อย่าไปสนใจกระทู้ที่ผมตั้งก่อนหน้า 3 กระทู้นะครับที่ผมตามแอบชอบพี่เค้า กระทู้นี้จะสุดท้ายแล้วท้ายสุด จริงๆ ทุกอย่างมันพังหมดแล้ว บางทีผมก็โกหกบ้าง เวลาเขียนผมบอกเลยว่าผมไม่ใช่คนดี ปากจัด ปากผู้หญิงอะตามตรง ผมไม่จริงจังกับใครนานๆ แต่สำหรับเธอคนนี้ยกเว้นไว้ละกันนะครับ สิ่งที่ผมจะเขียนต่อจากนี้มันเป็นเรื่องจริง กระทู้ที่ผ่านมาผมโกหกบ้าง แต่นี่จะเป็นตัวตนของผมจริงๆ จะด่า จะว่า จะเกลียดผมก็ได้รวมถึง ตัวเองที่จะเผลอเข้ามาอ่านด้วย มันคือความในใจของเค้าหลังจากวันนั้น ครั้งสุดท้าย วันที่ตัวเองจะไปจากเค้าจริงๆ
สวัสดีครับ ผมชื่อ... ผมเป็นเด็กปี1 ที่มหาวิทยาลัยบูรพา คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ รอลุ้นกันตั้งแต่กระทู้แรกแล้วหละสิรู้เลย แต่สาขาผมของุบงิบ เป็นการให้เกียรติสาขาและตัวของเธอครับ ผมรักรุ่นพี่คนหนึ่ง เธอมีอายุห่างกับผม 2 ปี ผมไม่เคยบอกความรู้สึกจริงๆให้เธอรู้สักทีเลย นอกจากจะปากเเข็งบางทีผมก็ยังใจร้ายกับเธออีก แต่ก็มีอาการแสดงออกบ้างเวลาที่ผมเป็นห่วง หรือเวลาถามที่เธอเดินกับผู้ชายคนอื่น หรือพูดเรื่องเพื่อนผู้ชายที่แสนดีให้ผมฟัง ผมทั้งใจร้ายและชอบทำให้เธอรู้สึกแย่เสมอ แต่รู้ไหมครับเธอกลับมีอาการอย่างชัดเจนแล้วบอกว่าเธอรักผม ผมก็ทำเป็นเบี่ยงประเด็นเสมอ ไม่ใช่ผมไม่รัก ไม่ชอบเธอนะ เธอเป็นรุ่นพี่ที่ดีครับ ใครๆก็รู้จักเธอทั้งเพื่อน รุ่นพี่ แล้วคงรุ่นน้องที่เป็นรุ่นพี่ปี 2 ด้วย เธอไม่ได้ดังในเรื่องน่าตาสวย ไม่ได้เป็นดาว เป็นหรีดแต่เธอเป็นคนที่มีน้ำใจมาก แล้วก็เรียนโอเคด้วย สำหรับผมถึงแม้บางทีจะเรียกพี่ แต่สิ่งที่ผมอยากเรียกจริงๆคือแค่ชื่อเธอ มันสบายใจที่ไม่มีคำว่าพี่เข้ามา งั้นบางครั้งผมเลยใช้คำว่าตัวเองแทนเธอแทน
