รู้สึกว่าตอนนี้จะดูเป็นเหตุเป็นผลที่สุดเท่าที่เคยดูมาแล้วล่ะนะ เป็นการผูกเรื่องแบบเกาหลีที่แลดูมี logic มากกว่าทุกตอนที่ผ่านมา

เอาเป็นว่า "จบ" drama วงออเครสตร้าอย่างสวยงามด้วย blind audition ถึงแม้จะไม่ค่อยเข้าใจว่าอาจารย์เอกเปียโนมาออดิชั่นเครื่องดนตรีทุกชิ้นในวงออฯได้เลยเหรอ ? เห็นอาจารย์โทแกคอมแม้นท์เครื่องเป่าอยู่ คือ มันอาจจะเป็นระบบการเรียนการสอนดนตรีอ่ะนะ อันนี้ไม่รู้เหมือนกัน แค่คิดว่าแปลกแค่นั้นแหละ (นึกถึง Season Change ตอนป้อมสอบเข้า(สอบกลองปฏิบัติ)ขึ้นมาแค่นั้นเอง ฉากนั้นแอบฮา) แล้วก็จบปม drama ระหว่างเพื่อนฝูงได้อย่างสวยงามโดยมีชายูจินเป็นฮีโร่ เน้น ๆ พระเอกมาก ๆ เลย

แต่ในดราม่าเกาหลีสไตล์เราก็ยังตงิด ๆ กับ ซอนแนอิล .... ฉากดราม่า ฉากร้องไห้ และ อะไรต่าง ๆ นานาของแนอิล ทำให้เรารู้สึกตงิด ๆ เราเข้าใจแหละว่าต้องการจะให้มีฉากน่ารักกุ๊กกิ๊กประมาณว่ายูจินเป็นหลุมหลบภัยมันก็น่ารักได้อยู่ ซึ่งการเปลี่ยนให้แนอิล emo ขึ้นหน่อยเราไม่มีปัญหาอะไรมากในส่วนนี้ แต่จากฉากย้อนวัยเด็ก เราค่อนข้างข้องใจในความเป็นอัจฉริยะของแนอิลพอสมควร อาจจะเป็นเพราะดนตรีก็ได้ที่ทำให้มันไม่ปัง ... เท่าที่ควร นี่อาจจะเป็นผลสะท้อนของการไม่ปูความเป็นไปเรื่องความสามารถของแนอิลให้มากเท่าที่ควรก็ได้

แนอิลไม่ใช่แค่เป็นพวกหูทิพย์ แต่เจ้าหล่อนเป็นคนทำให้ตัวโน้ตเริงระบำราวกับมีชีวิตจิตใจในตัวเอง ละครไม่เน้นให้แนอิลแสดงความสามารถ แต่เน้นไปทางไดอะล็อคพูดมากกว่า  ว่าเก่งแบบนั้นแบบนี้ .... แนอิลร้องไห้ดราม่าน้ำตานอง ว่าไม่ชอบถูกตีเจ็บ ๆ ก็เลยไม่อยากเล่นเปียโนแบบนั้นอีก แนอิลบอกว่า ไม่ใช่ไม่ยอมทำ แต่ทำไม่ได้ ฉันควบคุมไม่ได้ เรางี้แบบ .... ผู้หญิงคนนี้คือใคร ใช่ร่างอวตารของโนดาเมะแน่หรือ โนดาเมะเธอทำได้แต่ไม่ทำ หากตัดส่วนที่เป็นดราม่าในเกาหลีออกไป สองคนนี้มีการตีความที่แบบว่าราวกับมาจากคนละ root ทั้ง ๆ ที่เธอมาจาก root เดียวกัน

เราคิดว่าโนดาเมะ ไม่ได้ "กลัว" โนดาเมะเธอเกลียดและต้องการจะกบฏต่อการเล่นตามขนบ  ครูคนที่ทำให้เกิดเรื่องบอกให้เธอทำแบบนั้นแบบนี้แต่โนดาเมะเล่นตามใจตัวเองเลยถูกฝ่ามือพิฆาตตบกลิ้งไปกระแทกผนัง (ก่อนหน้านั้นชีงับข้อมือครูไปแล้วด้วย) โนดาเมะเลยคิดว่าถ้าชีวิตการเป็นนักดนตรีจะทำให้เล่นตามใจตัวเองไม่ได้ก็ไม่ต้องเป็นแม่มเลย ฉันจะทำให้รู้ว่าฉันเป็นแบบนี้ฉันก็อยู่ได้ จบไหม ? talent ของเธอจึงถูกละทิ้งไปอย่างน่าเสียดาย ในขณะที่แนอิลไดเรคชั่นของเรื่องเหมือนแปลว่า "กลัว" เพราะเธอไปไม่ถึงจุดนั้น โดนซ้อมโดนตีเพราะทำไม่ได้ ประกอบกับการที่บอกว่าอัจริยะอย่างยูจินไม่เข้าใจหรอก เราเลยรู้สึกว่า นี่คือข้อความที่เรื่องกำลังจะบอกว่าแนอิลอัจฉริยะหรือไร ? หรือ เพียงแค่ต้องการจะเน้นว่าแนอิลน่าสงสาร ?

