กระทู้นี้เป็นกระทู้ระบายๆล้วนๆน่ะค่ะ หากผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยค่ะ
เข้าเรื่องเลยน่ะค่ะ
เชื่อว่าผู้หญิงหลายๆคนก็คงจะเป็นเหมือนเรา อาการที่คุณผู้ชายหลายๆท่านไม่ค่อยเข้าใจ
เราจะเป็นแบบนี้เกือบทุกเดือนค่ะ ก่อนประจำเดือนจะมาประมาณอาทิตย์นึง คือหงุดหงิดง่าย โมโหง่าย งี่เง่า อารมณ์ไม่ดีตลอดเวลา ไม่ว่าจะอยู่ที่ทำงาน หรืองี่เง่าใส่แฟน แต่พอประจำเดือนหมดมันก็หายน่ะค่ะ อารมณ์กลับมาเย็นเหมือนเดิม แต่บางครั้งมันก็งี่เง่าจนทำเรื่องพัง อย่างล่าสุด อาทิตย์นี้ก่อนประจำเดือนจะมา เราทั้งน้อยใจแฟน ประชดประชัน จนได้เรื่อง คือ อยู่ห่างจากแฟนมาก (คนละประเทศ) ปกติก็จะเข้าใจแฟนตลอดน่ะ แต่เวลาประจำเดือนจะมา ก็จะอารมณ์ไม่ดีจนงอนกันทุกที แต่คราวนี้คงจะหนักสุดเท่าที่เจอมามั้ง เมื่อสองวันที่ผ่านมา แฟนทำงานเหนื่อย ยิ่งช่วงนี้เหมือนจะเหนื่อยมากเป็นพิเศษ แต่ด้วยความที่เราคิดถึง อยากคุย อยากได้ยินเสียง อยากเห็นหน้า (ปกติคุยทางสไกป์) ด้วยความที่แฟนเหนื่อยสะสม ช่วงนี้เลยเอาแต่นอนๆๆ และนอนยาวข้ามวัน เราเลยคิดว่าเค้าไม่ใส่ใจ ไม่เหมือนเดิม เย็นชา (เนื่องจากแฟนเงียบๆมาหลายอาทิตย์แล้ว) ทีนี้มันดันตรงกับช่วงที่เราจะเป็นประจำเดือนพอดี เลยทำอะไรโดยไม่ยั้งคิดเลยเรา เมื่อวานซืน แฟนกลับจากทำงานประมาณ 11โมงประเทศเขา (แฟนทำงาน 24ชม. กว่าๆ แล้วกลับไปพัก อีกวันอาจจะหยุดหรือทำงานต่อเป็นเรื่องปกติ แต่ส่วนมากไม่ค่อยได้หยุด) เลิกงานแฟนก็ส่งข้อความทางแชทเฟสมาปกติแหละ แต่พอถึงห้องเค้าเงียบเลย ไม่ส่งข้อความมาบอกเลยว่าถึงห้องยัง เงียบหายไปเลย จริงๆเราก็รูแหละว่าเค้าเหนื่อยจนไม่มีแรงจะทำอะไรแล้ว กลับห้องคงสลบสไลตามเคย แต่ด้วยโฮร์โมนที่มันพร้อมจะประทุตลอดเวลาของเรา ทำให้เราหงุดหงิด น้อยใจมาก ทักแชทไปแฟนไม่ตอบ ทักครั้งแล้วครั้งเล่า จนดึกแล้วแฟนก็ยังไม่ตอบ จนเราโมโห เลยส่งข้อความยาวเลย ถามว่า ยังรักฉันเหมือนเดิมมั้ย เป็นห่วงฉันเหมือนฉันเป็นห่วงเธอมั้ย ถ้าฉันไม่อยู่เธอจะเสียใจมั้ย (พอดีก่อนวันนั้นเราป่วย แต่แฟนไม่ถามอาการอะไรเลย) บลาๆๆ ตามประสาผู้หญิงประชดผู้ชาย แล้วตามด้วยสติ๊กเกอร์หน้าร้องไห้ และสุดท้าย ประโยคที่เป็นเรื่อง คือ ส่งไปว่า ถ้าอยากเปลี่ยนสถานะของเรา ก็แค่บอกมาตรงๆ ไม่ต้องเย็นชาใส่ขนาดนี้ก็ได้
