นี่เป็นกระทู้แรกของเรานะคะ ผิดพลาดประการใดก็ขออภัยค่ะ เรายืมยูสเซอร์ของเพื่อนมาอีกทีนะคะ
คือ เรื่องของเราเป้นเรื่องของเพื่อนค่ะ เราเรียกได้ว่าเป็นคนที่สปอร์ตกับเพื่อนมาก มีปัญหาก็ช่วย ไม่มีเงินหรืออะไรก็ช่วยก็ไม่ไดด้คิดอะไร เป็นคนชอบพาเพื่อนไปบ้าน พอขึ้นปีสามก็เริ่มเข้ามาทำงานในสโมสรนิสิต ก็เจอเพื่อนใหม่ ไอ้เราก็ไม่คิดออะไรหรอกเพราะว่าเป็นเพื่อนกันให้ได้ก็ให้ เพื่อนส่วนใหญ่ก็ผู้ชายค่ะ ก็มีเพื่อนใหม่สองคน ชื่อก.กับม. แล้วก.นี่ก็ไปชอบม. วันที่เกิดเรื่องม.ก้โทรมาเล่าให้ฟังว่าโดนก.จูบค่ะ เราเลยกลับไปถามก.ว่าเธอทำจริงหรอ นางก.ก็สารภาพว่าชอบม.ค่ะ ม.ก็เริ่มตีตัวออกห่าง นางเป็นเมทกัน เราก็สงสารเห็นก.โดนทิ้ง แบบทั้งกินข้าวเป็นเพื่อนอะไรต่างๆนาๆ จนกระทั่งผ่านไปซักพักนึง พอถึงวันเกิดเราที่บ้านก็ให้ชวนเพื่อนไปนอนค้างได้ เราก็ชวนก.กับเพื่อนคนอื่นไปค่ะ หลังจากวันเกิดพ่อเราก็มาเตือนค่ะ เพื่อนที่ลูกพามาวันเกิดจะมีคนที่ทำให้ลูกเสียใจนะ ตัวเองดื้อไม่เข้าใจไม่ฟังพ่อ แบบผู้ใหญ่หลายคนก็เตือนก็ไม่เชื่อ พอช่วงหลังๆ ชวนไปไหนก็ไม่ค่อยไปค่ะนอกจากเราจะเป็นคนเลี้ยง เริ่มไปฝึกงานก็แยกที่ฝึก ไม่ได้เจอไม่ได้ติดต่อกัน ไม่ได้ซื้อของหรือเลี้ยงข้าวนาง นางก็หายไปเลย ปัจจุบันเจอหน้ากันในคณะนี่ก็เหมือนคนไม่รู้จักกัน ทักแชทไปก็ไม่ตอบ เลยรู้ว่าอ๋อนี่กูโดน"เพื่อนหลอก-นี่เอง"