อย่างที่เคยกล่าวมาแต่ต้น จิอากิ ชีวิตเขาและเธอเป็นส่วนสอดประสานและเติมเต็มด้วยเสียงดนตรี เคยอ่าน Thesis ปริญญาโทของนักศึกษาดนตรีมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในอเมริกา ใช้ Nodame Catabile นี่แหละเขียน Thesis วิเคราะห์ได้อย่างเข้าทีว่าโนดาเมะและจิอากิมีส่วนเสี้ยวของตัวแทนนักประพันธ์เพลงสองคนที่ขึ้นชื่อว่า "อัจฉริยะ" หากแตกต่างกันสุดขั้ว นั่นคือ โมสาร์ท และ บีโธเฟน เธอกล่าวว่า เพลงที่โมสาร์ทแต่งราวกับเขามีทุกสิ่งอยู่ในหัวและ express มันออกมาอย่างง่ายดาย เปี่ยมไปด้วยอารมณ์และความรู้สึก ทุกสิ่ง smooth และ easy ส่วน บีโธเฟน งานของเขาปราณีต ละเอียด ซับซ้อน และใช้แรงงานมากมายมหาศาล ไม่รวมถึงชีวิตโคตรดราม่าด้วย (แต่งหมายเลข 9 ไปด้วย มีปัญหาเรื่องหูไปด้วย ต้องพยายามกันเลือดสาด)

โนะดาเมะมีพรสวรรค์ ear pitch ดีมาก โน้ตถูกหมด (แต่เล่นยังไงอีกเรื่อง) pick up ไว ฟังรอบเดียวเล่นได้ มือใหญ่โน้ตยากยังไงก็เก็บได้หมด แถมเรื่องอารมณ์ไม่ต้องพูดถึง ขนาดต่อต้านขนบแทบตาย แต่วันไหนองค์ลงคนที่คิดว่าโนดาเมะห่วยก็ยังต้องทึ่ง หรือ ขนาดเล่นห่วย ๆ ก็มีส่วนเสี้ยวให้คนก็ยังทึ่งอยู่ดี เธอคือตัวแทนของโมสาร์ท ในขณะที่จิอากิพรสวรรค์มากับพรแสวง ซ้อมรากเลือดกว่าจะได้อะไรมา ไม่เคยง่ายเลยชีวิต ดราม่าตลอดมา แต่ละสิ่งกว่าจะผ่านมาได้ ซ้อม ซ้อม ซ้อม และ ซ้อม ถึงจะได้ชื่อว่าอัจฉริยะแต่มาไกลได้เพราะการขัดเกลาเป็นแรมปี ดังนั้นเขาคือบีโธเฟน Nodame Cantabile จึงเล่าเรื่องนี้คนตึงไปและหย่อนไปมาเจอกันและก้าวเดินเติบโตไปพร้อมกัน โนดาเมะไม่ได้ต้องการให้จิอากิหันมอง แต่เธอต้องการจะเดินไปเคียงข้างกับผู้ชายคนนี้อย่างเท่าเทียมต่างหาก

ส่วนแนอิล และ ยูจิน เรากำลังคิดถึงว่ามันคืออะไร แนอิลในวัยเด็ก(ภายใต้จิตสำนึกของแนอิล)กล่าวว่าถ้าจะเป็นครูอนุบาลไม่ต้องเล่นเปียโนเก่งก็ได้ แนอิลบอกว่าถ้าเล่นไม่ได้ก็ไม่ได้เจอพี่จ๋านะ .... อืมมม์ self esteem ของแนอิลมันไม่น่าลดระดับขนาดนี้นะ มันทำให้ไดเรคชั่นต่อไปก็น่าจะเปลี่ยนไปอีกแหละ ยิ่งตอนนี้ wrap up เอาซงรุยเวอร์ชั่นเกาหลีเข้าไปด้วยแล้ว จริง ๆ ตอนที่เจอซงรุย จิอากิกับโนดาเมะไปไหนต่อไหนกันแล้ว เอาเป็นว่าจิอากิปากหนักแต่ทุกคนรู้ดีกันเลยว่า .... โนดาเมะคือแฟนจิอากิ ซงรุยเข้ามาไม่ได้มาแทรกกลาง แต่ทำให้ความฝันของโนดาเมะยับเยินอย่างไม่รู้ตัวและกลายเป็นจุดเปลี่ยนครั้งมโหฬารในชีวิตของทั้งสองคน

ส่วนซงรุยในเวอร์นี้มาในฐานะอะไรคงต้องติดตามต่อ อาจจะเป็น love triangle ซ้อนเข้ามาอีกก็ได้นะ แล้วก็อยากรู้ด้วยว่า ถ้าบมันมาทางนี้แล้ว มันจะมีฉากที่แนอิลหนีกลับบ้านแล้วยูจินไปตามไหม ? หรือ จะเป็นยังไงต่อ ? ส่วนตัวเราซึ้งกับฉากที่ไปตามโนะที่บ้านมาก เพราะ มันสื่อจริง ๆ ว่าจิอากิรู้สึกอย่างไร ที่ให้จิอากิเป็นผู้ชายดาร์คเจ้าอารมณ์ไม่เห็นหัวใครเข้มงวดพูดตรงมาแต่แรกก็มีประโยชน์เอาอีตรงนี้แหละ ผู้ชายแบบนั้นยอมนั่งรถไกลเกือบครึ่งประเทศไปตามผู้หญิงซักคน มันต้องไม่ธรรมดา ไม่ใช่เรื่องที่ตัวเองจะทำในเวลาปกติ มันทำให้เข้าใจลึกซึ้งเลยว่าทำเพราะอะไร และ ทำไม

ติดตามต่อไป ...