ผมไม่มีอะไรมาก ที่มาพูดในพันทิปแค่อยากระบาย ว่ารักเธอ ตอนนี้เธอไปจากผมแล้ว บางทีผมก็คิดว่าตัวเองไม่ดีพอให้เธอรัก เธอเป็นคนดี น่ารัก อ่อนไหวง่าย ขี้น้อยใจ แต่บางทีก็เข้มแข็งจนผมตกใจเหมือนกัน แต่เธอก็เข้าใจผมมากที่สุด เข้าใจทุกครั้ง ผมคุยกับเธอผมรู้สึกเป็นตัวของตัวเองเสมอ เธอเป็นคนแรกที่ทำให้ผมเปิดเผยตัวเองได้ขนาดนี้ ตอนนี้ผมรู้ว่าทำให้เธอเสียใจแล้วร้องไห้อยู่ผมอยากบอก ให้เลิกรักผมเถอะ ผมไม่ดีขนาดให้ต้องมาคบกัน ขนาดคุยกันบางครั้งยังมีทะเลาะกันบ้าง เค้าทำให้ตัวเองเสียใจมาหลายครั้งแล้ว ตัวเองก็ทนมา ทั้งเค้าโกหก เรื่องนั้นนี้ เรื่องผู้หญิง ตัวเองคงรู้อยู่แล้ว แต่ก็ยอมรับและเชื่อเค้าตลอด ตัวเองบอกเชื่อใจเค้าตลอด ถึงแม้เราจะยังไม่ได้คบกันเป็นแฟนแต่ที่ผ่านมามันเหมือนเป็นอย่างนั้นสินะ ใช่เค้าก็คิดแบบนั้นเช่นกันเค้าเคยคิดถ้าได้คบกับตัวเองมันคงดี เค้าคงมีคนเป็นห่วงทุกวัน ถามนั่น ถามนี่ อยากบอกว่าเค้าไม่เคยรำคาญนะ แค่ตัวเองเท่านั้น แค่ตัวเองที่ถามเค้าเสมอ มันเป็นความรู้สึกที่ดีเค้ายังอยากได้ยิน กินข้าวแล้วยัง อย่ามัวแต่นั่งกินเบียร์รีบกลับหอ เค้าชอบนะ ถึงแม้เค้าจะเฉยชาบางที แต่รู้ไหมว่าเค้าอมยิ้มหน้า ไอโฟน6ทุกวัน ถึงแม้จะดึกแต่เธอก็ยังโง่รอคนอย่างเค้า ถึงแม้ตัวเองจะโดนเขาด่าว่าบ้าง แต่ก็ให้อภัยเค้าเสมอ
แล้วตอนนี้ คือเราห่างกันแล้ว เค้ารู้ว่ารั้งไว้ไม่ได้ แล้วเค้าก็จะไม่รั้งอีกแล้ว ที่ผ่านมาเค้ารั้งตัวเองด้วยคำพูด ที่ไม่ให้ไปเสมอ เค้าไม่หยุด ทั้งๆที่รู้ว่าไม่ควรทำให้ตัวเองต้องเจ็บ เค้าก็ยังจะรั้ง เค้ายอมรับว่าเค้าคุยไปทั่ว ไม่ได้จริงจัง มีคบบ้างเดี๋ยวก็เลิก เค้าเป้นผู้ชายที่ไม่ได้เรื่อง เค้าไม่ดี เค้าเลว แต่เค้าก็หน้าตาดี นับจากวันนี้ สิ่งที่เราสองคนคุยกันวันนั้น เค้ายอมรับแล้วจะทำตาม ที่ขอทั้งหมด ขอโทษที่ว่าเธอปัญญาอ่อนก่อนที่เราจะจากกันออกมา
สิ่งที่เค้าจะขอ เลิกรักเค้าเถอะ ลืมเค้าซะ เปิดใจให้คนที่เค้าเข้ามาได้แล้วนะ ตัวเองเคยถามว่ารู้สึกยังไงกับเค้า แล้วเค้าก็ไม่ตอบ วันนี้ ตอนนี้เค้าเห็นว่ามีคนที่โอเคเข้ามาหาตัวเอง มาคุยกับตัวเอง ตกลงไปเลย เค้าไม่ใช่ไม่รัก ไม่หวง ไม่ห่วง เค้าอยากจะกั๊กตัวเองไว้อย่างเดิม อยากให้เป็นคนที่เค้าคุยได้ตลอด เป็นคนที่เค้าสามารถจะเป็นตัวเองได้ รู้ไหมเค้าไม่ค่อยตอบข้อความใคร