ชวนคุยเรื่องสิทธิส่วนบุคคลกับตรรกะแปลกๆ และการเข้าเมืองตาหลิ่วต้องหลิ่วตาตาม และความเท่าเทียมกันในสังคม
ท้าวความก่อนนะครับ
ผมทำงานอยู่ในบริษัทแห่งหนึ่งครับตั้งแต่เข้ามาพนักงานทุกคนจะมีบัตรพนักงาน
ซึ่งระบุข้อมูลส่วนตัวครับ โดยบัตรนั้นเป็นบัตรธรรมดา (กระดาษธรรมดา)ปริ้นและเคลือบพลาสติก ด้านหลังมีลายเซ็นผู้บริหาร และตราประทับของบริษัท
ซึ่งสามารถยืนยันตัวบุคคลได้จริง
ยืนยันตัวบริษัทได้จริง
ปกติผมจะพกบัตรติดตัวตลอดแม้แต่เวลาวันหยุดโดยจะพกใส่กระเป๋าสตางค์
ด้วยเนื่องจากตัวผมเองเป็นคนขี้ลืม
ต่อมา บริษัทได้มีการย้ายอาคารสำนักงาน
จากเอกมัย มาเหม่งจ๋าย ที่อาคารสำนักงานใหม่ พนักงานจะได้บัตรคีย์การ์ด หนึ่งใบโดยบนบัตรมี logo บริษัทและรูปพนักงานอยู่ แต่ไม่มีรายละเอียดสำคัญเช่น ที่อยู่รายเซ็นผู้บริหารหรือตราประทับที่ใช้ยืนยันตามกฏหมายได้
โดยฝ่ายบุคคลระบุว่า พนักงานทุกคนต้อง
พกบัตรเพื่อใช้ในการเข้าออกส่วนต่างๆของอาคาร ตัวผมเองก็พกแบบเดิมโดยเก็บไว้ในกระเป๋าตังคู่กับบัตรพนักงานเดิม
การกระทำที่ทำให้ผมรู้สึกว่ามีการละเมิดสิทธิส่วนบุคคลของผม
ประมาณสองอาทิตย์ที่ผ่านมามีกฏแปลกๆจากฝ่ายอาคารสถานที่ออกมาคือ พนักงานทุกคนต้องห้อยบัตรเข้าออกไว้ที่คอเพื่อให้
รปภ ตรวจก่อนเข้าตัวอาคาร
การตอบสนองต่อกฏนั้นของตัวผมเอง
1 ผมไม่ชอบใส่สร้อยหรืออะไรไว้ตรงคอเนื่องจากคันและเป็นผื่นแดง
2 ผมเป็นคนขี้ลืม ผมจึงใส่ไว้ในกระเป๋าตัง
3 ผมพกบัตร และหยิบออกจากกระเป๋าเพื่อแสดงทุกครั้ง
ตรรกะแปลกๆ
ที่ทำงานผม มีรปภ 1ท่าน กับรปภอีก1ตัว
รปภ 1ท่าน นิสัยดี ให้เกีตรติคน และเข้าใจโลก
รปภ 1 ตัว ไม่ให้เกีตรติคนพูดจาไม่เคารพคนอื่นสักเท่าไร
เมื่อ ผมเดินเข้ามาผมหยิบคีย์การ์ดมาแสดงให้รปภตัวนั้นดูด้วยหน้าตายิ้มแย้ม
สิ่งที่รปภตัวนั้นตอบกลับมาคือ
ไม่มีที่ห้อยคอหรอ
ทำไมไม่รู้จักห้อย
ณ ตอนนั้นผมรู้สึกโกรธ และตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงปกติว่า "ขอโทษครับ ผมไม่ชอบใส่ปลอกคอ"
ซึ่งการกระทำของรปภตัวนั้นต่างจาก รปภท่านนั้นมาก
เวลาเจอรปภท่านนั้น และผมหยิบบัตรให้เค้าดู รปภท่านนั้นพูดด้วยน้ำเสียงไพรเราะว่า"เชิญครับ" ทั้งที่ผมอายุน้อยกว่ารปภท่านั้นเกือบเท่าตัว
ตรรกะที่แปลกอยู่ตรงที่
รปภตัวนั้น ให้ผมอ่านกฏแปะอยู่ตรงปอมยาม ซึ่งน่าจะออกโดยฝ่ายอาคารสถานที่
สิ่งที่เค้าพยายามจะสือให้ผมเข้าใจคือ มีบัตรไม่มีสายห้อยคอ ต้องแลกบัตรคีย์การ์ดใหม่
ผมก็เลยถามกลับไปว่า ผมมีบัตรอยู่แล้วนะ
ต้องแลกด้วยหรอ
แล้วถ้าแลกมาผมจะมีสายห้อยคอไหม
จากนั่นผมก็เดินจากรปภตัวนั้นมาเข้าออฟฟิต และปล่อยเค้ายืนงงกับตรรกะแปลกๆ
ปล. อยากฝากถึงบริษัททุกบริษัท หัวหน้า และทีมลีทเดอร์ทุกคนและทุกท่านที่เข้ามาอ่านครับว่า
"ความสามัคคีหรือทีมเวิร์คไม่ได้เกิดจากการแสดงออกทางสัญลักษณ์ แต่เกิดจากการเข้าใจคนในทีม"
