(ตบบ่าคุณเบาๆแล้วจะบอกว่า) คุณไม่ได้คิดไปเองหรอกครับ ผมและคนทำมาค้าขายอีกหลายคนไม่ต้องเป็น เจน ญาณทิพย์ ก็รู้สึกสัมผัสได้เป็นอย่างดี มันแย่มากๆแย่แบบไม่เคยเจอเศรษฐกิจที่ฝืดเคืองขนาดนี้ เงินแต่บาท สินค้าแต่ละชิ้นกว่าจะขายได้ ปากแทบฉีก น้ำตาแทบไหล การลดราคาก็มิได้เป็นคำตอบสุดท้าย เพราะมันเกิดจากคนไม่มีเงินสดจับจ่ายใช้สอย (คนยุคนี้เอาเงินอนาคตมาใช้ เงินมันเลยไหลไปอยู่ในกระเป๋านายทุนรายใหญ่จากพวก แคมเปญ ผ่อน0%)และก็ไม่มีความมั่นใจในเศรษฐกิจช่วงนี้  ถึงจะทำโปรฯลด แลก แจก แถม ขนาดไหน มันก็ได้ไม่คุ้มเสีย สู้อยู่นิ่งๆดีกว่า รอเวลาพายุสงบ เรือเล็กๆอย่างเราค่อยออกจากฝั่ง Playsafe ดีกว่า

ผมเคยนั่งคิดเล่นๆว่า ทำไมเราถึงยอดตก มีร้านมาเปิดขายแข่งกับเรารึ ก็ไม่ เราขึ้นราคาเหรอ ก็ไม่ แล้วมันเกิดจากอะไรหว่า.... ทั้งๆที่มนุษย์เงินเดือนก็ได้เงินเดือนเข้ากระเป๋าเท่าเดิม แต่เงินสดในกระเป๋าที่มาซื้อของกินของใช้มันเหลือน้อยลง แสดงว่าเงินเดือนที่ได้ถูกดึงออกจากบัญชีโดยพวก ซื้อของผ่อนต่างๆ ผ่อนรถ ผ่อนบ้าน ผ่อนมือถือ ทีวี แอร์ ค่าโทร ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าน้ำมัน ค่าครองชีพต่างๆมันสูงขึ้น รายจ่ายมันจึงเยอะขึ้น แต่รายได้เท่าเดิม ทำให้ลูกค้าที่เมื่อก่อนจะซื้อของเราอาทิตย์ละครั้งหรือ2ครั้ง ก็จะค่อยๆหายหน้าหายตาไป

ผมก็ถามตัวเองต่อไปว่า แล้วจะทำไงดีล่ะ  นั่นดิ! ช่วงนี้คงทำอะไรไม่ได้หรอก ในเมื่อรายรับไม่เข้าเป้า หาเพิ่มก็ไม่ได้ งั้นก็ต้องลด ลด และลดรายจ่ายต่างๆที่ไม่จำเป็น รึจำเป็นแต่ต้องจำใจลด โชคดีหน่อยที่ผมไม่มีหนี้สินระยะยาว ก็เลยพอจะถูไถไปได้บ้าง แต่บางครั้งก็แอบเครียดเหมือนกันนะ

สำหรับ จขกท.ขอให้ยืนหยัดให้ครบยกนะครับ ได้ข่าวมาว่า ตัวเลขทางเศรษฐกิจบ้านเราในไตรมาส2ดีขึ้น ส่วนไตรมาสนี้แนวโน้มก็ดีขึ้นตามมา เมื่อพายุสงบเราค่อยออกเรือไปด้วยกัน สู้ๆครับ