ทั้งไทมไลน์ และในแชท ในไลน์ เพราะเค้าต้องตอบตัวเองก่อนนะ ตัวเองสำคัญกับเค้าคนแรก เค้าไม่ตอบใครก็ได้ อ่านแล้วไม่ตอบใครก็ได้ แต่ถ้าเป็นตัวเองเค้าทำไม่ได้ เค้าจะรู้สึกผิดทันที แต่เค้าก็เกลียดตัวเองที่ทำให้ ตัวเองต้องทุกข์ใจเพราะเค้าเสมอเลย ตอนที่ตัวเองมาระบาย เค้าจุกจนพูดไม่ออกเลย ตอนนี้ความลับบางอย่างเธอก็คงรู้แล้ว ว่าเค้าเป็นยังไง เค้าขอโทษที่เคยโกหกวันนั้นที่ตัวเองเห็นเค้า กับผู้หญิงอีกสาขานึง เค้าเห็นตัวเองแล้วแต่ทำเป็นมองไม่เห็นแล้วยังมาโกหก พูดหว่านล้อมให้เธอเชื่อจนได้ เค้าโกหกว่าทำงานตอนกลับมาดึกจริงๆเค้าไปเที่ยวออกไปกับผู้หญิงมา บางทีก็ไปกินกับเพื่อน เค้าขอโทษที่ปล่อยเวลาให้มันต้องเกินเลยกันแบบนี้
ที่เค้าเคยบอก พูดจาเป็นผู้ใหญ่ ดูอหังกา ไม่เกรงใจในฐานนะที่ตัวเองเป็นรุ่นพี่และ ดูเหมือนเขามีความคิดที่โตกว่า จริงๆไม่ใช่ไรนะ เค้าแค่ขู่ตัวเองเพราะเค้าจับจุดตัวเองได้เลย ว่าเวลาโดนดุ โดนว่าเธอจะนิ่ง ฮ่าๆ ตลกดีนะบางก็ 20แล้ว ปี3 แล้ว จะจบแล้ว เปิดใจ เปิดกายสู่โลกภายนอกบ้างนะไม่ใช่อยู่แต่ในหลืบ ไม่ใช่ให้เพื่อนคอยดูแล อนาคต ตัวเองต้องเจอโลกที่กว้างโลก โหดร้ายไม่ได้สวย และใจดีอย่างที่ตัวเองคิดหรอก เค้าไม่ได้โตกว่าตัวเองหรอก เพียงแค่ตัวเองคิดไปเอง อาจเพราะตัวเองไม่เคยโดนว่า โดนด่าแบบนี้ ตัวเองมีเหตุผลกับเค้าเสมอถึงบางทีจะไม่มีบ้าง
เค้าไม่เกลียด ไม่โกรธตัวเองนะ ไม่เคยโกรธและคิดจะเกลียดเลย เขาแค่อยากบอกว่ารัก ถึงแม้ตอนนี้เค้าจะกำลังคบกับผู้หญิงคนนึงอยู่ แต่สิ่งที่เค้าอยากบอกและตัวเองอยากรู้ เค้าบอกแล้วนะ เค้ารักตัวเอง รักมาก มากจนไม่อยากจะทำให้เสียใจ มากจนต้องหาคนอื่นมาบังความรักของตัวเองแทน (เลวใช่ไหมแบบงี้) มากจนเค้าอยากเดินหนีตัวเองไป มากจนเค้าไม่รู้จะบรรยายยังไง เค้าขาดตัวเองไม่ได้ อยากจะคุยแบบเก่า แต่มันก็ดีแล้วเค้าไม่ใช่ไม่ทำใจนะ เค้าเห็นตัวเองมองเค้าเหมือนลมเค้าก็แทบจะอกระเบิดแล้ว เวลาเดินสวนกัน