จนเช้าอีกวัน แฟนก็ยังไม่อ่านข้อความแชท เราเลยโทรข้ามประเทศเลยจร้าาา แต่แฟนไม่รับหรอก แต่คงได้ยินเสียงโทรศัพท์เลยตื่นขึ้นมา และคงเห็นข้อความยาวๆที่เราส่งไป คงตกใจมาก แล้วส่งข้อความกลับมาว่า เมื่อวานถึงห้องก็หลับตายเลย และไม่เคยคิดที่จะเปลี่ยนสถานะกับเราเลยสักนิด เรา พอได้อ่านข้อความก็น้ำตาร่วงเลย แล้วเราก็มาทำงานปกติ ส่วนแฟน วันนั้นเป็นวันหยุดของเขา ซึ่งนานน้านทีเขาจะได้หยุด เพราะปกติทำงานอย่างกะหุ่นยนต์ ซึ่งปกติเราก็เข้าใจเขามาตลอด และตั้งแต่คบกันมาเราก็ไม่ทะเลาะกันเลย หวาน สวีทวิดวิ้ว ตลอดเวลา อย่างมากงอนกัน และที่งอนส่วนมากจะเป็นช่วง ปจด. จะมานี่แหละ (เซ็ง ><)
ปกติแฟนเป็นคนใจเย็น แต่ถ้าเรางอนเค้าก็ง้อน่ะ แต่ไม่มาก เป็นคนง้อไม่ค่อยเก่ง แต่ก็กลับมาดีกันตลอด แต่คราวนี้ดูเหมือนแฟนจะโกรธมาก ตอนแรก ตอนที่เค้าตอบข้อความมาก็ดูเหมือนไม่มีอะไร เราก็มาทำงานตามปกติ และระหว่างวันแฟนก็ส่งข้อความปกติ แต่พอกลางคืน เราเลิกงานกลับไปนั่งคุยสไกป์กัน แรกๆแฟนยังดีๆ หัวเราะอยู่เลย สักพักนิ่ง ทำท่านั่งคิดอะไรอยู่ และดูเครียดมาก และพูดขึ้นมา ไม่คิดว่าเมื่อคืนจะส่งข้อความอะไรมาเยอะขนาดนั้น เขาแค่นอนเองน่ะ เราก็รู้สึกผิด และเขาก็เอาแต่เงียบ และหน้าบึ้งมาก ดูเครียดมาก แล้วเราก็ถามไปว่ามีอะไรจะพูดหรือเปล่า เขาก็เงียบ เราก็ถามอีกคิดอะไรอยู่ เขาก็บอกว่า ไม่บอก และสุดท้ายเขาก็บอกนอนกันเถอะ สไกป์กันไป ก็มีแต่จะโกรธกัน เราก็โอเค วางสายสไกป์ไป แล้วเราก็ส่งข้อความถามไปว่ามีอะไรจะพูดมั้ย เราคิดอะไรเราก็ส่งข้อความไปบอกหมด
สักพักมาเต็มเลยค่าาา ถามเราว่า ตกลง...(เรา) ไว้ใจเขามั้ย เราชอบบอกว่าเป็นห่วงเขา แต่มีความรู้สึกว่าเราไม่ไว้ใจเค้าเลย.. เอาแล้วเรา เราก็บอกไปว่าถ้าไม่ไว้ใจจะคบมาจนถึงตอนนี้หรอ เขาบอกวันนั้นเขาแค่นอนเองน่ะ ไม่คิดว่าเราจะส่งข้อความอะไรเยอะแยะขนาดนั้น เราเอาแต่ขอโทษอย่างเดียว และเราก็บอก อืม ฉันมันก็เหมือนแฟนธรรมดาๆทั่วไปนั่นแหละเนอะ แล้วเขาสวนมาว่า จะพูดตรงๆให้ เราเอาตัวเองเป็นหลัก หรือพูดง่ายๆคือ เอาแต่ใจ เขาก็อยากมีเวลาส่วนตัวบ้าง อยากมีเวลาของตัวเองบ้าง บางครั้งก็อยากอยู่เงียบๆบ้าง เรานี่อึ้งเลย เพราะแฟนไม่เคยพูดแบบนี้กับเรา แต่ก็รู้สึกตื่น เราลืมคิดตรงนี้จริงๆแหละ แต่เราจะบอกแฟนเสมอๆว่า ก่อนจะ ปจด.