เรื่องมีอยู่ว่าผมกับเพื่อนที่สนิทกัน คือเขามายืมเงินผมแล้วพอถึงเวลาที่เพื่อนคนนั้นบอกจะคืนเงิน  ผมก็ไปทวง แต่เขากลับบอกไม่มี ด้วยความที่ว่าผมกับเขาสนิทกัน คือยืมเงินไปเป็นเดือนแล้วนะครับแต่ผมก็ยังให้โอกาสเอาเพราะผมก็รู้ว่าเขาก็ไม่ค่อยจะมีเท่าไหร่ แต่ตรงนี้มันไม่ใช่ประเด็นเท่าไหร่หรอกครับส่วนตัวผมเป็นคนแฟร์ๆ อยู่แล้วครับ  คือเวลาเพื่อนไม่มีเงินผมก็จะให้ยืมนะแต่จะยืมได้ต้องเดือดร้อนจริงๆ  คือช่วงที่ผมไปทวงเงินเค้าตอนนั้นผมก็ช๊อตๆเหมือนกัน ก็น่าจะเข้าใจดีเวลาคนไม่มีเงินมันก็ต้องทวงหนี้เป็นธรรมดา ตอนนั้นผมกับเค้าคุยกันแล้วเริ่มไม่ค่อยเข้าใจกันละ ในมุมของเขาคือเขาไม่มีเพราะช่วงนั้นเขาใช้เงินค่อนข้างเยอะเพราะเขาต้องย้ายหอช่วงกลางๆเดือนอันนี้ผมเข้าใจครับ แต่ที่ผมติดใจอยู่อย่างนึงคือช่วงที่เขายืมเงินผมไปหนิเคยเห็นไปเช็คอินร้านเหล้าบ่อยครั้ง ผมก็เข้าใจว่า อ้าว!! แสดงว่ามีเงินหนิหว่าถึงไปได้  ช่วงนั้นผมก็ไม่พูดไรหรอกเพราะเขานัดจะจ่ายผมตอนสิ้นเดือนหนิขืนไปทวงจะหาว่าจู้จี้อีก สุดท้ายก็สิ้นเดือนพอไปทวงเขาก็บอกอย่างที่เกลิ่นไปตอนแรกว่าไม่มี ผมหนิขึ้นเลยครับ ผมบอกกับเขาไปว่า "ไม่มีจะนัดจ่ายสิ้นเดือนทำไมวะ แทนที่จะบอกกันก่อนจะได้ไม่ไปทวง" คืออารมณ์ตอนนั้นเงินผมไม่เอาก็ได้ถึงแม้มันจะไม่มากอะไรแต่ผมรู้สึกผิดหวัง เราอุส่าให้ยืมเพราะเห็นว่าเดือดร้อนแต่เห็นไปเช็คอินร้านเหล้าหนิหมายความว่าไงฟะ ตอนนั้นรู้สึกโกรธมาก ผมเลยบอกกับมันไปว่า "เรื่องเงินมันทำให้เสียเพื่อนมากหลายคนแล้วนะเห้ย ตรูไม่อยากเป็นแบบนั้นเพราะงั้นถ้าสัญญาแล้วทำไม่ได้อย่าสัญญาดิวะ"  พอผมพูดแบบนี้เสร็จโกธรผมเลยครับ คือผมใช้คำรุนแรงไปหรอครับ? หรือผมจู้จี้ไปครับ?