เริ่มแรก เราโทไปสอบถามสถานีหลังสวน รถไฟหลังสวน-ธนบุรีออกจากสถานีกี่โมงเสียเวลามั้ย  (ออก 06.10น. ครับ) โอเคเราอาบน้ำแต่งตัวเสร็จมารอที่ป้ายเขาปีบประมาณ 06.20 น. รอประมาณ 10 นาที มีรถหลังสวน-ธนบุรี เพิ่งลงมา ไปหลังสวน แสดงว่าช้าแน่ๆถ้ายังไม่ถึงหลังสวน ยังรอต่อไปได้ไม่เป็นไร แต่สักประมาณ 15 นาที มีรถขบวน กรุงเทพ-สุไหโกลกมาจอด (ปกติตามป้ายมีเฉพาะรถไฟฟรี หรือมีผู้โดยสารลงเท่านั้นที่จะจอดได้ แต่นี่ไม่มีคัยลง มันจอดเราก็ขึ้น)แต่จอดแบบว่าหัวของรถไฟตรงกับป้าย แล้วกูจะขึ้นยังไง เดินลุยป่าไปกับลุงๆทั้ง 2-3 คน ตู้แรกล็อคไม่เปิดหั้ยขึ้น ไปขึ้นตู้ต่อไป โอเคขึ้นได้แต่ปรากฎว่า ลุงก่อนหน้ายังไม่ทันก้าวขาขึ้นรถก็เลื่อยแล้ว ทั้งๆที่มีคนตะโกนแล้วว่าคน"คนยังขึ้นไม่เสร็จ ประตูก็ไม่เปิดหั้ยขึ้น"  มันก็น่าจะได้ยินนะ เพราะหัวรถไฟจอดตรงกับป้ายเลย ลุงแกพยายามขึ้นไปเราก็รีบขึ้นต่อไปรองเท้าลุงก็หลุดคาบันได เราบอกหั้ยลุงขึ้นไปก่อนเพราะรถไฟเลื่อยไปแล้วเดี๋ยวค่อยเก็บ พอขึ้นมาตู้ที่เจอคือตู้ที่พนักงานอยู่ ทำไมตอนที่เราตะโกนว่าคนยังขึ้นไม่เสร็จมันไม่บอก พขร.ล่ะ ยังมีน่ามาบอกว่านี่มันรถเร็วนะ เราก็ถามว่าหลังสวน-ธนบุรีไม่วิ่งหรอ พนง.บอกว่าไม่วิ่ง (แสดงว่าสถานีหลังสวนโกหกเรา) แล้วมาจอดทำไมถ้าไม่หั้ยขึ้นแถมผู้โดยสารยังขึ้นไม่เสร็จ รู้ทั้งรู้อยู่ถ้าหูไม่หนวก แล้วยังมาไล่พวกเราไปนั่งตู้สุดท้ายอีก อะไรจะขนาดนั้น กูไม่จ่ายตังต้องทำถึงขนาดนี้เลยหรอ พอมาถึงสถานีสวี มันก็จอดรับผู้โดยสารที่จะขึ้นรถไฟหลังสวน - ธนบุรี เหมือนรับแทน แสดงว่าที่เราขึ้นก็ถูกแล้ว มันจะมาอะไรกับผู้โดยสาร จริงๆเรื่องนี้อาจดูเป็นเรื่องเล็กๆ แต่ถ้าทุกคนมองข้ามมันอาจจะเป็นปัญหาใหญ่ในอนาคตเลยก็ได้

เรื่องมันก็มีอยู่แค่นี้ละนะ
รู้สึกโล่งที่ได้ระบายหั้ยใครต่อใครได้รับรู้