มีความสุขมากๆนะครับ คนที่เค้าเห็นวันนั้น ได้ยินวันนั้น เค้าเป็นคนดี เป็นผู้ใหญ่กว่าเค้า และดูจะเป็นคนที่ตัวเองชอบตามสไตล์ที่ตัวเองเคยบอกเค้าว่าชอบผู้ชายพูดเพราะ ผิดกับเค้าเลยใช่ไหมเค้าพูดเพราะบางทีก็จริงแต่เวลาเค้าโมโหตัวเองก็รู้ใช่ไหม เค้าบอกว่าถ้ารักใครสักคนต้องทำให้เขามีความสุข ตอนนี้เค้าทำให้แล้วนะตัวเองอยากให้เค้าพอ เค้าพอให้แล้ว เค้าไม่รั้งตัวเองไว้แบบเดิมแล้ว เค้ารู้ว่าต่อไปไม่มีตัวเองข้างเค้าอีก ไม่มีคนคอยถาม เค้าเสียใจ เค้าเสียใจจริงๆ เค้าไม่รู้จะพูดจะเขียนมันยังไง ขอโทษเพื่อนๆเธอถ้ารู้ ที่ผมทำให้เพื่อนพี่เสียใจ ขอบคุณพ่อแม่เธอที่อบรมเธอมาดี ขอบคุณคนที่จะเข้ามาหาเธอในอนาคต หรือปัจจุบันนี้ดูแลเธอให้ดีนะครับ เธอดีเหลือเกิน ถึงจะโง่เชื่อคนง่าย (หลงคารมผมในบางทีไม่งั้นคงไม่รักคนไม่ดีอย่างผมได้ ขนาดใช้คำพูดห้วนมากกว่าคนอื่นที่คุยด้วย ยังรักผมอีก) จะเซ่อ จะบื้อ เอาแต่ใจ แสนขี้งอน แต่เธอเป็นผู้หญิงที่ดีแล้วคุณจะตกหลุมเธอได้ง่ายๆถ้าลองเปิดใจกับผู้หญิงที่ไม่ได้สวยเลิศเลอ แต่แอ๊บแบ๊วอย่างเธอ แอ๊บแบ๊วจริงๆแบบไม่เฟคอะเออ
สุดท้ายจริงๆ เค้ารักตัวเองนะ คำที่เค้าเก๊ก ไม่พูดไม่เคยแสดงมันเท่าไรวันนี้ถูกบอกแล้ว เค้าไม่อยากเสียตัวเองไป แต่เค้ายอมแล้วเค้าไม่เคยยอมใครนะ จริงๆ คนที่กล้าว่าเค้าได้อย่างตัวเองแล้วเค้าก็ไม่เคยโกรธมีแค่ตัวเอง ถ้าเป็นคนอื่น เค้าคงไม่อยากคุยด้วยแล้ว มีความสุขมากๆนะครับพี่ ทำใจได้ไวๆให้ไวกว่าผม เลิกรักผมให้ได้ ผมไม่เคยบอกให้เลิก แต่ครั้งนี้เลิกรักผมเถอะ ผมชอบเวลาที่พี่ยิ้มนะ ยิ้มบ่อยๆอย่างที่พี่ชอบ ที่ผมเคยพูดว่ายิ้มแล้วตลก น่าเกลียด ไม่จริงหรอก ขอมองรอยยิ้มแบบนี้ต่อไปได้ไหม ขอได้ยินเสียงหัวเราะโดยไม่ต้องปิดหูได้อ๊ะเปล่า คงไม่ว่านะครับ <//> เราต้องห่างกันจริงๆใช่ไหม ผมจะมาพูดให้มันได้อะไรหละเนอะ
ขอบคุณทุกคนที่รับฟังการระบายของผมนะครับ ขอบคุณทุกคนจากการติดตามกระทู้ก่อนหน้า ผมต้องขอโทษถ้าใครเชียร์อยู่ ขอโทษกับการลบกระทู้ก่อนหน้าด้วยนะครับ ผมมันก็แค่คนที่ไม่ชัดเจน เอาแน่เอานอนไม่ได้มันสักกะเรื่อง จะไม่ให้อภัยเค้าก็ได้ ขอแค่อย่าเกลียดเวลาที่เจอหน้า อย่าทำเหมือนเค้าไม่มีตัวตนในโลก เวลาที่เดินผ่านกันอย่างที่เป็นมาก็พอ
(จริงๆผมก็ไม่ได้เรียกตัวเองหรอกครับ ใช้แทนในที่นี้เพราะไม่อยากระบุชื่อ สำหรับผมการเรียกตัวเองมัน ปญอ. )
ถึงมันจะสายไป แต่อยากให้รู้ว่ารักเธอ กระทู้แอบรักรุ่นพี่ ม.บูรพา สุดท้ายแล้วนะครับ
สวัสดีครับ ผมชื่อ... ผมเป็นเด็กปี1 ที่มหาวิทยาลัยบูรพา คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ รอลุ้นกันตั้งแต่กระทู้แรกแล้วหละสิรู้เลย แต่สาขาผมของุบงิบ เป็นการให้เกียรติสาขาและตัวของเธอครับ ผมรักรุ่นพี่คนหนึ่ง เธอมีอายุห่างกับผม 2 ปี ผมไม่เคยบอกความรู้สึกจริงๆให้เธอรู้สักทีเลย นอกจากจะปากเเข็งบางทีผมก็ยังใจร้ายกับเธออีก แต่ก็มีอาการแสดงออกบ้างเวลาที่ผมเป็นห่วง หรือเวลาถามที่เธอเดินกับผู้ชายคนอื่น หรือพูดเรื่องเพื่อนผู้ชายที่แสนดีให้ผมฟัง ผมทั้งใจร้ายและชอบทำให้เธอรู้สึกแย่เสมอ แต่รู้ไหมครับเธอกลับมีอาการอย่างชัดเจนแล้วบอกว่าเธอรักผม ผมก็ทำเป็นเบี่ยงประเด็นเสมอ ไม่ใช่ผมไม่รัก ไม่ชอบเธอนะ เธอเป็นรุ่นพี่ที่ดีครับ ใครๆก็รู้จักเธอทั้งเพื่อน รุ่นพี่ แล้วคงรุ่นน้องที่เป็นรุ่นพี่ปี 2 ด้วย เธอไม่ได้ดังในเรื่องน่าตาสวย ไม่ได้เป็นดาว เป็นหรีดแต่เธอเป็นคนที่มีน้ำใจมาก แล้วก็เรียนโอเคด้วย สำหรับผมถึงแม้บางทีจะเรียกพี่ แต่สิ่งที่ผมอยากเรียกจริงๆคือแค่ชื่อเธอ มันสบายใจที่ไม่มีคำว่าพี่เข้ามา งั้นบางครั้งผมเลยใช้คำว่าตัวเองแทนเธอแทน
ผมไม่มีอะไรมาก ที่มาพูดในพันทิปแค่อยากระบาย ว่ารักเธอ ตอนนี้เธอไปจากผมแล้ว บางทีผมก็คิดว่าตัวเองไม่ดีพอให้เธอรัก เธอเป็นคนดี น่ารัก อ่อนไหวง่าย ขี้น้อยใจ แต่บางทีก็เข้มแข็งจนผมตกใจเหมือนกัน แต่เธอก็เข้าใจผมมากที่สุด เข้าใจทุกครั้ง ผมคุยกับเธอผมรู้สึกเป็นตัวของตัวเองเสมอ เธอเป็นคนแรกที่ทำให้ผมเปิดเผยตัวเองได้ขนาดนี้ ตอนนี้ผมรู้ว่าทำให้เธอเสียใจแล้วร้องไห้อยู่ผมอยากบอก ให้เลิกรักผมเถอะ ผมไม่ดีขนาดให้ต้องมาคบกัน ขนาดคุยกันบางครั้งยังมีทะเลาะกันบ้าง