เคยตั้งกระทู้ครั้งแรกนะค่ะ ที่มาตั้งนี้เพราะเกิดจากความอึดอัดกระวนกระวายใจ
ซึ่งบางเรื่องก้ไม่สามารถเล่าให้คนใกล้ตัวหรือคนรู้จักฟัง ได้  เป็นความทรงจำ ที่เหมือนจะฉายซ้ำค่ะ
คือเรา เรียนจบจากโรงเรียนแห่งหนึ่ง(โรงเรียนประจำ) มาก็หลายปีแล้ว ตอนนี้เรียนอยู่ปี4 มหาลัยแห่งหนึ่ง
คือเราเคย แอบชอบรุ่นพี่คนนึง แต่เขาออกไปเรียนต่อ ที่อื่น และห่างหายกันไป จนปัจจุบัน ก็มาเจอเขาอีกครั้ง
จะย้อนเล่าเรื่องคร่าวๆให้ฟังค่ะ ...

ย้อนกลับไปเมื่อตอนเรามอต้น ..
ตอนนั้นเรา ม.2 ผิวแทน ตัวเล้ก หน้าตาธรรมดาเอียงไปทาง ไม่สวย 555  พี่เขาอยู่ ม.4 หน้าตาดี ขาว ยิ้มที ละลาย
เป็นที่หมายปองต้องตา ของ สาวๆ มอต้น มอปลาย
พี่เขาเป็นนักฟุตบอลของโรงเรียน
เรียนหนังสือ เก่งในระดับนึง
โรงเรียนที่เราเรียนอยู่เป็นโรงเรียนประจำค่ะ ติดเขา อากาศดี ธรรมชาติสวยมาก ๆ
ได้กลับบ้านก้เดือนละ 1 ครั้ง เท่านั้น คนในโรงเรียน จึงผ่านหน้าคร่าตา กันทุกๆวัน
วันนึงบ่อยมากๆ ทานข้าวทั้ง3 มื้อ ต้องเจอกัน เข้าแถวเคารพธงชาติ 2 เวลา เช้าเย็นก็ต้องเจอ
เดินสวนกันขณะเปลี่ยนห้องเรียน ช่วงท้ายชั่วโมง ก็ต้องเจอ..โอ้ยฟินไปอีกก

เราปิ๊งพี่เขามาก เนื่องจากว่าเราจะค่อนข้างสนิทกะเพื่อนผู้หญิงของพี่เขา
เราจะชอบฝากขนม ไปให้พี่เขาเกือบทุกวัน  แบบพี่เขายังไม่รู้ว่าเราเป็นใครนะ

มีอยู่วันนึง วันนี้เศร้ามาก พูดเลยยย
พอดีเรากะเพื่อนเดินผ่านกลุ่มพี่เขา ปกติแต่แปลกก็ตรงที่ พี่เขากำลังขอผู้หญิงคนนึงเป็นแฟน
เราดันผ่านไปได้ยินพอดี โอโห้ทรุดเลยย TT
ไปสืบต่อมา สรุปความได้ว่าเขาคบกัน หัวใจสลายไปเลย
แต่เราก็เก็บอาการได้แต่มองห่าง ๆ ตลอดมา

ผ่านไปประมาณ3 เดือนเขาก็เลิกกัน พี่ผู้หญิงคนนั้นทิ้งเขาไปมีแฟนใหม่
พี่คนที่เราแอบชอบก็โสดอีกครั้ง เป็นข่าวดีของสาวๆ ในโรงเรียน
เรื่องราวก็วนไปวนมา ประมาณนี้ชีวิตเดิมๆ ของเด็กโรงเรียนประจำ

ต่อ มาเริ่มเข้าสู้ เทอมที่ 2 มีการเปิดสอบเรียนต่อมากมาย
พี่เขากับเพื่อนอีก 2 คนก็ไปสอบ ปวช..(ที่ชุดช้อปน่ารักเป็นชุดหมี)  เป็น
วิทยาลัยเทคโนโลยีและอุตสาหกรรม แถวบางซื่อ แห้ะๆ (ไบ้ๆ)
ผลออกมา พี่เขาสอบติดทั้ง3 คนเลย ค่ะ
พี่เขายอม ไปเริ่มต้นเรียน ปวช1 ก็ยินดีกับพี่เขานะค่ะ
จะได้ไปมีอนาคตที่สดใส จบไปก็มีงานให้เลือกมากมาย
เศร้าอีกละ อดเห็นหน้าเขาที่นี้นานเลย อาจจะตลอดไป
เราก็เลยตัดสินใจ เฉลยตัวตนว่าเราเองเป็นคนที่แอบพี่เขา