จะมา เราจะอารมณ์แปรปรวนน่ะ ระวังหน่อยน่ะ ซึ่งคราวนี้มันก็เป็นช่วงนั้น และเราไม่เคยงี่เง่ากับแฟนถ้าไม่ใช่ช่วงนั้น เราก็คิดน่ะ แฟนเราไม่คิดบ้างเลยหรอ ที่ผ่านมาเราทำทุกอย่างเพื่อเขา ซื่อสัตย์ รักเขาคนเดียว ตอนที่เราจากกันเราร้องไห้จะเป็นจะตายด้วยกัน เวลาผ่านไปแต่ละปีๆ เราก็จะบินไปหาเขาทุกปี และแต่ละครั้งบินไปหาเขาคนเดียว ปีที่แล้วเราก็บินไปหาเขา ไปคนเดียว ผู้หญิงตัวเล็กๆ นั่งเครื่องไปหาเขา ต้องไปต่อเครื่องอีกประเทศนึงด้วย จัดการอะไรเองทุกอย่างคนเดียวเพื่อไปหาเขา เพราะเขาไม่ค่อยว่างมาหา งานเขามันเป็นงานทำเพื่อประชาชน เลยไม่ค่อยได้พักเหมือนคนอื่นๆ ซึ่งเราเข้าใจมาตลอด ปีนี้เป็นครั้งแรกที่เขามาหาเรา เป็นอะไรที่วิเศษมาก และเราสองคนก็มีความสุขมาก
พอเขาว่าเรา เอาแต่ใจ เอาตัวเองเป็นหลัก เขาอยากมีเวลาส่วนตัว ฯลฯ เราก็จุก ได้แต่ อืมๆๆ ขอโทษไป และสุดท้ายเราก็บอกว่า เอางี้น่ะ เพื่ออะไรๆมันจะดีขึ้น เราห่างกันสักพักล่ะกัน พรุ่งนี้ทำงานสู้ๆน่ะ คืนนี้พักผ่อนเยอะๆ แล้วบอกว่า ลาก่อนน่ะ ถ้าอะไรๆมันดีขึ้นเราค่อยมาพบกันใหม่ ฉันรักเธอน่ะ บายๆ ลงท้ายด้วยสติ๊กเกอร์ร้องไห้ ซึ่งเราคุยเป็นภาษาเขา ไม่รู้แฟนจะเข้าใจในความหมายที่เราสื่อป่าวไม่รู้ เพราะบางทีภาษาเขากับภาษาเรามันสื่อคนละอย่าง
แฟนก็ตอบมาว่า ...(เรา) ก็เช่นกันน่ะ (หมายถึง พรุ่งนี้ทำงานสู้ๆ) แล้วแฟนก็บอกว่า อืม แล้วพบกันใหม่ เขาก็รักเราน่ะ บายๆ .....จบกันสนทนา เราไม่เคยรู้สึกแบบนี้ ความรู้สึกที่ตัวชาไปทั้งตัว และมันจุก บอกไม่ถูก และนั่งนิ่ง คิดในใจ นี่เราเลิกกับแฟนป่าวว่ะ แต่คงไม่มั้ง เราปิดเฟสชั่วคราวไว้ เราคิดว่าเราควรให้เวลาแฟน ช่วงนี้เราไม่ต้องติดต่อไปจะดีกว่า แฟนคงเหนื่อยจริงๆ ให้เขาได้พักเยอะๆ ทั้งๆที่เราคิดถึงเขาแทบทุกนาที คิดถึงตลอดยามตื่นจนก่อนนอน คืนนั้นเราก็กินยาแก้เครียด (ที่หมอให้วันก่อนตอนที่ป่วย) แล้วหลับไป
ตอนเช้าประมาณตี 5 ครึ่ง แฟนก็ส่งข้อความเบสิกที่เราสองคนส่งกันทุกเช้า แต่ส่งมาทางไลน์ เพราะทางแชทเฟสส่งมาไม่ได้แล้ว ส่งมาว่าอรุณสวัสด์ วันนี้ทำงานสู้ๆกันน่ะ ซึ่งเป็นข้อความที่เราส่งกันเป็นประจำ เราสลืมสลือตื่นอ่าน และส่งแค่สติ๊กเกอร์ OK ไป และไม่ส่งอะไรอีกเลย ทั้งสองคน.....