ชวนคุยเรื่องสิทธิส่วนบุคคลกับตรรกะแปลกๆ และการเข้าเมืองตาหลิ่วต้องหลิ่วตาตาม
ท้าวความก่อนนะครับ
ผมทำงานอยู่ในบริษัทแห่งหนึ่งครับตั้งแต่เข้ามาพนักงานทุกคนจะมีบัตรพนักงาน
ซึ่งระบุข้อมูลส่วนตัวครับ โดยบัตรนั้นเป็นบัตรธรรมดา (กระดาษธรรมดา)ปริ้นและเคลือบพลาสติก ด้านหลังมีลายเซ็นผู้บริหาร และตราประทับของบริษัท
ซึ่งสามารถยืนยันตัวบุคคลได้จริง
ยืนยันตัวบริษัทได้จริง
ปกติผมจะพกบัตรติดตัวตลอดแม้แต่เวลาวันหยุดโดยจะพกใส่กระเป๋าสตางค์
ด้วยเนื่องจากตัวผมเองเป็นคนขี้ลืม
ต่อมา บริษัทได้มีการย้ายอาคารสำนักงาน
จากเอกมัย มาเหม่งจ๋าย ที่อาคารสำนักงานใหม่ พนักงานจะได้บัตรคีย์การ์ด หนึ่งใบโดยบนบัตรมี logo บริษัทและรูปพนักงานอยู่ แต่ไม่มีรายละเอียดสำคัญเช่น ที่อยู่รายเซ็นผู้บริหารหรือตราประทับที่ใช้ยืนยันตามกฏหมายได้
โดยฝ่ายบุคคลระบุว่า พนักงานทุกคนต้องพกบัตรเพื่อใช้ในการเข้าออกส่วนต่างๆของอาคาร ตัวผมเองก็พกแบบเดิมโดยเก็บไว้ในกระเป๋าตังคู่กับบัตรพนักงานเดิม
การกระทำที่ทำให้ผมรู้สึกว่ามีการละเมิดสิทธิส่วนบุคคลของผม
ประมาณสองอาทิตย์ที่ผ่านมามีกฏแปลกๆจากฝ่ายอาคารสถานที่ออกมาคือ พนักงานทุกคนต้องห้อยบัตรเข้าออกไว้ที่คอเพื่อให้
รปภ ตรวจก่อนเข้าตัวอาคาร
การตอบสนองต่อกฏนั้นของตัวผมเอง
1 ผมไม่ชอบใส่สร้อยหรืออะไรไว้ตรงคอเนื่องจากคันและเป็นผื่นแดง
2 ผมเป็นคนขี้ลืม ผมจึงใส่ไว้ในกระเป๋าตัง
3 ผมพกบัตร และหยิบออกจากกระเป๋าเพื่อแสดงทุกครั้ง
ตรรกะแปลกๆ
ที่ทำงานผม มีรปภ 1ท่าน กับรปภอีก1ตัว
รปภ 1ท่าน นิสัยดี ให้เกีตรติคน และเข้าใจโลก
รปภ 1 ตัว ไม่ให้เกีตรติคนพูดจาไม่เคารพคนอื่นสักเท่าไร
เมื่อ ผมเดินเข้ามาผมหยิบคีย์การ์ดมาแสดงให้รปภตัวนั้นดูด้วยหน้าตายิ้มแย้ม
สิ่งที่รปภตัวนั้นตอบกลับมาคือ
ไม่มีที่ห้อยคอหรอ ทำไมไม่รู้จักห้อย
ณ ตอนนั้นผมรู้สึกโกรธ และตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงปกติว่า "ขอโทษครับ ผมไม่ชอบใส่ปลอกคอ"
ซึ่งการกระทำของรปภตัวนั้นต่างจาก รปภท่านนั้นมาก
เวลาเจอรปภท่านนั้น และผมหยิบบัตรให้เค้าดู รปภท่านนั้นพูดด้วยน้ำเสียงไพรเราะว่า"เชิญครับ" ทั้งที่ผมอายุน้อยกว่ารปภท่านั้นเกือบเท่าตัว
ตรรกะที่แปลกอยู่ตรงที่
รปภตัวนั้น ให้ผมอ่านกฏแปะอยู่ตรงปอมยาม ซึ่งน่าจะออกโดยฝ่ายอาคารสถานที่
สิ่งที่เค้าพยายามจะสือให้ผมเข้าใจคือ มีบัตรไม่มีสายห้อยคอ ต้องแลกบัตรคีย์การ์ดใหม่
ผมก็เลยถามกลับไปว่า ผมมีบัตรอยู่แล้วนะ
ต้องแลกด้วยหรอ
แล้วถ้าแลกมาผมจะมีสายห้อยคอไหม
จากนั่นผมก็เดินจากรปภตัวนั้นมาเข้าออฟฟิต และปล่อยเค้ายืนงงกับตรรกะแปลกๆ
ปล. อยากฝากถึงบริษัททุกบริษัท หัวหน้า และทีมลีทเดอร์ทุกคนและทุกท่านที่เข้ามาอ่านครับว่า
"ความสามัคคีหรือทีมเวิร์คไม่ได้เกิดจากการแสดงออกทางสัญลักษณ์ แต่เกิดจากการเข้าใจคนในทีม"