แล้วที่นี้ก็เป็น โรคกลัวสายตา ไม่กล้าเจอหน้าเขาเลยค่ะ
แบบว่า เจอหน้าอาการออก เก็บอาการไม่อยู่ไปเลยค่ะ
เวลา รู้ข่าวว่าพี่เขาจะไปแข่งฟุตบอล ที่ไหน
เราจะชอบ จัดยา พวก ยานวด แก้ปวด ไรงี้ไปให้ค่ะ
เขียนจดหมาย (ตอนนั้นที่โรงเรียนฮิตมาก)
แต่ท้ายที่สุดแล้วพี่เขาก็ไม่ได้ชอบเรา ฮือๆ
เสียใจ คิดกะเราได้แค่พี่น้อง แต่ตอนนั้นก็เด็กมาก ก็ไม่เป็นไรค่ะ
เล่นสนุกสนานกะเพื่อน ๆ ไป ไม่ตายค่ะ ไม่ตายยยยย แค่จุก

เวลาผ่านไป 4 ปี
เราอยุ่ มอ6 พี่เขาเรียน ปี1 มหาลัยชื่อดัง ด้านวิศวะ มี3แห่งใน กทม .
ตอนนั้น บีบี  กำลังฮิตมากก มีการบอร์ด พินกัน
ก็มีคน บร์อดพินพี่เขาต่อมา ทันที่ที่เห็นไม่รอช้าค่ะ
แอสเลยค่ะ แบบไม่ต้องคิด เราก็ไม่กล้าทักค่ะ

ตอนนั้นหน้าตาเราก้เปลี่ยนไปนะค่ะ (ในทางดีขึ้น) มั้ง555
ไม่คิดไม่ฝันเลยค่ะ พี่เขาก็ทักมาถามว่า ใช่.ก.. รึป่าว(ก คือ นามสมมุติเรานะ)
เราก็บอกใช่ค่ะ จำหนูได้เหรอ ??
พี่เขาก็บอกจำได้สิ้ เป็นไงละ เรียนชั้นไหนละ สบายดีไหม
เราก็บอกไปว่า เรียน ม.6 ค่ะ ช่วงนี้เครียดมากอ่ะ
จะสอบเข้ามหาลัย บลาๆ บลาๆ
เขาก็บอกเราสู้ ๆ นะ โอ้ยยฟินเลย
แล้วเราก็มาเรียน มหาลัย ย่านรังสิต

ก็ยังคุยบีบี เล่นกับพี่เขาบ้าง
แต่แล้ว พี่เขาก็ปรากฏหน้าเฟชเราค่ะ
แอสเลยค่ะ ไม่รอช้า แต่ก็เงิบเลยค่ะ
กำลังคบกับ ......ใครก็ไม่รู้ค่ะ  TT
เราก็สบายๆ ไม่เครียดค่ะ โตแล้วก็ ส่องไปวันๆ
เราก็มีคนคุยอยู่แล้วด้วย แต่แค่รู้สึกดีกับพี่เขาเสมอ
ต่อมาเราก็คบกะเพื่อนของพี่เขาค่ะ แต่คบได้สักพัก พี่คนนั้นก็ไม่ได้คุยกะเราต่อ
ตอนช่วงที่เราคบกับ เพื่อนพี่เขา พี่เขาทักมาถามนะค่ะว่าคบกันเหรอ
แต่ก็ถามไปงั้นแหละมั้งค่ะ คงไม่คิดอะไรก็แซวๆ
แล้วพี่เขาก้โดนทิ้งอีกแล้วค่ะ โสดยาวๆๆ