ตอนที่แฟนว่าเราเอาแต่ใจ เขาอยากมีเวลาส่วนตัวบ้าง เราอึ้งน่ะ แต่รู้สึกสบายใจงัยไม่รู้ เพราะที่ผ่านมาแฟนไม่เคยพูดในสิ่งที่คิดเลย เก็บไว้ตลอด แต่คราวนี้พูดออกมา เราก็รู้สึกว่าเขาคงได้ปลดปล่อยบ้าง ก็โอเค
เล่าซะยาวเลย ต้องขออภัยด้วยค่ะ แค่อยากระบาย อยากให้คุณผู้ชายได้รับรู้ว่าผู้หญิงหลายๆคน เวลาจะเป็นประจำเดือน โฮร์โมนมันไม่ปกติ อารมณ์แปรปรวน หงุดหงิดง่าย สามารถทำเรื่องเท่าหนู ให้กลายเป็นเรื่องช้างได้ ยังงัยก็เข้าใจพวกเขาบ้าง จะได้ไม่เป็นปัญหาน่ะค่ะ
ปล.ไม่รู้แท็กถูกห้องมั้ยน่ะค่ะ ถ้าผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยค่ะ
เป็นแบบนี้ทุกเดือนเลย ก่อนเป็นประจำเดือนประมาณอาทิตย์นึง อารมณ์แปรปรวน หงุดหงิด งี่เง่าตล๊อดๆๆ (><)
เข้าเรื่องเลยน่ะค่ะ
เชื่อว่าผู้หญิงหลายๆคนก็คงจะเป็นเหมือนเรา อาการที่คุณผู้ชายหลายๆท่านไม่ค่อยเข้าใจ
เราจะเป็นแบบนี้เกือบทุกเดือนค่ะ ก่อนประจำเดือนจะมาประมาณอาทิตย์นึง คือหงุดหงิดง่าย โมโหง่าย งี่เง่า อารมณ์ไม่ดีตลอดเวลา ไม่ว่าจะอยู่ที่ทำงาน หรืองี่เง่าใส่แฟน แต่พอประจำเดือนหมดมันก็หายน่ะค่ะ อารมณ์กลับมาเย็นเหมือนเดิม แต่บางครั้งมันก็งี่เง่าจนทำเรื่องพัง อย่างล่าสุด อาทิตย์นี้ก่อนประจำเดือนจะมา เราทั้งน้อยใจแฟน ประชดประชัน จนได้เรื่อง คือ อยู่ห่างจากแฟนมาก (คนละประเทศ) ปกติก็จะเข้าใจแฟนตลอดน่ะ แต่เวลาประจำเดือนจะมา ก็จะอารมณ์ไม่ดีจนงอนกันทุกที แต่คราวนี้คงจะหนักสุดเท่าที่เจอมามั้ง เมื่อสองวันที่ผ่านมา แฟนทำงานเหนื่อย ยิ่งช่วงนี้เหมือนจะเหนื่อยมากเป็นพิเศษ แต่ด้วยความที่เราคิดถึง อยากคุย อยากได้ยินเสียง อยากเห็นหน้า (ปกติคุยทางสไกป์) ด้วยความที่แฟนเหนื่อยสะสม ช่วงนี้เลยเอาแต่นอนๆๆ และนอนยาวข้ามวัน เราเลยคิดว่าเค้าไม่ใส่ใจ ไม่เหมือนเดิม เย็นชา (เนื่องจากแฟนเงียบๆมาหลายอาทิตย์แล้ว) ทีนี้มันดันตรงกับช่วงที่เราจะเป็นประจำเดือนพอดี เลยทำอะไรโดยไม่ยั้งคิดเลยเรา เมื่อวานซืน แฟนกลับจากทำงานประมาณ 11โมงประเทศเขา (แฟนทำงาน 24ชม. กว่าๆ แล้วกลับไปพัก อีกวันอาจจะหยุดหรือทำงานต่อเป็นเรื่องปกติ แต่ส่วนมากไม่ค่อยได้หยุด) เลิกงานแฟนก็ส่งข้อความทางแชทเฟสมาปกติแหละ แต่พอถึงห้องเค้าเงียบเลย ไม่ส่งข้อความมาบอกเลยว่าถึงห้องยัง เงียบหายไปเลย จริงๆเราก็รูแหละว่าเค้าเหนื่อยจนไม่มีแรงจะทำอะไรแล้ว กลับห้องคงสลบสไลตามเคย แต่ด้วยโฮร์โมนที่มันพร้อมจะประทุตลอดเวลาของเรา ทำให้เราหงุดหงิด น้อยใจมาก ทักแชทไปแฟนไม่ตอบ ทักครั้งแล้วครั้งเล่า จนดึกแล้วแฟนก็ยังไม่ตอบ จนเราโมโห เลยส่งข้อความยาวเลย ถามว่า ยังรักฉันเหมือนเดิมมั้ย เป็นห่วงฉันเหมือนฉันเป็นห่วงเธอมั้ย ถ้าฉันไม่อยู่เธอจะเสียใจมั้ย (พอดีก่อนวันนั้นเราป่วย แต่แฟนไม่ถามอาการอะไรเลย) บลาๆๆ ตามประสาผู้หญิงประชดผู้ชาย แล้วตามด้วยสติ๊กเกอร์หน้าร้องไห้ และสุดท้าย ประโยคที่เป็นเรื่อง คือ ส่งไปว่า ถ้าอยากเปลี่ยนสถานะของเรา ก็แค่บอกมาตรงๆ ไม่ต้องเย็นชาใส่ขนาดนี้ก็ได้
จนเช้าอีกวัน แฟนก็ยังไม่อ่านข้อความแชท เราเลยโทรข้ามประเทศเลยจร้าาา แต่แฟนไม่รับหรอก แต่คงได้ยินเสียงโทรศัพท์เลยตื่นขึ้นมา และคงเห็นข้อความยาวๆที่เราส่งไป คงตกใจมาก แล้วส่งข้อความกลับมาว่า เมื่อวานถึงห้องก็หลับตายเลย และไม่เคยคิดที่จะเปลี่ยนสถานะกับเราเลยสักนิด เรา พอได้อ่านข้อความก็น้ำตาร่วงเลย แล้วเราก็มาทำงานปกติ ส่วนแฟน วันนั้นเป็นวันหยุดของเขา ซึ่งนานน้านทีเขาจะได้หยุด เพราะปกติทำงานอย่างกะหุ่นยนต์ ซึ่งปกติเราก็เข้าใจเขามาตลอด และตั้งแต่คบกันมาเราก็ไม่ทะเลาะกันเลย หวาน สวีทวิดวิ้ว ตลอดเวลา อย่างมากงอนกัน และที่งอนส่วนมากจะเป็นช่วง ปจด. จะมานี่แหละ (เซ็ง ><)
ปกติแฟนเป็นคนใจเย็น แต่ถ้าเรางอนเค้าก็ง้อน่ะ แต่ไม่มาก เป็นคนง้อไม่ค่อยเก่ง แต่ก็กลับมาดีกันตลอด แต่คราวนี้ดูเหมือนแฟนจะโกรธมาก ตอนแรก ตอนที่เค้าตอบข้อความมาก็ดูเหมือนไม่มีอะไร เราก็มาทำงานตามปกติ และระหว่างวันแฟนก็ส่งข้อความปกติ แต่พอกลางคืน เราเลิกงานกลับไปนั่งคุยสไกป์กัน แรกๆแฟนยังดีๆ หัวเราะอยู่เลย สักพักนิ่ง ทำท่านั่งคิดอะไรอยู่ และดูเครียดมาก และพูดขึ้นมา