แฟนเรายังหางานทำเป็นหลักแหล่งไม่ค่อยได้ ทำๆแล้วก็ลาออก
เงินที่แฟนใช้ทุกวันนี้เลยยังต้องให้ที่บ้านช่วยออกค่าต่างๆ ให้อยู่เป็นหลัก
บวกโควิดด้วยใดๆ เลยไม่อยากกดดันแฟนเรื่องหางานใหม่ช่วงนี้
เวลาออกไปกินข้าว หรือไปไหนมาไหนกัน เราเลยมักต้องจ่ายให้แฟนไปก่อน
หรือเป็นปกติที่แฟนจะโทรมาหยิบยืมเรา ตั้งแต่หลักร้อยไปถึงหลักพัน
แต่ปัญหาก็คือ แฟนจะคืนช้ามากๆ และยืมถี่มากๆ
เช่น โทรมายืม วันละ 100 ติดต่อกันเป็นอาทิตย์ๆ ค่ามือถือ ค่าซ่อมมือถือ ฯลฯ
ประโยคที่แฟนชอบพูดคือ โทรมา "…แม่เราลืมโอนเงินค่า…ให้ เธอช่วยโอนให้เราก่อนได้ไหม" บางทีแค่ค่ารถแท๊กซี่เราก็ต้องโอนไปให้ก่อน
แล้วแฟนก็ชอบลืมบอกแม่ว่ายืมเงินเรามา
บางทีรับปากจะคืนในอีก3วัน สรุปได้คืน ใน2อาทิตย์ หรือสิ้นเดือน
เวลาเราคุยโทรศัพท์กับแฟนแล้วแฟนอยู่ที่บ้านกับครอบครัว เราเลยชอบเตือนว่าอย่าลืมบอกแม่ด้วย หันไปบอกเลยๆ
เพื่อแก้ปัญหาแฟนชอบลืมบอก จนวันหนึ่งแฟนมาบอกว่า
"รู้ไหม ว่าเธอเป็นขี้เหนียวมาก แม่ฝากมาบอกว่าอย่าทวงเงินบ่อย แม่อึดอัด"
ซึ่งเราเสียความรู้สึกมาก เพราะถ้าเราขี้เหนียวเราจะออกทุกอย่างให้ก่อนหรอ แล้วที่เราให้ทวงเพราะแฟนเราชอบลืม
เราควรมีสิทธิ์ทวงเงินของตัวเองหรือเปล่า
แฟนเราเคยพูดใส่อีกว่า ที่บ้านแฟนเราเวลาใครมายืมเงินจะให้ไปเลยไม่ทวง
เราก็เลยบอกไปว่า งั้นก็ขอสิ อย่ายืม ทีหลังให้พูดว่าขอ
เขาก็บอกว่า เขาโตมาแบบนี้ อีกอย่าบเขารู้สึกว่าเงินเรากับเงินเขาก็เหมือนๆกัน (แต่เราไม่เคยยืมเงินเขาเลยนะ แล้วเราก็ไม่ได้แต่งงานกันด้วย)
มันเสียความรู้สึก เวลาเขาไปกินเหล้ากับเพื่อน เพื่อนทวงค่าเหล้า เขาก็จะรีบไปโอนให้ ขอแม่ไปโอนทันที ปั่นจักรยานเพื่อไปหาตู้โอนให้เพื่อนก็มี แต่กับเราดันดอง ไม่เคยมีความรู้สึกว่าต้องคืน ไม่คิดว่าบางทีเราก็อาจจะมีภาระต้องใช้เงินบ้าง ถ้าเราไม่ทวง ไม่เคยเลยที่จะได้คืนตรงเวลา
เราผิดไหมที่ชัดเจนเรื่องเงิน
ถ้าเราจะออกให้ หรือซื้อของให้ เราก็ชัดเจนเลยว่าจ่ายให้
พอเขาบอกว่ายืม เราก็เลยคาดหวังว่าเราจะได้เงินคืน ไม่ว่าจะมันจะหลักพัน หรือหลักร้อย (มันรู้สึกแย่ที่สามารถยืมหลักสิบหลักร้อยสะสมกันจนเป็นพันได้แล้วเราก็ยังไม่ได้คืนสักที)
แต่ตอนนี้กลายเป็นว่าเรารู้สึกว่าตัวเองจู้จี้เรื่องการคืนเงินมากไปไหม เหมือนเสียจุดยืนเรื่องนี้ไปเลยเพราะเถียงกับเขาบ่อยมาก
เราขี้เหนียวไปไหม แล้วเราควรทำยังไงดี ควรไปคุยยังไง
อีกอย่างมันกลายเป็นว่าเรารู้สึกว่าเขาดูแลเราไม่ได้เลย เหมือนไม่มีความมั่นคงทางการเงินตรงนี้ เราไม่ได้อยากได้คนรวยนะ แต่เราแค่ไม่อยากได้ภาระ บางทีเหมือนเราต้องมาออกค่าเลี้ยงดูเขาเป็นแม่คนที่สอง แต่จะมาบั่นทอนความสัมพันธ์ด้วยเงินหลักร้อยหลักพันมันก็ใช้เรื่อง หรือเปล่า
เราสามารถทวงเงินแฟนได้ไหม?