ผ่านไปสักพักเราเลิกคุยกะเพื่อนเขา เราเองก็เริ่มเรียนปี 1 ค่ะ
ก็มีคนมาชอบบ้าง ตามประสาวัยรุ่น
ก็มีคนคุยคนใหม่ แต่กับคนนี้เราคุยยาวมาจน เราเรียนปี3 เลยค่ะ
เรียนที่เดียวกันกะพี่คนนั้นเลยค่ะ บังเอิญ เกินไป แต่ยังโชคดีคนละคณะกัน

เราก็ไปหาแฟนบ้างเพราะเพื่อนก็เรียน ที่นั่นเยอะ ไปบ่อย
ก็เจอพี่เขา(แบบบังเอิญนะไม่ได้นัด)  ก็ยังความรู้สึกเดิมเลย ค่ะ ยังชอบยังรู้สึกดีๆ
พี่เขาเป็นคน น่ารักเป็นสุภาพบุรุษ กะเราเสมอ ไม่หยิ่ง เลย
และนิสัยก็ไม่เสือผู้หญิงนะค่ะ ชอบโดนเพื่อนแกล้งน่าสงสารค่ะ เขาแกล้งกันแรงๆ ตามแบบผู้ชายอ่ะ
เราก็ทักเฟชกันบ้างค่ะ คุยเกรียน ๆ เรื่องทั่วไปไม่มีชู้สาว นะ พี่เขารู้ว่าเรามีแฟน
แต่พักหลังมา เมื่อปีที่แล้วเรามีปํญหาส่วนตัวกะแฟนค่ะเริ่มห่างกันค่ะ
แต่ก็ยังคุยกันบ้าง แต่ไม่ใช่แฟนกันเหมือนเดิมแล้ว
ก็ยังคลุมเคลือๆ สรุปก็คือไม่เหมือนเดิมนั่นแหละค่ะ
ก็เลยทางใครทางมัน แต่ก็ไม่เกลียดกันนะค่ะยัง คุยกันได้

ณ ปัจจุบัน
พี่เขาโสดดดดดด ค่ะ 100%
เราก็ เกือบโสดค่ะ มีคนคุยแต่ไม่ได้ชอบอะไรมากมาย
จะเป็นไรไหม ถ้าเราจะจีบพี่เขาแบบจริงๆ จังๆ แบบพยายามเต็มที่
เพราะตอนนี้เราคิดว่า ผู้ชาย เขาคงไม่มองแค่หน้าตา บุคลิคแล้ว
เขาคงมองถึง หน้าที่การงาน การศึกษา นิสัยใจคอด้วย เพราะเริ่มเข้าวัยผู้ใหญ่ วัยทำงาน
เราเองกำลังจะเรียนจบ ตอนนี้ก็มีกิจการเล็กๆ ของตัวเอง 2 อย่าง
หน้าตาเราก็พอไปวัดไปวาได้ ไม่ขาว ออกแนวคมๆ เราเป็นคนขยัน
เราขายของไปด้วยเรียนไปด้วย ตลอดเวลา
จนถึงตอนนี้เรายังจำว่าพี่เขาใส่เสื้อบอลเบอร์อะไร เกิดวันที่เท่าไหร่ ได้อยู่เลยค่ะ
ไม่เคยลืม จนบ้างเรื่องตัวพี่เขายังจำไม่ได้เลย

ที่เราเป็นคล้ายๆ น้ำกับพี่โชนเลยค่ะ(หนังสิ่งเล็กๆที่เรียกว่ารัก) แต่พี่โชนชอบน้ำ แต่พี่เขาไม่ได้ชอบเรา 55555
แต่ก็เคยไปดูหนังกินข้าวกะพี่เขาครั้งนึงนะค่ะ ไม่รู้คิดยังไงเขาถึงมา

โปรไฟล์ก็ดีในระดับนึง เราอยากจะลองจีบพี่เขาอีกสักครั้งนึง
มันจะดีไหมค่ะ เราจะมีโอกาสบ้างรึป่าว ไม่กล้า ไม่มั่นใจ
ไม่กล้าปรึกษา เพื่อนด้วย กลัวมันเก็บความลับไม่ได้  ??????????????

เราชอบเขาจริงๆ ค่ะ แต่กลัวแป๊ก กลัวเสียพี่ดีๆ คนนึงไป

เราควรทำยังไงดีค่ะ  ขอคำปรึกษาหน่อย