ไม่คิดว่าเมื่อคืนจะส่งข้อความอะไรมาเยอะขนาดนั้น เขาแค่นอนเองน่ะ เราก็รู้สึกผิด และเขาก็เอาแต่เงียบ และหน้าบึ้งมาก ดูเครียดมาก แล้วเราก็ถามไปว่ามีอะไรจะพูดหรือเปล่า เขาก็เงียบ เราก็ถามอีกคิดอะไรอยู่ เขาก็บอกว่า ไม่บอก และสุดท้ายเขาก็บอกนอนกันเถอะ สไกป์กันไป ก็มีแต่จะโกรธกัน เราก็โอเค วางสายสไกป์ไป แล้วเราก็ส่งข้อความถามไปว่ามีอะไรจะพูดมั้ย เราคิดอะไรเราก็ส่งข้อความไปบอกหมด
สักพักมาเต็มเลยค่าาา ถามเราว่า ตกลง...(เรา) ไว้ใจเขามั้ย เราชอบบอกว่าเป็นห่วงเขา แต่มีความรู้สึกว่าเราไม่ไว้ใจเค้าเลย.. เอาแล้วเรา เราก็บอกไปว่าถ้าไม่ไว้ใจจะคบมาจนถึงตอนนี้หรอ เขาบอกวันนั้นเขาแค่นอนเองน่ะ ไม่คิดว่าเราจะส่งข้อความอะไรเยอะแยะขนาดนั้น เราเอาแต่ขอโทษอย่างเดียว และเราก็บอก อืม ฉันมันก็เหมือนแฟนธรรมดาๆทั่วไปนั่นแหละเนอะ แล้วเขาสวนมาว่า จะพูดตรงๆให้ เราเอาตัวเองเป็นหลัก หรือพูดง่ายๆคือ เอาแต่ใจ เขาก็อยากมีเวลาส่วนตัวบ้าง อยากมีเวลาของตัวเองบ้าง บางครั้งก็อยากอยู่เงียบๆบ้าง เรานี่อึ้งเลย เพราะแฟนไม่เคยพูดแบบนี้กับเรา แต่ก็รู้สึกตื่น เราลืมคิดตรงนี้จริงๆแหละ แต่เราจะบอกแฟนเสมอๆว่า ก่อนจะ ปจด.จะมา เราจะอารมณ์แปรปรวนน่ะ ระวังหน่อยน่ะ ซึ่งคราวนี้มันก็เป็นช่วงนั้น และเราไม่เคยงี่เง่ากับแฟนถ้าไม่ใช่ช่วงนั้น เราก็คิดน่ะ แฟนเราไม่คิดบ้างเลยหรอ ที่ผ่านมาเราทำทุกอย่างเพื่อเขา ซื่อสัตย์ รักเขาคนเดียว ตอนที่เราจากกันเราร้องไห้จะเป็นจะตายด้วยกัน เวลาผ่านไปแต่ละปีๆ เราก็จะบินไปหาเขาทุกปี และแต่ละครั้งบินไปหาเขาคนเดียว ปีที่แล้วเราก็บินไปหาเขา ไปคนเดียว ผู้หญิงตัวเล็กๆ นั่งเครื่องไปหาเขา ต้องไปต่อเครื่องอีกประเทศนึงด้วย จัดการอะไรเองทุกอย่างคนเดียวเพื่อไปหาเขา เพราะเขาไม่ค่อยว่างมาหา งานเขามันเป็นงานทำเพื่อประชาชน เลยไม่ค่อยได้พักเหมือนคนอื่นๆ ซึ่งเราเข้าใจมาตลอด ปีนี้เป็นครั้งแรกที่เขามาหาเรา เป็นอะไรที่วิเศษมาก และเราสองคนก็มีความสุขมาก
