ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ อยากรู้ว่า เป็นเพราะเราไม่มีเสน่ห์หรือว่ายังไง ทำไมเราถึงไม่มีผู้ชายจริงจังด้วยเลย เรื่องหน้าตาเราไม่ถึงขั้นขี้เหร่นะ ก็พอไปได้ ถามว่ามีคนเข้ามาจีบมั้ย มีค่ะ แต่สักพักเขาก็หายไป

คือเวลาเราแต่งหน้าไปโรงเรียน มันก็จะมีคนประเภทนึงชอบบูลี่การแต่งหน้า เช่น แต่งอะไรอ่ะแต่งเป็นลิงปะ555 ไม่ได้จะบูลี่นะแต่มันขี้เหร่ คือเราพยายามไม่สนใจแล้วนะคะแต่คือเป็นแบบนี้บ่อยมาก และมีช่วงนึงที่เรา

เวลาไปใช้บริการอะไรก็ตามที่ผู้ให้บริการแห่งนั้นเป็นผู้หญิงล้วน  โดยเฉพาะเวลาเราเป็นลูกค้าคนเดียว ณ ขณะนั้น หรือเป็นแบบที่ต้องนัดคิวเข้าไปคุยทีละคน  พอเดินเข้าไปเจอแต่ผู้หญิงล้วนเลย หรือแม้แ

เราโดนทักว่าไม่สวยบ่อยมากๆค่ะ เคยโดนญาติห่างๆ ทักว่าเราไม่สวย เรารู้ว่าเราหน้าตาก็ไม่ได้ดี แต่เราก็ไม่คิดว่าน่าตายเราจะหน้าตาขี้เหร่ขนาดนั้น เราพยามไม่สนใจคำพูดพวกนี้ แต่เขาก็บอกเราซ้ำๆ จนเราไม่อยากคุ

เรารู้สึกว่าหน้าตาเราเวลาเราส่องกระจก ดูดีกว่าในรูปถ่าย(ที่ถ่ายโดยคนอื่น)หลายขุมเลย และตั้งแต่ช่วงโควิดระบาด เราก็ต้องใส่หน้ากากอนามัย จนตอนนี้ก็ยังใส่อยู่ เพราะทำงานใน รพ. จนตอนนี้เราชินกับการใส่หน้า

เท่านั้นที่อยากจะบอก เห็นถามกันจังว่าทำไมไม่มีแฟน คงพอรู้คำตอบนะ คนหน้าตาธรรมดาทั้งหลาย หน้าตาธรรมดา = ธรรมดาและบ้านมากจนคนไม่หันมามองซ้ำ ไม่ประทับใจ ไม่จดจำ มองแล้วเบื่อ หน้าตาพอใช้ = พอใช้แต่ไม่พอท

ตามหัวข้อเลยนะคะ พอดีในช่วงเมษานี้เรามีโอกาสได้เข้ากรุงเทพ เวลาประมาณ 3 วัน 2 คืน ตามทุนเดิมเราเป็นคนที่ไม่สมหวังเกี่ยวกับเรื่องความรักเลย ติดลบมาก ๆ เคยมีแฟนแต่โดนนอกใจบ้าง ไม่ใส่ใจเราจนเลิกบ้าง และท

เราเป็นคนที่ขี้เหร่ บางทีมันท้อแท้หมดกำลังใจ โดยเฉพาะเรื่องการเข้าสังคม บางทีรู้สึกไม่อยากเข้าสังคมใหม่ๆ เพราะความขี้เหร่ ไม่อยากถ่ายรูป เราแต่งตัวไม่เป็น เราเป็นคนอ้วนสูง ผิวเข้ม แต่งตัวยาก เราแต่งตั