เค้าทำให้ตัวเองเสียใจมาหลายครั้งแล้ว ตัวเองก็ทนมา ทั้งเค้าโกหก เรื่องนั้นนี้ เรื่องผู้หญิง ตัวเองคงรู้อยู่แล้ว แต่ก็ยอมรับและเชื่อเค้าตลอด ตัวเองบอกเชื่อใจเค้าตลอด ถึงแม้เราจะยังไม่ได้คบกันเป็นแฟนแต่ที่ผ่านมามันเหมือนเป็นอย่างนั้นสินะ ใช่เค้าก็คิดแบบนั้นเช่นกันเค้าเคยคิดถ้าได้คบกับตัวเองมันคงดี เค้าคงมีคนเป็นห่วงทุกวัน ถามนั่น ถามนี่ อยากบอกว่าเค้าไม่เคยรำคาญนะ แค่ตัวเองเท่านั้น แค่ตัวเองที่ถามเค้าเสมอ มันเป็นความรู้สึกที่ดีเค้ายังอยากได้ยิน กินข้าวแล้วยัง อย่ามัวแต่นั่งกินเบียร์รีบกลับหอ เค้าชอบนะ ถึงแม้เค้าจะเฉยชาบางที แต่รู้ไหมว่าเค้าอมยิ้มหน้า ไอโฟน6ทุกวัน ถึงแม้จะดึกแต่เธอก็ยังโง่รอคนอย่างเค้า ถึงแม้ตัวเองจะโดนเขาด่าว่าบ้าง แต่ก็ให้อภัยเค้าเสมอ
แล้วตอนนี้ คือเราห่างกันแล้ว เค้ารู้ว่ารั้งไว้ไม่ได้ แล้วเค้าก็จะไม่รั้งอีกแล้ว ที่ผ่านมาเค้ารั้งตัวเองด้วยคำพูด ที่ไม่ให้ไปเสมอ เค้าไม่หยุด ทั้งๆที่รู้ว่าไม่ควรทำให้ตัวเองต้องเจ็บ เค้าก็ยังจะรั้ง เค้ายอมรับว่าเค้าคุยไปทั่ว ไม่ได้จริงจัง มีคบบ้างเดี๋ยวก็เลิก เค้าเป้นผู้ชายที่ไม่ได้เรื่อง เค้าไม่ดี เค้าเลว แต่เค้าก็หน้าตาดี นับจากวันนี้ สิ่งที่เราสองคนคุยกันวันนั้น เค้ายอมรับแล้วจะทำตาม ที่ขอทั้งหมด ขอโทษที่ว่าเธอปัญญาอ่อนก่อนที่เราจะจากกันออกมา
สิ่งที่เค้าจะขอ เลิกรักเค้าเถอะ ลืมเค้าซะ เปิดใจให้คนที่เค้าเข้ามาได้แล้วนะ ตัวเองเคยถามว่ารู้สึกยังไงกับเค้า แล้วเค้าก็ไม่ตอบ วันนี้ ตอนนี้เค้าเห็นว่ามีคนที่โอเคเข้ามาหาตัวเอง มาคุยกับตัวเอง ตกลงไปเลย เค้าไม่ใช่ไม่รัก ไม่หวง ไม่ห่วง เค้าอยากจะกั๊กตัวเองไว้อย่างเดิม อยากให้เป็นคนที่เค้าคุยได้ตลอด เป็นคนที่เค้าสามารถจะเป็นตัวเองได้ รู้ไหมเค้าไม่ค่อยตอบข้อความใคร ทั้งไทมไลน์ และในแชท ในไลน์ เพราะเค้าต้องตอบตัวเองก่อนนะ ตัวเองสำคัญกับเค้าคนแรก เค้าไม่ตอบใครก็ได้ อ่านแล้วไม่ตอบใครก็ได้ แต่ถ้าเป็นตัวเองเค้าทำไม่ได้ เค้าจะรู้สึกผิดทันที แต่เค้าก็เกลียดตัวเองที่ทำให้ ตัวเองต้องทุกข์ใจเพราะเค้าเสมอเลย ตอนที่ตัวเองมาระบาย เค้าจุกจนพูดไม่ออกเลย ตอนนี้ความลับบางอย่างเธอก็คงรู้แล้ว ว่าเค้าเป็นยังไง เค้าขอโทษที่เคยโกหกวันนั้นที่ตัวเองเห็นเค้า กับผู้หญิงอีกสาขานึง เค้าเห็นตัวเองแล้วแต่ทำเป็นมองไม่เห็นแล้วยังมาโกหก พูดหว่านล้อมให้เธอเชื่อจนได้ เค้าโกหกว่าทำงานตอนกลับมาดึกจริงๆเค้าไปเที่ยวออกไปกับผู้หญิงมา บางทีก็ไปกินกับเพื่อน เค้าขอโทษที่ปล่อยเวลาให้มันต้องเกินเลยกันแบบนี้
ที่เค้าเคยบอก พูดจาเป็นผู้ใหญ่ ดูอหังกา ไม่เกรงใจในฐานนะที่ตัวเองเป็นรุ่นพี่และ ดูเหมือนเขามีความคิดที่โตกว่า จริงๆไม่ใช่ไรนะ เค้าแค่ขู่ตัวเองเพราะเค้าจับจุดตัวเองได้เลย ว่าเวลาโดนดุ โดนว่าเธอจะนิ่ง ฮ่าๆ ตลกดีนะบางก็ 20แล้ว ปี3 แล้ว จะจบแล้ว เปิดใจ เปิดกายสู่โลกภายนอกบ้างนะไม่ใช่อยู่แต่ในหลืบ ไม่ใช่ให้เพื่อนคอยดูแล อนาคต ตัวเองต้องเจอโลกที่กว้างโลก โหดร้ายไม่ได้สวย และใจดีอย่างที่ตัวเองคิดหรอก เค้าไม่ได้โตกว่าตัวเองหรอก เพียงแค่ตัวเองคิดไปเอง อาจเพราะตัวเองไม่เคยโดนว่า โดนด่าแบบนี้ ตัวเองมีเหตุผลกับเค้าเสมอถึงบางทีจะไม่มีบ้าง
เค้าไม่เกลียด ไม่โกรธตัวเองนะ ไม่เคยโกรธและคิดจะเกลียดเลย เขาแค่อยากบอกว่ารัก ถึงแม้ตอนนี้เค้าจะกำลังคบกับผู้หญิงคนนึงอยู่ แต่สิ่งที่เค้าอยากบอกและตัวเองอยากรู้ เค้าบอกแล้วนะ เค้ารักตัวเอง รักมาก มากจนไม่อยากจะทำให้เสียใจ มากจนต้องหาคนอื่นมาบังความรักของตัวเองแทน (เลวใช่ไหมแบบงี้) มากจนเค้าอยากเดินหนีตัวเองไป มากจนเค้าไม่รู้จะบรรยายยังไง เค้าขาดตัวเองไม่ได้ อยากจะคุยแบบเก่า แต่มันก็ดีแล้วเค้าไม่ใช่ไม่ทำใจนะ เค้าเห็นตัวเองมองเค้าเหมือนลมเค้าก็แทบจะอกระเบิดแล้ว เวลาเดินสวนกัน
มีความสุขมากๆนะครับ คนที่เค้าเห็นวันนั้น ได้ยินวันนั้น เค้าเป็นคนดี เป็นผู้ใหญ่กว่าเค้า และดูจะเป็นคนที่ตัวเองชอบตามสไตล์ที่ตัวเองเคยบอกเค้าว่าชอบผู้ชายพูดเพราะ ผิดกับเค้าเลยใช่ไหมเค้าพูดเพราะบางทีก็จริงแต่เวลาเค้าโมโหตัวเองก็รู้ใช่ไหม เค้าบอกว่าถ้ารักใครสักคนต้องทำให้เขามีความสุข