พอเขาว่าเรา เอาแต่ใจ เอาตัวเองเป็นหลัก เขาอยากมีเวลาส่วนตัว ฯลฯ เราก็จุก ได้แต่ อืมๆๆ ขอโทษไป และสุดท้ายเราก็บอกว่า เอางี้น่ะ เพื่ออะไรๆมันจะดีขึ้น เราห่างกันสักพักล่ะกัน พรุ่งนี้ทำงานสู้ๆน่ะ คืนนี้พักผ่อนเยอะๆ แล้วบอกว่า ลาก่อนน่ะ ถ้าอะไรๆมันดีขึ้นเราค่อยมาพบกันใหม่ ฉันรักเธอน่ะ บายๆ ลงท้ายด้วยสติ๊กเกอร์ร้องไห้ ซึ่งเราคุยเป็นภาษาเขา ไม่รู้แฟนจะเข้าใจในความหมายที่เราสื่อป่าวไม่รู้ เพราะบางทีภาษาเขากับภาษาเรามันสื่อคนละอย่าง
แฟนก็ตอบมาว่า ...(เรา) ก็เช่นกันน่ะ (หมายถึง พรุ่งนี้ทำงานสู้ๆ) แล้วแฟนก็บอกว่า อืม แล้วพบกันใหม่ เขาก็รักเราน่ะ บายๆ .....จบกันสนทนา เราไม่เคยรู้สึกแบบนี้ ความรู้สึกที่ตัวชาไปทั้งตัว และมันจุก บอกไม่ถูก และนั่งนิ่ง คิดในใจ นี่เราเลิกกับแฟนป่าวว่ะ แต่คงไม่มั้ง เราปิดเฟสชั่วคราวไว้ เราคิดว่าเราควรให้เวลาแฟน ช่วงนี้เราไม่ต้องติดต่อไปจะดีกว่า แฟนคงเหนื่อยจริงๆ ให้เขาได้พักเยอะๆ ทั้งๆที่เราคิดถึงเขาแทบทุกนาที คิดถึงตลอดยามตื่นจนก่อนนอน คืนนั้นเราก็กินยาแก้เครียด (ที่หมอให้วันก่อนตอนที่ป่วย) แล้วหลับไป
ตอนเช้าประมาณตี 5 ครึ่ง แฟนก็ส่งข้อความเบสิกที่เราสองคนส่งกันทุกเช้า แต่ส่งมาทางไลน์ เพราะทางแชทเฟสส่งมาไม่ได้แล้ว ส่งมาว่าอรุณสวัสด์ วันนี้ทำงานสู้ๆกันน่ะ ซึ่งเป็นข้อความที่เราส่งกันเป็นประจำ เราสลืมสลือตื่นอ่าน และส่งแค่สติ๊กเกอร์ OK ไป และไม่ส่งอะไรอีกเลย ทั้งสองคน.....
ตอนที่แฟนว่าเราเอาแต่ใจ เขาอยากมีเวลาส่วนตัวบ้าง เราอึ้งน่ะ แต่รู้สึกสบายใจงัยไม่รู้ เพราะที่ผ่านมาแฟนไม่เคยพูดในสิ่งที่คิดเลย เก็บไว้ตลอด แต่คราวนี้พูดออกมา เราก็รู้สึกว่าเขาคงได้ปลดปล่อยบ้าง ก็โอเค
เล่าซะยาวเลย ต้องขออภัยด้วยค่ะ แค่อยากระบาย อยากให้คุณผู้ชายได้รับรู้ว่าผู้หญิงหลายๆคน เวลาจะเป็นประจำเดือน โฮร์โมนมันไม่ปกติ อารมณ์แปรปรวน หงุดหงิดง่าย สามารถทำเรื่องเท่าหนู ให้กลายเป็นเรื่องช้างได้ ยังงัยก็เข้าใจพวกเขาบ้าง จะได้ไม่เป็นปัญหาน่ะค่ะ
ปล.ไม่รู้แท็กถูกห้องมั้ยน่ะค่ะ ถ้าผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยค่ะ