โพสแรกของผมครับสมัครมาเพื่อระบาย
ก่อนอื่นต้องขอเล่าคร่าวๆ ผมอายุ 20 ปลายๆครับ มีงานประจำ มีธุรกิจส่วนตัว เงินเดือนสองงานนี้รวมกัน ก็ประมาณ 4-5หมื่น ต่อเดือนได้ครับ  ก็หักลบกลบหนี้แล้วก็ยังไม่พอที่จะสร้างฐานะและครอบครัวครับ จึงทำให้ผมต้องหาิธีหาเงินเพิ่ม คือเพิ่มธุรกิจเข้ามาอีกอย่างครับ

ปัญหามันจึงเกิดตรงนี้ครับ ผมมีแฟนหนึ่งคนเราก็รักกันดีนะครับ ช่วยเหลือนู่นนี่นั่นตามกำลังที่เค้าพอจะช่วยได้ ผมกับเค้ายังไม่แต่งงานกันและผมตั้งใจไว้ว่าจะแต่งปีหน้า ทำให้ตอนนี้ผมต้องเร่งเก็บเงิน ผมจึงเพิ่มอีก 1 ธุรกิจเล็กๆเข้ามาเพื่อที่จะได้มีรายได้เสริมอีกทาง ธุรกิจที่ว่านี้เป็นธุรกิจเกี่ยวกับอาหาร และหลักๆคือผมต้องเป็นคนเฝ้าทุกวัน เพราะยังหาคนมาขายแทนไม่ได้ อ่อลืมบอกผมพึ่งเปิดร้านนี้ วันที่ 5 ที่ผ่านมา
2 วันก่อนแม่แฟนผมป่วยเข้า รพ. หมอตรวจพบว่าเป็นไส้ติ่งอักเสบ เลยต้องเข้าผ่าตัดด่วนในวันนี้ ซึ่งแฟนผมก็ไปดูอาการครับ หลังจากผ่าตัดเสร็จเรียบร้อยท่านก็นอนพักพื้นที่ รพ. วันต่อมาผมเลิกงาน5 โมงเย็น ก็มาเปิดร้านตามปกติ พอแฟนผมเค้าโทมาตอนเค้าเลิกงาน (ประมาณ 18.30 ) แฟนผมชวนไปเยี่ยมแม่เค้าครับ
นี่คือคำสนทนาคร่าวๆ
แฟน:เค้าเลิกงานจะไปเยี่ยมแม่เลยนะไปด้วยกันไหม ?
ผม:คงไปไม่ได้นะเพราะผมต้องเฝ้าร้าน
แฟน:ที่แฟนน้องเค้าเลิกงานเค้ายังรีบไปเฝ้าแม่เลย ทีตัวเองไม่คิดจะไป
ผม:ก็ไม่ใช่ไม่คิดแต่นี่ก็ติดธุระจิงๆ อีกอย่างแม่ก็ดีขึ้นแล้ว คงไม่ต้องไปก็ได้ ฝากซื้อผลไม้ไปเยี่ยมละกันนะ บอแม่ว่าผมติดเฝ้าร้านเลยมาไม่ได้ฝากผลไม้มาแทน
แฟน:อะไรวะทีแม่ตัวเองป่วยเค้ายังไปดูแลเลย ใช่สิแม่ฉันไม่ใช่แม่คุณนิ
ผม:ทำไมพูดแบบนี้ ก็เข้าใจหน่อยสิว่าเฝ้าร้านร้านก็พึ่งเปิดอะไรๆยังไม่ลงตัวเลย จะไปได้ไง
แฟน:ใช่สิ้แม่ฉันไม่สำคัญเหมือนแม่คุณ บลาๆๆๆ
แล้วก็วางสายไป.  แล้วก็ไม่ได้คุยกันสักพัก ผมก็มัวแต่ยุ่งขายของ
แล้วสิ่งที่ผมไม่รู้มาก่อนว่าจะเกิดขึ้นวันนี้ เพื่อนผมมาที่ร้านครับ มีทั้งเพื่อนสนิท และเพื่อนที่ไม่ได้เจอกันนาน มากัน 5-6 คนได้ก็มีทั้งชายและ ญ แหละครับ ผมเปิดร้านเพื่อนมาอุดหนุดหนุนมันก็คงไม่น่าแปลกหรอกครับ ถ้า"แฟนเก่า"ผมไม่มาด้วย ใช่ครับ "แฟนเก่า" สนิทกันกับเพื่อนผมกลุ่มนี้มากและมาด้วยกัน ช่วงที่เค้ามาก็เวลาประมาณ 3 ทุ่มกว่าๆ
ด้วยสัณชาติญาณ ผมรู้แน่ๆว่าแฟนผมต้องโกด แต่ผมก็ไม่รู้จะบอกแฟนยังไงครับ เพราะที่แฟนเก่ามาก็มาในฐานะลูกค้า 3 ทุ่มครึ่ง แฟนผมโทรมาครับก็ถามเรื่อยเปลื่อย
ลูกค้าเยอะไหม ขายหมดรึยัง ใครอยู่ร้านบ้าง ผมก็ไล่ชื่อเลยครับ แต่บอกชื่อเฉพาะคนที่เค้ารู้จักที่ยังไม่บอกคนอื่นๆกะว่าเค้ามาถึงแล้วจะเห็นเอง เค้าวางสายไปได้สักพัก
ผมนั่งคิดดูว่าเเฟนผมต้องเข้าใจว่าที่ผมไม่ไปเยี่ยมแม่เค้าเพราะผมรู้ว่าเพื่อนกลุ่มนี้จะมาแน่ๆ แล้วถ้าเค้าเข้ามาร้านแล้วเห็นแฟนเก่านั่งอยู่ เค้าก็คงจะต่อว่าผมว่าทำไมถึงไม่บอกก่อนว่าแฟนเก่าอยู่นี่ ผมเลยตัดสินใจไลน์ไปบอกแฟนครับ

