...ยินดีต้อนรับทุกท่าน ท่านใดมีเรื่อง ตลก ขำขัน อกหัก รักคุด ผ่าฟันคุต ปวดตับ  มาเล่าสู่กันฟังค่ะ...

...เรียน...
คุณ กุลมิตรา ฝ่ายศาสนา
คุณ Bit_Bloom  ฝ่ายประชาสัมพันธ์คนสวยยยย
คุณ เจมส์บอน007 หรือ พี่โดม ฝ่ายต้อนรับส่วนหน้า
คุณ โอ้ ฝ่ายปฏิบัติการขับกล่อมและบรรเลง
สวัสดีสมาชิกห้องราขดำเนินทุกท่านค่ะ...

...พวงมาลัยที่เอาไปกราบพระศพสมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก...

...วันนี้จขกท. จะมาเล่าเรื่องไปตามหารักแท้ที่บางกอกค่ะ
จากทู้นี้นะคะ
http://ppantip.com/topic/32785916
http://ppantip.com/topic/32827857
http://ppantip.com/topic/32845890/comment52
http://ppantip.com/topic/32850556/comment60-1

...ตกลงกับคนขับรถว่าให้ช่วยถ่ายรูปให้หน่อย
เราเอากล้องให้เพื่อนถ่ายรูปให้
ถ่ายรูปได้รูปเดียวเพื่อนทำแบตกล้องตกหาย
หายังไงก็ไม่เจอ แบตกล้องตกหายครั้งนี้ครั้งที่ 2 แล้ว
ทีนี้ก็เลยต้องมาใช้มือถือถ่ายรูปแทนกลัอง
บอกตรงๆอยากตบกระโหลกเพื่อนจริงๆ
ก็ได้แต่คิดเดี๋ยวมันไม่ถ่ายรูปให้...
...ถึงเวลาทางเจ้าหน้าที่ก็ประกาศให้เตรียมตัวเข้าไปกราบพระศพ
ประกาศบอกห้ามสะพายกระเป๋าให้ถือเอา
แว่นกันแดดห้ามคาดที่หัว ให้เอาแว่นมาห้อยที่คอเสื้อ
ทุกคนก็เดินเรียงแถวกันเข้าไป เข้าไปได้ครั้งละประมาณ 20 คน
ทุกคนก็ถ้อยทีถ้อยอาศัยกันดี ไม่มีการแซงคิวกัน
ตอนเข้าไปกราบพระศพเราชำเลืองดูแม่กับเพื่อนๆแม่
พากันน้ำตาซึมๆ พวกท่านคงปิติที่ครั้ง 1 ในชีวิต
ได้มีโอกาสได้มากราบพระศพสมเด็จท่าน
หลังจากกราบพระศพเสร็จ เจ้าหน้าที่บอกให้ถ่ายรูปได้
บรรยากาศก็ถ้อยทีถ้อยอาศัยกันเหมือนเดิม
ถ่ายรูปเสร็จเดินออกมาข้างนอก เอาพวงมาลัยมาใส่พาน
พวกเรามีโอกาสได้ทำบุญด้วยค่ะ
มีหนังสือที่ระลึกและรูปภาพสมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก
รวมทั้งพระเครื่องคนละองค์ รับได้คนละชุด...
...ต่อจากนั้นก็ไปต่อที่วัดพระแก้ว
ไปถึงวัดพระแก้วถามว่าใครจะลงไปบ้าง
ไม่มีใครลงซักคน อากาศร้อนมากๆ
ถ้าลงไปคงมีใครซักคนเป็นลมแน่ๆ
นักท่องเที่ยวก็เย๊อะ เห็นเขาเข็นรถขายน้ำคันเล็กๆ
ขายดีมาก อารมณ์แม่ค้าเข้าสิง อยากไปขายน้ำหน้าวัดพระแก้วจุง
แต่เขาเข็นเดินไปเรื่อยๆ อากาศก็ร้อน ถ้าเรามาขายน้ำเราต้องร้อนแน่ๆ
จัดการพับอารมณ์แม่ค้าใส่กระเป๋าไว้คืน รูดซิปปิดให้สนิท
ดึงอารมณ์นักท่องเที่ยวออกมาเหมือนเดิมดีกว่า...
...ตกลงกันเป็นที่เรียบร้อย แม่ๆอยากไปช๊อปที่ศูนย์ศิลปาชีพบางไทร
ก็เหมือนเดิม ไปถึงศูนย์ศิลปาชีพ อากาศก็ร้อน
แต่ขาช๊อปทั้งหลายก็บ่อยั่นขอให้ได้ช๊อป
แวะที่ศูนย์ศิลปาชีพประมาณ 2 ขั่วโมง
งานวันที่ 9 เป็นวันสุดท้าย คนไม่เย๊อะเท่าไหร่
แม่ค้าเย๊อะกว่าลูกค้านะเราว่า
ช๊อปกันเสร็จเรียบร้อย พวกเราก็เดินทางกลับบ้านกัน
พอรถออกนั่งเพลินๆ เราเอารูปที่เพื่อนถ่ายให้ขึ้นมาดู
เปิดมาปุ๊บ เราร้องกรี๊สสสสสสสส ทำไมตรูไม่มีหัวฟระ
อยากตบกระโหลกเพื่อนอีกแหล๊ะ แม่ๆถามเป็นรัย
เราบอกดู๊ๆเพื่อนหนูมันถ่ายรูปให้หนูไม่มีหัวมีแต่ตัว
หัวหนูหายไปหนายยย เราเอามือถือให้แม่ๆในรถดู
ทุกคนพากันหัวเราะ เพื่อนเราก็หัวเราะ
มันบอกโอกาสหน้าแก้ตัวใหม่เพื่อน
พากันขำกันซ๊า มีเราโมโหอยู่คนเดียว
ตอนนี้นั่งพิมพ์ไปก็กัดปากตัวเองไปนะเนี่ย
คิดมาทีรัยก็โมโหมันทุกทีทำแบตเตอรีกล้องหายไม่พอ
ยังมาถ่ายรูปให้เราไม่มีหัวอีก โมโหแล้วนอนฟังเพลงดีกว่า
เสียบหูฟังนอนตลอดเส้นทาง ถึงบ้าน 4 ทุ่ม
ตื่นขึ้นมาลืมไปว่าโมโหมันอยู่
ฝากขนมให้มันเอาไปฝากลูกมันซะงั้น...
...ลืมบอกเพื่อนว่าเอ็งห้ามกินนะโว๊ย
ข้าให้เอาไปฝากลูกกับเมียเอ็ง...

..สิ้นสุดทริปไปตามหารักแท้ค่ะ...

เพลงสังฆราชบูชา (Sangharaja Praise for his 100th Birthday )

...อ่อ เกือบลืม รูปที่เพื่อนเราถ่ายให้มีแต่ตัว
ภูมิใจนำเสนอ ฝีมือเพื่อนเราเองครัชท่าน...

"รอวันฟ้าใส ...กลุ่มอดีตคนเคยสวยรักประชาธิปไตย นอนตะแคงจนตาแข็ง"