ตอนนี้เค้าทำให้แล้วนะตัวเองอยากให้เค้าพอ เค้าพอให้แล้ว เค้าไม่รั้งตัวเองไว้แบบเดิมแล้ว เค้ารู้ว่าต่อไปไม่มีตัวเองข้างเค้าอีก ไม่มีคนคอยถาม เค้าเสียใจ เค้าเสียใจจริงๆ เค้าไม่รู้จะพูดจะเขียนมันยังไง ขอโทษเพื่อนๆเธอถ้ารู้ ที่ผมทำให้เพื่อนพี่เสียใจ ขอบคุณพ่อแม่เธอที่อบรมเธอมาดี ขอบคุณคนที่จะเข้ามาหาเธอในอนาคต หรือปัจจุบันนี้ดูแลเธอให้ดีนะครับ เธอดีเหลือเกิน ถึงจะโง่เชื่อคนง่าย (หลงคารมผมในบางทีไม่งั้นคงไม่รักคนไม่ดีอย่างผมได้ ขนาดใช้คำพูดห้วนมากกว่าคนอื่นที่คุยด้วย ยังรักผมอีก) จะเซ่อ จะบื้อ เอาแต่ใจ แสนขี้งอน แต่เธอเป็นผู้หญิงที่ดีแล้วคุณจะตกหลุมเธอได้ง่ายๆถ้าลองเปิดใจกับผู้หญิงที่ไม่ได้สวยเลิศเลอ แต่แอ๊บแบ๊วอย่างเธอ แอ๊บแบ๊วจริงๆแบบไม่เฟคอะเออ
สุดท้ายจริงๆ เค้ารักตัวเองนะ คำที่เค้าเก๊ก ไม่พูดไม่เคยแสดงมันเท่าไรวันนี้ถูกบอกแล้ว เค้าไม่อยากเสียตัวเองไป แต่เค้ายอมแล้วเค้าไม่เคยยอมใครนะ จริงๆ คนที่กล้าว่าเค้าได้อย่างตัวเองแล้วเค้าก็ไม่เคยโกรธมีแค่ตัวเอง ถ้าเป็นคนอื่น เค้าคงไม่อยากคุยด้วยแล้ว มีความสุขมากๆนะครับพี่ ทำใจได้ไวๆให้ไวกว่าผม เลิกรักผมให้ได้ ผมไม่เคยบอกให้เลิก แต่ครั้งนี้เลิกรักผมเถอะ ผมชอบเวลาที่พี่ยิ้มนะ ยิ้มบ่อยๆอย่างที่พี่ชอบ ที่ผมเคยพูดว่ายิ้มแล้วตลก น่าเกลียด ไม่จริงหรอก ขอมองรอยยิ้มแบบนี้ต่อไปได้ไหม ขอได้ยินเสียงหัวเราะโดยไม่ต้องปิดหูได้อ๊ะเปล่า คงไม่ว่านะครับ <//> เราต้องห่างกันจริงๆใช่ไหม ผมจะมาพูดให้มันได้อะไรหละเนอะ
ขอบคุณทุกคนที่รับฟังการระบายของผมนะครับ ขอบคุณทุกคนจากการติดตามกระทู้ก่อนหน้า ผมต้องขอโทษถ้าใครเชียร์อยู่ ขอโทษกับการลบกระทู้ก่อนหน้าด้วยนะครับ ผมมันก็แค่คนที่ไม่ชัดเจน เอาแน่เอานอนไม่ได้มันสักกะเรื่อง จะไม่ให้อภัยเค้าก็ได้ ขอแค่อย่าเกลียดเวลาที่เจอหน้า อย่าทำเหมือนเค้าไม่มีตัวตนในโลก เวลาที่เดินผ่านกันอย่างที่เป็นมาก็พอ
(จริงๆผมก็ไม่ได้เรียกตัวเองหรอกครับ ใช้แทนในที่นี้เพราะไม่อยากระบุชื่อ สำหรับผมการเรียกตัวเองมัน ปญอ. )