ผม:บีมากับ...นะ
แฟน:...?...?

และก็โทมาครับ ผมก็รับสายและก็บอกเค้าไป เป็นไปตามคาดครับเค้าต่อว่าผมใหญ่ และบอกว่าที่แท้ก็เพราะรู้ว่าแฟนเก่าจะมาเลยไม่ยอมไปเยี่ยมแม่ ผมก็ได้แต่บอกว่าไม่ใช่อยากนั้น และพยายามอธิบาย แต่เค้าก็ไม่ยอมฟัง ผมเลยเงียบรับฟังอย่างเดียว เค้าต่อว่าเส็ดเค้าก็วางสายครับ

และไลมาบอกว่าจะเอายังไง เห็นใครสำคัญกว่า ถ้าเห็นคนที่อยู่ด้วยกันสำคัญกว่าให้ปิดร้าแล้วรีบกลับ ซึ่งตอนนั้นเพื่อนๆเค้าก็นั่งกินืนั่งคุยกันอยู่ ผมก็ได้แต่บอกว่าเพื่อนกินเสดจะกลับ
เพื่อนผมกลับประมาณ เที่ยงคืนได้ครับ ผมก็เก็บของ ถึงบ้านก็ 00.30 แต่แฟนไม่อยู่ครับ ปกติผมจะตาม แต่วันนี้ผมปล่อยครับ

ร่ายมาซะยาว คือความคิดผมก็ว่าผมผิดนะที่ไม่ได้ไปเยี่ยม แต่ผมก็ทำงานไม่ใช่หรอมันเป็นหน้าที่รับผิดชอบของผม และทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมทำ ที่ต้องยอมเหนื่อยมากกว่าเดิม ทั้งๆที่ทำงานเสร็จกลับบ้านไปนอนตากแอร์ สบายๆที่บ้านก็ได้ไม่ต้องเดือดร้อนอะไร แต่ผมก็เลิกที่จะเหนื่อยกว่าเดิมเพื่ออนาคตของผมและเค้า แต่ทำไมเหมือนเค้าไม่เข้าใจในสิ่งที่ผมกำลังทำ เรื่องแม่เค้าป่วยผมก็รู้ว่าคงไม่เป็นไรมากแล้วเพราะผ่าตัดเอาไส้ติ่งออกตั้งแต่คืนแรกและอาการก็ดีขึ้นแล้ว ผมก็เลยเลือกที่จะอยู่เฝ้าร้าน ส่วนที่เค้าบอกว่าผมไม่ให้ความสำคัญกับแม่เค้า วันแม่ที่ผ่านมา แฟนผมติดงานไม่สามารถกลีบไปไหว้แม่ได้ แต่ผมก็ไปไหว้แม่เค้า ซื้อผลไม้ไปฝาก นี่ผมไม่ให้ความสำคัญตรงไหน

หรือเพื่อนๆคิดเห็นยังไงกันบ้างครับ รับฟังทุกความคิดเห็นครับ ขอบคุณที่อ่านจบจนนะครับ