เงินที่แฟนใช้ทุกวันนี้เลยยังต้องให้ที่บ้านช่วยออกค่าต่างๆ ให้อยู่เป็นหลัก
บวกโควิดด้วยใดๆ เลยไม่อยากกดดันแฟนเรื่องหางานใหม่ช่วงนี้
เวลาออกไปกินข้าว หรือไปไหนมาไหนกัน เราเลยมักต้องจ่ายให้แฟนไปก่อน
หรือเป็นปกติที่แฟนจะโทรมาหยิบยืมเรา ตั้งแต่หลักร้อยไปถึงหลักพัน
แต่ปัญหาก็คือ แฟนจะคืนช้ามากๆ และยืมถี่มากๆ
เช่น โทรมายืม วันละ 100 ติดต่อกันเป็นอาทิตย์ๆ ค่ามือถือ ค่าซ่อมมือถือ ฯลฯ
ประโยคที่แฟนชอบพูดคือ โทรมา "…แม่เราลืมโอนเงินค่า…ให้ เธอช่วยโอนให้เราก่อนได้ไหม" บางทีแค่ค่ารถแท๊กซี่เราก็ต้องโอนไปให้ก่อน
แล้วแฟนก็ชอบลืมบอกแม่ว่ายืมเงินเรามา
บางทีรับปากจะคืนในอีก3วัน สรุปได้คืน ใน2อาทิตย์ หรือสิ้นเดือน
เวลาเราคุยโทรศัพท์กับแฟนแล้วแฟนอยู่ที่บ้านกับครอบครัว เราเลยชอบเตือนว่าอย่าลืมบอกแม่ด้วย หันไปบอกเลยๆ
เพื่อแก้ปัญหาแฟนชอบลืมบอก จนวันหนึ่งแฟนมาบอกว่า
"รู้ไหม ว่าเธอเป็นขี้เหนียวมาก แม่ฝากมาบอกว่าอย่าทวงเงินบ่อย แม่อึดอัด"
ซึ่งเราเสียความรู้สึกมาก เพราะถ้าเราขี้เหนียวเราจะออกทุกอย่างให้ก่อนหรอ แล้วที่เราให้ทวงเพราะแฟนเราชอบลืม
เราควรมีสิทธิ์ทวงเงินของตัวเองหรือเปล่า
แฟนเราเคยพูดใส่อีกว่า ที่บ้านแฟนเราเวลาใครมายืมเงินจะให้ไปเลยไม่ทวง
เราก็เลยบอกไปว่า งั้นก็ขอสิ อย่ายืม ทีหลังให้พูดว่าขอ
เขาก็บอกว่า เขาโตมาแบบนี้ อีกอย่าบเขารู้สึกว่าเงินเรากับเงินเขาก็เหมือนๆกัน (แต่เราไม่เคยยืมเงินเขาเลยนะ แล้วเราก็ไม่ได้แต่งงานกันด้วย)
มันเสียความรู้สึก เวลาเขาไปกินเหล้ากับเพื่อน เพื่อนทวงค่าเหล้า เขาก็จะรีบไปโอนให้ ขอแม่ไปโอนทันที ปั่นจักรยานเพื่อไปหาตู้โอนให้เพื่อนก็มี แต่กับเราดันดอง ไม่เคยมีความรู้สึกว่าต้องคืน ไม่คิดว่าบางทีเราก็อาจจะมีภาระต้องใช้เงินบ้าง ถ้าเราไม่ทวง ไม่เคยเลยที่จะได้คืนตรงเวลา
เราผิดไหมที่ชัดเจนเรื่องเงิน
ถ้าเราจะออกให้ หรือซื้อของให้ เราก็ชัดเจนเลยว่าจ่ายให้
พอเขาบอกว่ายืม เราก็เลยคาดหวังว่าเราจะได้เงินคืน ไม่ว่าจะมันจะหลักพัน หรือหลักร้อย (มันรู้สึกแย่ที่สามารถยืมหลักสิบหลักร้อยสะสมกันจนเป็นพันได้แล้วเราก็ยังไม่ได้คืนสักที)
แต่ตอนนี้กลายเป็นว่าเรารู้สึกว่าตัวเองจู้จี้เรื่องการคืนเงินมากไปไหม เหมือนเสียจุดยืนเรื่องนี้ไปเลยเพราะเถียงกับเขาบ่อยมาก
เราขี้เหนียวไปไหม แล้วเราควรทำยังไงดี ควรไปคุยยังไง
อีกอย่างมันกลายเป็นว่าเรารู้สึกว่าเขาดูแลเราไม่ได้เลย เหมือนไม่มีความมั่นคงทางการเงินตรงนี้ เราไม่ได้อยากได้คนรวยนะ แต่เราแค่ไม่อยากได้ภาระ บางทีเหมือนเราต้องมาออกค่าเลี้ยงดูเขาเป็นแม่คนที่สอง แต่จะมาบั่นทอนความสัมพันธ์ด้วยเงินหลักร้อยหลักพันมันก็ใช้เรื่อง หรือเปล่า