ว ลืมเท่านั้นเราต้องลืมให้หมด

และทุกวันนี้ เราก็ไม่เคยจดจำได้เลยว่าอดีตที่ผ่านมาเรามีชีวิตแบบไหน จะทุกข์ จะสุข สุดท้าย อดีตก็เหมือนว่างเปล่า ไป
ทุกคนเคยมีอดีตใช่ไหม ใช่ แต่ทำไมเราไม่มี
ทุกวันนี้เราเลือกที่จะจดจำอะไรกันแน่

มีอดีตให้จดจำแต่สิ่งสวยงาม กับ ไม่มีอดีตอะไรให้จดจำมันเลย แบบไหนดีกว่ากันนะ